Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Jurkiewicz

Protokolant: Alicja Stanek

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej G.-Ś. w G. E. Z.

po rozpoznaniu w dniu 20.11.2018r. sprawy J. (...) , syna J. i W., urodzonego (...), PESEL (...),

skazanego:

1.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 12.06.2000r. w sprawie IV K 714/00 za czyn z art. 280§1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby oraz grzywnę 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; postanowieniem z dnia 15.09.2004r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

2.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 03.01.2001r. w sprawie IV K 1952/00 za czyn z art. 279§1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby oraz grzywnę 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; postanowieniem z dnia 15.09.2004r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 02.03.2001r. w sprawie III K 526/00 za czyn z art. 279§1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 (czterech) lat tytułem próby oraz grzywnę 40 (czterdzieści) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; postanowieniem z dnia 15.09.2004r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 10.02.2005r. wydanym w sprawie X K 784/04 połączono kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wydanymi w sprawach IV K 714/00, IV K 1952/00 oraz III K 526/00 i orzeczono karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności oraz 180 (sto osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda;

4.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 27.10.2003r. w sprawie IV K 343/03 za czyn z art. 280§1 k.k. na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

5.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 29.11.2004r. w sprawie IV K 984/02 za czyn z art. 288§1 k.k., 278§1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

6.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 29.07.2010r. w sprawie X K 458/10 za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

postanowieniem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 11.07.2014r. wydano w stosunku do skazanego (...) Nakaz Aresztowania obejmujący skazania wyrokami wydanymi w sprawach IV K 784/04, IV K 343/03oraz X K 458/10.

I.  Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86§1 k.k. łączy orzeczone w wyrokach:

- Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 10.02.2005r. w sprawie IV K 784/04,

- Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 27.10.2003r. w sprawie IV K 343/03,

- Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 29.07.2010r. w sprawie X K 458/10

kary pozbawienia wolności i wymierza w ich miejsce karę łączną 8 (ośmiu) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 577 k.p.k. zalicza skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku łącznej kary pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności zaliczone skazanemu w sprawach podlegających łączeniu oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

III.  Na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w odniesieniu do skazania objętego wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku w sprawie IV K 984/02.

IV.  Na podstawie art. 624§1 k.p.k., 626§1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku poniesienia kosztów sądowych przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt X K 451/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

J. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 12.06.2000r. w sprawie IV K 714/00 za czyn z art. 280§1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby oraz grzywnę 100 (sto) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; postanowieniem z dnia 15.09.2004r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

2.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 03.01.2001r. w sprawie IV K 1952/00 za czyn z art. 279§1 k.k. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby oraz grzywnę 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; postanowieniem z dnia 15.09.2004r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

3.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 02.03.2001r. w sprawie III K 526/00 za czyn z art. 279§1 k.k. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 (czterech) lat tytułem próby oraz grzywnę 40 (czterdzieści) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda; postanowieniem z dnia 15.09.2004r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 10.02.2005r. wydanym w sprawie X K 784/04 połączono kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami wydanymi w sprawach IV K 714/00, IV K 1952/00 oraz III K 526/00 i orzeczono karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności oraz 180 (sto osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda;

4.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 27.10.2003r. w sprawie IV K 343/03 za czyn z art. 280§1 k.k. na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

5.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 29.11.2004r. w sprawie IV K 984/02 za czyn z art. 288§1 k.k., 278§1 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

6.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 29.07.2010r. w sprawie X K 458/10 za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

Dowody: dane o karalności k. 37-40; informacjach o pobytach k. 64-67v.; wyrok w sprawie IV K 784/04 k. 55 akt IV K 784/04; wyrok w sprawie IV K 714/00 k. 37-38 akt IV K 784/04; wyrok w sprawie III K 526/00 k. 45-46 akt IV K 784/04; wyrok w sprawie IV K 1952/00 k. 47-47v. akt IV K 784/04; wyrok w sprawie IV K 343/03 k, 458 akt IV K 343/03; wyrok X K 458/10 k. 353 akt X K 458/10.

Ponadto postanowieniem Sadu Okręgowego w Gdańsku wydanym w sprawie IV Kop 51/14 z dnia 11 lipca 2014 roku wydano wobec J. W. (...) Nakaz Aresztowania obejmujący skazania wyrokami wydanymi w sprawach IV K 784/04, IV K 343/03 oraz X K 458/10.

Dowody: postanowienie Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 11 lipca 2014 roku w sprawie IV Kop 51/14 k. 68-69 akt IV Kop 51/14.

J. W. w czasie odbywania kary pozbawienia wolności przestrzegał porządku i dyscypliny na umiarkowanie poprawnym poziomie. Był sześciokrotnie wyróżniany nagrodami i ulgami za właściwe zachowanie i sumienne wywiązywanie się z obowiązków. Nie był przy tym karany dyscyplinarnie. Skazany jest zatrudniony w jednostce penitencjarnej, jako roznoszący posiłki. Posiada wykształcenie podstawowe, jednak pomimo motywowania go, nie jest zainteresowany kontynowaniem nauki w szkole przywięziennej. J. W. deklaruje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Prognoza penitencjarna względem niego kształtuje się pozytywnie.

Dowody: opinia o skazanym k. 63v.

Sąd zważył co następuje :

Na początku rozważań Sąd stwierdził, że postępowanie o wydanie wyroku łącznego ma na celu urzeczywistnienie zasady łączenia jednostkowych kar podlegających łączeniu, a wymierzonych prawomocnymi wyrokami w różnych postępowaniach. Przesłanki dopuszczalności łączenia kar jednostkowych, także w wyroku łącznym, wskazuje art. 85 k.k. Zgodnie z art. 85§1 i 2 k.k. w obecnym brzmieniu, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną (§1). Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w §1.

W tym miejscu należy nadto podkreślić, iż wobec wydania względem J. W. postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie IV K Kop 51/14 z dnia 11 lipca 2014 roku o wydaniu Europejskiego Nakazu Aresztowania w sprawach IV K 784/04, IV K 343/03 oraz X K 458/10, znalazła względem niego zastosowanie zasada specjalności wyrażona w art. 607e k.p.k. Zasada ta wyraża się w zakazie ścigania osoby przekazanej za inne przestępstwa niż te, które stanowiły podstawę przekazania, jak również w zakazie wykonania orzeczonych wobec osoby przekazanej za te przestępstwa kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności. Ponadto odnosi się wyłącznie do przestępstw popełnionych przez tę osobę przed przekazaniem. Jak trafnie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z 13.01.2016r. (III KK 471/15, LEX nr 1956353), zasada specjalności, o której mowa w art. 607e§1 k.p.k., stanowi ujemną przesłankę wykonania orzeczeń, które nie stanowiły podstawy przekazania.

Wobec powyższego należało stwierdzić, że w niniejszej sprawie przesłanki warunkujące możliwość wydanie wyroku łącznego i orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności, zachodzą wyłącznie w stosunku do wyroków wydanych w spraw objętych Europejskim Nakazem Aresztowania, tj.:

a)  Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 10.02.2005r. wydanym w sprawie X K 784/04,

b)  Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 27.10.2003r. w sprawie IV K 343/03,

c)  Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 29.07.2010r. w sprawie X K 458/10

We wszystkich przypadkach J. W. wymierzono kary pozbawienia wolności, które można ze sobą połączyć. Nadto, żadna z tych kar w dniu wyrokowania, tj. w dniu 20 listopada 2018 roku, nie została jeszcze w całości wykonana.

Rozważając kwestię wysokości kary łącznej pozbawienia wolności, jaka winna zostać orzeczona względem J. W. w miejsce kar objętych wyżej wymienionymi wyrokami podlegającymi łączeniu, Sąd miał na względzie treść art. 86§1 k.k.. Z przepisu tego wynika, że Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (ewentualnie - kar łącznych, podlegających łączeniu, vide art. 86§4 k.k.) do ich sumy, nie przekraczając jednak w odniesieniu do kary pozbawienia wolności – 20 lat. Co do zasady zatem, kara łączna pozbawienia wolności w tym wypadku powinna mieścić się w granicach od 5 lat pozbawienia wolności do 10 lat pozbawienia wolności.

Nadmienić należy, że wymierzając karę łączną Sąd nie rozważa ponownie kwestii społecznej szkodliwości czynów, za które zostały orzeczone kary jednostkowe, ani też stopnia zawinienia przy popełnieniu wyżej wymienionych czynów. W doktrynie prawa karnego podkreślano dotąd, że przy wymiarze kary łącznej decydujące znaczenie ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej (M. Szewczyk, Kara łączna w polskim prawie karnym, Kraków 1981, s. 78). Zastosowanie właściwej zasady łączenia kar (absorpcji, kumulacji, asperacji) w głównej mierze zależy od związku podmiotowego i przedmiotowego pomiędzy zbiegającymi się czynami. W aspekcie przedmiotowym związek realnie zbiegających się przestępstw wyrażają kryteria przedmiotowe poszczególnych przestępstw, tj. bliskość czasowa ich popełnienia (największa, gdy przestępstwa popełniane są równocześnie lub bezpośrednio po sobie), tożsamość osób pokrzywdzonych (największa ścisłość związku zachodzi, gdy kilkoma przestępstwami pokrzywdzono tę samą osobę), rodzaj naruszonego dobra prawnego (im bardziej zbliżone dobra prawne, tym większa przedmiotowa bliskości przestępstw), sposób działania sprawcy. W aspekcie podmiotowym chodzi o motywy bądź pobudki kierujące sprawcą, rodzaj i formę jego zawinienia. Im ściślejszy związek podmiotowy i przedmiotowy pomiędzy zbiegającymi się czynami, tym bardziej zasadne jest zastosowanie zasady absorpcji. (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 18 marca 1981 r. VI KZP 5/81, OSNPG 1981, z. 5, poz. 43 oraz uchwale w składzie 7 sędziów z dnia 25 lutego 2005 roku, I KZP 36/04, OSNKW 2005, Nr 2, poz. 13).

Mając na uwadze powyższe względy Sąd doszedł do przekonania, iż wymiar kary łącznej za pozostające w zbiegu przestępstwa w tym wypadku winien zostać ukształtowany na zasadzie asperacji. W tam zakresie znaczenie miał z jednej strony fakt, iż przestępstwa, za które wymierzono skazanemu kary pozbawienia wolności podlegające łączeniu, za wyjątkiem kary wymierzonej w sprawie X K 458/10, wymierzone były przeciwko mieniu; z drugiej zaś okoliczność, że były popełnione na przestrzeni stosunkowo długiego okresu. Sąd uwzględnił przy tym dyrektywy Sądu Najwyższego, niejednokrotnie podkreślającego, iż stosowanie jednej z wyżej wymienionych zasad, absorpcji czy też kumulacji w pełnym zakresie, z wyłączeniem zasady przeciwnej, winno mieć miejsce jedynie wyjątkowo.

Ponadto wpływ na wymiar kary miała opinia z Aresztu Śledczego w G.. Wynika z niej wprawdzie, iż prognoza penitencjarna względem skazanego kształtuje się pozytywnie, nie mniej jednak uwagę zwracał fakt, iż postawa J. W. nie jest jednoznacznie poprawna, nie sposób bowiem przyjąć, by skazany w pełni angażował się w proces swojej resocjalizacji. Świadczy o tym okoliczność, iż choć skazany odbywa karą w systemie programowego oddziaływania, to jednocześnie, pomimo istnienie ku temu sposobności, nie podejmuje starań by zwiększyć swoje szanse na zdobycie zatrudnienia w warunkach wolnościowych, podejmując dalszą naukę. Z tego względu, w ocenie Sądu, zastosowanie wobec skazanego zasady absorpcji nie było możliwe ani celowe, dalsze oddziaływanie na skazanego w ramach izolacji penitencjarnej jest bowiem ewidentnie konieczne.

W punkcie II wyroku Sąd w oparciu o treść art. 577 k.p.k. zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku łącznej kary pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności zaliczone skazanemu w sprawach podlegających łączeniu oraz okresy odbytych kar w sprawach podlegających łączeniu.

W punkcie III wyroku Sąd na podsiew art. 572 k.p.k. umorzył postepowanie w odniesieniu do skazania objętego wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku w sprawie IV K 984/02.

Sąd na mocy art. 624§1 k.p.k. i art. 626 k.p.k. zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, a wydatkami tego postępowania obciążył Skarb Państwa.

Sędzia SR Joanna Jurkiewicz