Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

POSTANOWIENIE

Dnia 25 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku

Wydział XII Cywilny Sekcja do Spraw Egzekucyjnych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Krata

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2015 r. w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko dłużnikowi (...) G. M. (...) Spółki jawnej z siedzibą w G.

na skutek skargi dłużnika na czynności komornika

postanawia :

1. zmienić postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w W. M. M. z dnia 10 listopada 2014 roku, w sprawie KM (...), w ten sposób, że:

a) w punkcie pierwszym postanowienia w miejsce kwoty 1 200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) przyznać wierzycielowi kwotę 300,00 zł (trzysta złotych);

b) w punkcie trzecim postanowienia kwotę 1 200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) zmienić na kwotę 300,00 zł (trzysta złotych);

2. oddalić skargę w pozostałym zakresie;

3. zasądzić od wierzyciela (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz dłużnika (...) G. M.. (...) Spółki jawnej z siedzibą w G. kwotę 177,00 zł (sto siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania wywołanego wniesieniem skargi, w tym kwotę 77,00 zł (siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

UZASADNIENIE

Dłużnik w terminie wniósł skargę na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym wW. M. M. z dnia 10 listopada 2014r., w sprawie KM (...), w przedmiocie ustalenia kosztów zastępstwa radcy prawnego w postępowaniu egzekucyjnym. W uzasadnieniu wskazał, iż stawka minimalna w niniejszej sprawie winna wynosić 300 zł i brak było podstaw do przyznania wierzycielowi wyższych kosztów zastępstwa radcowskiego w postępowaniu egzekucyjnym. Zdaniem dłużnika, nie sposób się zgodzić, że wskazanie przez wierzyciela jako sposobu egzekucji zajęcia rachunków bankowych stanowi podstawę do podwyższenia kosztów zastępstwa radcowskiego. Ponadto dłużnik wskazał, iż pełnomocnik wierzyciela nie wykazał się zwiększonym nakładem pracy, uzasadniającym ustalenie kosztów zastępstwa radcowskiego w wysokości czterokrotności stawki minimalnej. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej czynności i zasądzenie od wierzyciela na rzecz dłużnika zwrotu kosztów postępowania.

Komornik w trybie art. 767 § 4 k.p.c. przekazał uzasadnienie dokonanej i zaskarżonej czynności wraz z aktami sprawy. Komornik wniósł o oddalenie skargi w całości jako bezzasadnej.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Na mocy pierwszego z punktów zaskarżonego postanowienia Komornik przyznał koszty zastępstwa radcowskiego w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 1 200,00 zł. W punkcie drugim postanowienia Komornik obciążył dłużnika kosztami zastępstwa radcowskiego. W punkcie trzecim postanowienia Komornik orzekł o spłacie kosztów zastępstwa radcowskiego w kwocie 1 200,00 zł, w całości przez dłużnika (k. 58 akt KM).

W ocenie Sądu, skarga argumentacja dłużnika zasługuje w pełni na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 770 zd. 1 k.p.c., dłużnik powinien zwrócić wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. W ocenie Sądu, prawidłowo obciążono kosztami zastępstwa radcowskiego w postępowaniu egzekucyjnym dłużnika, jednak koszty te ustalone zostały w nieprawidłowej, bo zawyżonej wysokości.

W świetle § 10 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem, stawki minimalne wynoszą za prowadzenie spraw egzekucyjnych przy egzekucji z nieruchomości - 50% stawki obliczonej na podstawie § 6, a przy egzekucji innego rodzaju - 25% tej stawki.

Zgodnie zaś z § 6 rozporządzenia stawki minimalne wynoszą przy wartości przedmiotu sprawy:

1) do 500 zł - 60 zł;

2) powyżej 500 zł do 1.500 zł - 180 zł;

3) powyżej 1.500 zł do 5.000 zł - 600 zł;

4) powyżej 5.000 zł do 10.000 zł - 1.200 zł;

5) powyżej 10.000 zł do 50.000 zł - 2.400 zł;

6) powyżej 50.000 zł do 200.000 zł - 3.600 zł;

7) powyżej 200.000 zł - 7.200 zł.

Bezspornym jest w sprawie, iż na podstawie wniosku egzekucyjnego, złożonego w dniu 18 kwietnia 2014 roku przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., wierzyciel wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi (...) G. M. (...) Spółce Jawnej z siedzibą w G., na podstawie tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty Sądu Rejonowego L. (...)z dnia 5 lutego 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt VI Nc-e (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 11 kwietnia 2014 roku (k. 5 akt KM). Do wniosku wierzyciel dołączył tytuł wykonawczy oraz wskazał sposób egzekucji - zajęcie wierzytelności na wskazanych rachunkach bankowych dłużnika.

W sprawie niniejszej nie budzi wątpliwości, iż stawka minimalna, ustalana być winna w oparciu o przepis §6 pkt 4 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 7 powołanego wyżej rozporządzenia.

W myśl § 2 ust. 1 powyższego rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, należy wziąć pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Z kolei ust. 2 powyższego przepisu wskazuje, iż podstawę zasądzenia opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-4. Opłata ta nie może być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd wskazuje, iż stawka minimalna w sprawie niniejszej wynosi 300,00 zł, brak przy tym w przedmiotowej sprawie jakichkolwiek przesłanek, świadczących czy to o wzmożonym nakładzie pracy pełnomocnika wierzyciela czy też o podwyższonym stopniu skomplikowania sprawy, a w konsekwencji przemawiających za przyjęciem stawki wyższej niż minimalna. Ugruntowane jest bowiem w orzecznictwie, że jeśli żadne ekstraordynaryjne okoliczności nie wystąpiły, a skala aktywności pełnomocnika pozostała na przeciętnym poziomie, to nie istnieją przesłanki do zasądzenia w sprawie wynagrodzenia wyższego od stawek minimalnych (postanowienie NSA z dnia 17 października 2012 r., II FZ 878/12, LEX nr 1244413).

Sąd w pełni podzielił zarzuty dłużnika dotyczące wysokości kosztów zastępstwa prawnego wierzyciela (punkt 1 zaskarżonego postanowienia). Podstawę ich ustalenia winny stanowić przepisy § 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z § 6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

W konsekwencji Sąd, na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa w zw. z art. 767 §1 k.p.c. zmienił punkt pierwszy zaskarżonego postanowienia Komornika w ten sposób, że w miejsce kwoty 1 200,00 zł przyznał wierzycielowi kwotę 300,00 zł oraz zmienił punkt trzeci w ten sposób, iż w miejsce kwoty 1 200,00 zł postanowił wpisać kwotę 300,00 zł.

W pozostałym zakresie, w jakim skarżący domagał się uchylenia postanowienia w całości, Sąd oddalił skargę na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa zastosowanych a contrario w zw. z art. 767 §1 k.p.c.

Wskazać należy, iż już uprzednio rozpoznając skargę złożoną przez dłużnika w sprawie XII 1 Co (...)Sąd wyraził tożsamą co wyżej ocenę wskazując w uzasadnieniu postanowienia z dnia 02.09.2014r.:

„W ocenie Sądu, przebieg postępowania w sprawie Km (...)nie uzasadnia określenia wynagrodzenia pełnomocnika wierzyciela w wysokości poczwórnej stawki minimalnej. Nakład pracy pełnomocnika w sprawie niniejszej był – zdaniem Sądu – standardowy”.

Należy podkreślić, że ignorowanie ocen Sądu przez Komornika jest niedopuszczalne, a w rezultacie prowadzi – jak w sprawie niniejszej – do obciążania wierzyciela kosztami kolejnego postępowania skargowego, zainicjowanego przez dłużnika.

O kosztach postępowania wywołanych wniesieniem skargi na czynności komornika Sąd orzekł w punkcie trzecim sentencji postanowienia, na podstawie przepisów art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z § 10 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), mając na uwadze wynik postępowania. Zasądzone koszty zastępstwa prawnego należało także powiększyć o opłatę skarbową od złożonego do akt sprawy dokumentu pełnomocnictwa.

Zarządzenia :

1. odnotować i zakreślić w repertorium (...)

2. odpis postanowienia doręczyć:

- pełnomocnikowi dłużnika

- pełnomocnikowi wierzyciela z odpisem skargi (dane i adres do korespondencji k. 1 akt KM)

3. odpis postanowienia przesłać Komornikowi Sądowemu, zwracając akta egzekucyjne;

4. akta z wpływem lub za 14 dni z (...).

G., dnia 25.08.2015 r.

SSR Joanna Krata