Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2015 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Sobiech

Protokolant: Michalina Czyrson

po rozpoznaniu w dniu 07 października 2015 roku w Gdańsku na rozprawie

sprawy

z powództwa małoletnich B. C. oraz J. C. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową M. C. (1)

przeciwko M. C. (2)

o podwyższenie alimentów

a także sprawy z powództwa wzajemnego M. C. (2)

przeciwko małoletnim B. C. oraz J. C. (1) reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową M. C. (1)

o obniżenie alimentów

1.  oddala powództwo małoletnich powodów,

2.  oddala powództwo wzajemne,

3.  kosztami postępowania wywołanego wniesieniem pozwu przez małoletnich powodów obciąża Skarb Państwa,

4.  kosztami postępowania wywołanego wniesieniem pozwu wzajemnego obciąża powoda wzajemnego M. C. (2), uznając je za uiszczone w całości.

Sygn. akt IV R C 727/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27.05.2013 roku małoletni B. i J. C. (2) reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową M. C. (1) wnieśli przeciwko M. C. (2) pozew o podwyższenie alimentów do kwoty 35 % wynagrodzenia netto na rzecz małoletniego B. C. oraz do kwoty 25 % wynagrodzenia miesięcznego netto na rzecz małoletniego J. C. (1), począwszy od grudnia 2012 roku. W uzasadnieniu pozwu powodowie podali, że działania pozwanego spowodowały gwałtowną utratę pracy przez ich matkę. Pozwany nieregularnie opłacał alimenty od września 2009 roku do grudnia 2010 roku, brak spłaty kredytu mieszkaniowego od 28.06.2011 roku do 31.12.2011 roku spowodowało, że N. Bank w maju 2012 roku wypowiedział umowę kredytu hipotecznego mieszkania zajmowanego przez dzieci pozwanego.

Działania pozwanego na szkodę ekonomiczną matki powodów dotyczącą również umieszczenia w bazie Krajowego Rejestru Dłużników informacji o zobowiązaniach matki dzieci wobec pozwanego w znacznym stopniu utrudnia zawieranie nowych umów przez matkę powodów.

Ojciec dzieci pozostawił dług dotyczący czynszu w wysokości 3000 zł, widniejący na saldzie w 2009 roku wobec wspólnoty mieszkaniowej. Koszt utrzymania nieruchomości do sezonu grzewczego 2012 roku wynosił ok. 1000 zł miesięcznie. W związku z brakiem opłat czynszowych nastąpiło czasowe wyłączenie prądu i ogrzewania w mieszkaniu. Na dzień dzisiejszy dzieci nie korzystają z nauki języka angielskiego, nauki gry na pianinie, wszystkie zajęcia pozalekcyjnie oprócz nauki pływania zostały ograniczone ze względu na brak wystarczających środków.

Pozwany pracuje w W. w Centrali Banku (...) jako informatyk. Comiesięcznie otrzymuje 9000 zł brutto, a ponadto do 90 % wynagrodzenia miesięcznego raz na kwartał.

Od 2009 roku pozwany spotyka się z dziećmi sporadycznie w okresach świątecznych i wakacyjnych. Dzieci nie otrzymują żadnych dodatkowych rzeczy od ojca. W ciągu ostatnich trzech lat otrzymały odtwarzacz DVD i organy, zakupione we wspólnym prezencie z dziadkami. Ojciec nie interesuje się potrzebami dziećmi. Dzieci nie są zabierane na żadne wakacje, choć pozwany sam spędza czas poza granicami kraju. Po raz ostatni dzieci w W. spędziły kilka dni w 2010 roku w wakacje.

Nastąpiło bez wątpienia pogorszenie się sytuacji bytowej powodów w wyniku zajęć komorniczych podjętych przez ojca, a w konsekwencji utratę pracy przez matkę, 100 % ryzyka utraty mieszkania, w którym zamieszkują dzieci pozwanego, wzrostu kosztów energii, znacznego wzrostu koszów wyżywienia i zaspokajania bieżących potrzeb powodów.

Małoletni powód B. C. wskazał, że jego koszt utrzymania wynosi 4.442,53 zł, zaś małoletni J. C. (1) wskazał kwotę 4.275,86 zł tytułem swoich usprawiedliwionych kosztów.

W odpowiedzi ma pozew pozwany M. C. (2) wniósł o oddalenie powództwa oraz wniósł pozew wzajemny o obniżenie alimentów na małoletniego B. C. w wysokości po 550 zł miesięcznie, zaś na małoletniego J. C. (1) po 450 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany - powód wzajemny wskazał, że przybliżone jego koszty utrzymania wynoszą 7856,79 zł miesięcznie. Pozwany M. C. (2) w wyniku zajęć komorniczych prowadzonych przez M. C. (1) (od grudnia 2010 roku) oraz Bank (...) (począwszy od grudnia 2012 roku) stracił możliwość normalnego korzystania ze swoich rachunków bankowych. Pozwanemu jest wypłacane 40 % wynagrodzenia, gdyż jego reszta podlega zajęciu komornika sądowego.

Postępowanie w sprawie o rozwód między rodzicami powodów zakończyło się na pierwszym terminie rozprawy i strony doszły do porozumienia. Pozwany zgodził się płacić alimenty na dzieci w łącznej wysokości 2000 zł. M. C. (1) zobowiązała się przejąć w całości kredyt mieszkaniowy, spłatę połowy wartości mieszkania, które otrzymała na własność. M. C. (1) zobowiązała się do samodzielnego pokrycia wszelkich kosztów związanych z mieszkaniem. Matka powodów nie wywiązała się z tych zobowiązań, nie spłacała zobowiązania z tytułu zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

Matka powodów nie ponosiła kosztów związanych z użytkowanym mieszkaniem, zaś pozwany w czerwcu 2011 roku zapłacił kwotę 1099,37 zł za energię, a jesienią 2011 roku dokonał rozliczeń z zakładem energetycznym, wobec rozwiązania przez pozwanego umowy o dostarczanie energii do mieszkania matki powodów.

W związku z niespłacaniem przez matkę powodów rat kredytu hipotecznego bank rozwiązał umowę, a także skierował egzekucję do wynagrodzenia pozwanego. Poza tym M. C. (1) wystąpiła do komornika o wyegzekwowanie alimentów na rzecz powodów. W ostateczności pozwany otrzymuje począwszy od grudnia 2012 roku 40 % swojego wynagrodzenia.

Pozwany wskazał, że swoim postępowaniem nie spowodował utraty pracy przez matkę powodów, albowiem wobec niej egzekucje komornicze są prowadzone od wielu lat na rzecz ZUS i Urzędu Skarbowego. M. C. (1) od wielu lat jest wpisana do Krajowego Rejestru Długów jako niepłacąca swoich zobowiązań wobec kontrahentów.

Pozwany zaprzeczył twierdzeniom zawartym w pozwie odnośnie braku jego kontaktów z dziećmi, wskazując że od 2010 roku są one pozwanemu utrudnione.

Zdaniem pozwanego M. C. (1) nadal świadczy pracę, chodzi codziennie do pracy. Dzieci wracając ze szkoły same do godz. 18.00 siedzą w domu. Same sobie przygotowują posiłki. Istnieje więc domniemanie, że matka powodów pracuje w szarej strefie. Gdy ojciec dzwoni do dzieci, same mu mówią, że mama jest w pracy.

M. C. (1) w czasie orzekania przez Sąd Okręgowy w Gdańsku zarabiała 3700 zł miesięcznie. W późniejszej sprawie o alimenty Sąd ustalił, że miała ona także dochód z umów zlecenia.

Wspólność ustawowa między byłymi małżonkami została ustalona 27.07.2011 roku i pozwany – powód wzajemny ma więc podstawy do żądania od M. C. (1) zwrotu kosztów, które poniósł w związku z utrzymaniem mieszkania oraz rat kredytu, które poniósł.

M. C. (1) ma dobre, wyższe wykształcenie, studia podyplomowe z zakresu rachunkowości, ma więc wysokie możliwości zarobkowe. Matka powodów posiada certyfikat Ministerstwa Finansów uprawniający ją do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Może w każdej firmie pełnić funkcję głównej księgowej.

W ocenie pozwanego – powoda wzajemnego matka powodów także powinna partycypować w kosztach utrzymania powodów. Alimenty na nich ustalone przez Sąd Okręgowy w Gdańsku są wysokie, i są konsekwencją nie tyle potrzeb dzieci, ile zgody ojca dzieci na przekazywanie 1000 zł by była żona spłacała ratę kredytu hipotecznego, czego nigdy nie uczyniła.

Stan zadłużenia M. C. (1) wobec M. C. (2) wobec niewypełniania przez nią zobowiązania wynikającego z wyroku rozwodowego wynosi wraz z odsetkami kwotę 196.000 zł.

W piśmie procesowym z dnia 25.07.2014 roku małoletni powodowie rozszerzyli żądanie pozwu, w ten sposób że zażądali podwyższenia alimentów od 28.06.2011 r. tj. z datą rozwodu.

W piśmie procesowym z dnia 03.12.2014 roku pozwany rozszerzył żądanie pozwu wzajemnego, w ten sposób że zażądał obniżenia alimentów od 28.06.2011 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Wyrokiem z dnia 28 czerwca 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II C 1617/11 Sąd Okręgowy w Gdańsku rozwiązał związek małżeński M. i M. C. (2). Alimenty na rzecz małoletnich J. C. (1) oraz B. C. od M. C. (2) zostały ustalone w wysokości po 1000 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich.

Sąd Okręgowy w Gdańsku ustalił, że w skład majątku wspólnego wchodziło własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w G. o wartości 325.000 zł. Sąd dokonał całkowitego podziału majątku stron w ten sposób, że przyznał na wyłączoną własność M. C. (1) własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) o wartości 325.000 zł. Tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym zasądził od M. C. (1) na rzecz M. C. (2) kwotę 162.500 zł płatną do 31.01.2012 roku.

Na dzień wydania wyroku M. C. (1) prowadziła działalność gospodarczą w formie biura rachunkowego, uzyskując dochód w wysokości 3800 zł netto, opłacała co dwa miesiące 400 zł za energię elektryczną oraz 400 zł za telefon, internet, telewizję. Oprócz mieszkania, które było w kredycie i stanowiła współwłasność małżonków innego majątku nie posiadała. Opłacała czynsz w okresie zimowym od 15.09. do 15.04. 1200 zł miesięcznie, a w okresie letnim po 600 zł miesięcznie. Małżonkowie posiadali zadłużenie z tytułu czynszu na dzień 20.05.2011 roku w kwocie 6.311,06 zł, na fundusz remontowy w kwocie 226,94 zł oraz zadłużenie w opłatach za energię elektryczną.

Pozwany – powód wzajemny M. C. (2) z zawodu jest magistrem inżynierem systemów teleinformatycznych, pracował w centrali Banku (...) z wynagrodzeniem netto 6300 zł miesięcznie, plus zmienne premie kwartalne od 500 zł do 5000 zł. W 2010 roku uzyskał średniomiesięczny dochód wysokości 7300 zł. Oprócz dzieci pochodzących z małżeństwa M. C. (2) nie miał innych dzieci. M. C. (2) wynajmował mieszkanie w W., opłacając czynsz w kwocie 1600 zł miesięcznie oraz ponosząc opłaty w kwocie 300 -400 zł miesięcznie. Spłacał kredyt mieszkaniowy w wysokości 1150- 1200 z miesięcznie. Miał debet w wysokości 15.000 zł. Ponadto posiadał samochód marki F. (...), opłacał OC w wysokości 1200 – 1300 zł rocznie.

Małoletni B. C. miał wówczas 13 lat, zaś małoletni J. C. (1) miał 7 lat.

B. C. nosił na stałe okulary, miał wadę wzroku + 7,5 dioprii. Oprawki kosztowały 100 zł na dwa lata, były kupowane dwie pary oprawek, za parę soczewek płacono 300 zł, zakupywano dwie pary na dwa lata. 450 zł koszt wyżywienia każdego z małoletnich, po 120 zł środki czystości, opłaty na basen 500 zł semestralnie, kino 30 zł miesięcznie, karnet na łyżwy 45 zł na każdego z dzieci rocznie. Obóz letni starszego małoletniego 1100 zł, zimowy – narciarski 2500-3000 zł. Szkolna wyprawka dla każdego z małoletnich po 600 zł rocznie, korepetycje z języka angielskiego małoletniego B. C. 400 zł.

Małoletni J. C. (1) uczęszczał do Niepublicznego Przedszkola (...) w G., odpłatność za które wynosiła 522 zł z zajęciami logopedycznymi. Całkowity koszt utrzymania małoletniego B. C. wynosił wówczas wg jego matki 2600 zł, zaś małoletniego J. C. (1) 2400 zł miesięcznie, wraz z 1/3 kosztów utrzymania mieszkania tj. 400 zł w okresie grzewczym, oraz 200 zł w okresie pozagrzewczym.

Ustalając wysokość alimentów na rzecz małoletnich Sąd uwzględnił znaczne dochody pozwanego M. C. (2), fakt iż nie sprawował bieżącej pieczy nad małoletnimi, a tym samym miał możliwości skoncentrowania się na pracy zarobkowej. Odnośnie M. C. (1) Sąd uwzględnił, iż otrzymuje ona niższe dochody oraz to, iż sprawuje bieżącą pieczę nad dziećmi.

Przed zamknięciem rozprawy M. C. (1) zadeklarowała, iż przejmie kredyt w całości od daty kiedy bank o tym zdecyduje.

M. C. (2) został pouczony przez Sąd, iż powyższe oświadczenie nie nadaje się do egzekucji.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 03.08.2011 r.

Dowód: protokół rozprawy k. 135, wyrok k. 141-142, uzasadnienie wyroku, zarządzenie z dnia 25.08.2011 r.

Obecnie małoletni B. C. ma 17 lat, zaś małoletni J. C. (1) ma 11 lat. Małoletni B. C. jest uczniem klasy pierwszej zasadniczej szkoły zawodowej, uczy się w zawodzie kucharza. Małoletni J. C. (1) jest uczniem klasy piątej szkoły podstawowej.

Małoletni mieszkają z matką w jej mieszkaniu położonym w G. przy ul. (...). Wobec mieszkania została skierowana egzekucja. W dniu 15 czerwca 2015 roku mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 204.600 zł. Przedstawicielka ustawowa złożyła zażalenie na postanowienie sądu przysądzające własność.

Średnia wysokość czynszu to 400 zł, w okresie grzewczym około 650 zł, a w okresie pozagrzewczym 300 zł. Opłata za energię 150 zł miesięcznie w okresie pozagrzewczym, zaś w okresie grzewczym 180 zł miesięcznie. Opłata za internet 34,90 zł, podatek od nieruchomości 100 zł. Łączne koszty utrzymania mieszkania wynoszą ok. 700 zł.

Na usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego B. C. składają się następujące wydatki: wyżywienie 600 zł, obiady w szkole 60 zł, zakup odzieży i obuwia 200 zł, podręczniki 300 zł rocznie (25 zł miesięcznie) w gimnazjum, zaś w szkole zawodowej 700 zł (58 zł miesięcznie), plecak 80 zł na półtora roku (5 zł miesięcznie), przybory szkolne 200 zł rocznie (16,6 zł miesięcznie) składka na radę rodziców 10 zł miesięcznie, ubezpieczenie w szkole 40 zł rocznie (3,30 zł), składka klasowa 10 zł miesięcznie, wyjścia ze szkoły do kina, teatru, muzeum 100 zł rocznie (8,3 zł miesięcznie), środki czystości 70 zł, badanie poziomu witaminy D3 60 zł rocznie (5 zł miesięcznie), basen 100 zł, wypoczynek 2000 zł (166 zł),

Małoletni B. C. choruje na astygmatyzm, ma dużą wadę wzroku + 6 i + 7 dioprii. Koszt zakupu dwóch par okularów 700 zł co dwa lata (29 zł miesięcznie). Wizyta u okulisty 80 zł rocznie (6,6 zł miesięcznie), wycieczka szkolna 440 zł rocznie (37 zł miesięcznie), doładowanie telefonu komórkowego 30 zł miesięcznie, fryzjer 15 zł, stomatolog 150 zł rocznie (12,50 zł miesięcznie), rozrywka 100 zł. Od 28.09.2015 roku małoletni uczęszcza na zajęcia z języka niemieckiego, co kosztuje 150 zł za semestr (25 zł miesięcznie), zakup odzieży na praktyki szkolne 140 zł na dwa lata (5,80 zł miesięcznie).

Łączny koszt utrzymania małoletniego powoda B. C. wynosi ok. 1700 zł miesięcznie.

Na usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego J. C. (1) składają się następujące wydatki: wyżywienie 600 zł, obiady w szkole 60 zł, zakup odzieży i obuwia 150 zł, podręczniki 500 zł rocznie (42 zł miesięcznie), przybory szkolne 200 zł rocznie (16,6 zł miesięcznie) składka na radę rodziców 10 zł miesięcznie, wyjścia ze szkoły 50 zł rocznie (4,1 zł miesięcznie), składka klasowa 10 zł miesięcznie, ubezpieczenie w szkole 40 zł rocznie (3,30 zł),środki czystości 70 zł, badanie poziomu witaminy D3 60 zł rocznie (5 zł miesięcznie), doładowanie telefonu komórkowego 30 zł miesięcznie, stomatolog 150 zł rocznie (12,50 zł miesięcznie), fryzjer 15 zł, rozrywka 100 zł, basen 100 zł, wypoczynek 2000 zł rocznie (166,66 zł miesięczne).

Łączny koszt utrzymania małoletniego powoda J. C. (1) wynosi ok. 1650 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej M. C. (1) k. 401-k.409, k.433-439 wraz z rejestracją rozprawy k.432.

Matka powodów M. C. (1) ma 42 lata, z zawodu jest księgową. Pracuje od 22 lat. Od 2001 roku pracowała jako główna księgowa, zaś od 2006 roku prowadziła działalność gospodarczą. Do 2011 roku pracowała wraz z zatrudnionym pracownikiem, a następnie już samodzielnie.

Po wydaniu orzeczenia przez Sąd Okręgowy w Gdańsku M. C. (1) w dalszym ciągu prowadziła działalność gospodarczą, jednocześnie świadczyła usługi na podstawie umów zlecenia.

W 2011 r. przedstawicielka ustawowa została zatrudniona na podstawie umowy o pracę i pracowała jako specjalista finansowo- księgowy do kwietnia 2013 r. Z tego tytułu otrzymywała dochód w wysokości 2800 zł miesięcznie. Jednocześnie prowadziła działalność gospodarczą. Dochód z tego tytułu był różny tj. ponad 3000 zł, 3800 zł, a czasami faktura była wystawiana na 5000 zł miesięcznie. W tym czasie średniomiesięczny dochód z prowadzonej działalności wynosił 4000 zł miesięcznie. Od 2011 roku środki uzyskiwane z prowadzonej działalności gospodarczej były zajęte przez komornika w związku z prowadzoną wobec M. C. (1) egzekucją.

Od września 2013 r. do grudnia 2013 r. M. C. (1) wykonywała usługi na podstawie umowy o dzieło i z tego tytułu otrzymała dochód w pierwszym miesiącu 5000 zł brutto, a w pozostałych miesiącach 6000 zł brutto miesięcznie, tj. około 4500 zł netto.

Od 03 marca do 04 kwietnia 2014 r. M. C. (1) podjęła pracę jako główna księgowa i z tego tytułu osiągnęła dochód w wysokości 6000 zł brutto, tj. ok. 4500 zł netto.

We wrześniu 2014 r. M. C. (1) świadczyła usługi na podstawie - umowę o dzieło i z tego tytułu zarobiła 13.600 zł netto.

Do chwili obecnej M. C. (1) w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą.

Za 2011 rok M. C. (1) wykazała łączny dochód w wysokości 80.210,78 zł brutto, za 2012 rok 71.883,29 zł brutto, za 2013 roku 53.557,11 zł. brutto.

M. C. (1) posiada łącznie zadłużenia na kwotę ok. 500.000 zł. Są to zobowiązania egzekwowane od niej z tytułu zobowiązania na rzecz M. C. (1), N. Bank, na rzecz wspólnoty mieszkaniowej na kwotę ok. 15.000 zł bez odsetek, P. w wysokości ok. 100.000 zł, urzędu skarbowego, ZUS. Od maja 2013 roku M. C. (1) nie płaciła składek na rzecz ZUS, ma zaległości w spłacie podatku VAT oraz podatku dochodowego. Wobec urzędu skarbowego oraz ZUS M. C. (1) zalega w kwocie po ok. 20.000 zł. Na lipiec 2013 roku były prowadzone przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego egzekucje na podstawie 25 tytułów wykonawczych.

Biuro (...) jest wpisane do Krajowego Rejestru Długów.

Do postępowania egzekucyjnego z nieruchomości – mieszkania należącego do M. C. (1) toczącego się z wniosku M. C. (2) przyłączył się jeden z banków, wspólnota mieszkaniowa oraz ZUS.

Od 2009 roku M. C. (1) oraz jej ówczesny mąż M. C. (2) nie płacili regularnie opłat czynszowych. Po orzeczeniu rozwodu opłaty czynszowe także nie były regularnie opłacane.

Pismem z dnia 13.09.2011 roku M. C. (2) zwrócił się do (...) z wnioskiem o przeniesienie na M. C. (1) umowy na dostarczanie energii elektrycznej do mieszkania M. C. (1), a w przypadku nie wyrażenia zgody przez nią wniósł o rozwiązanie z nim umowy o dostarczanie energii elektrycznej do mieszkania byłej żony. Umowa została rozwiązania, a M. C. (2) z tytułu rozliczenia uiścił kwotę 1367,12 zł.

W grudniu 2012 r. w związku z nieopłacaniem rachunków za energię i opłat czynszowych została odcięta ciepła woda i ogrzewanie. Czynsz bieżący był opłacany w zależności od posiadanych środków finansowych, w różnych wysokościach, także rzędu 1500 -3000 zł miesięcznie.

Na 09.10.2014 roku łączna zaległość z tytułu nieopłacania opłat czynszowych oraz na fundusz remontowy wyniosła 13.427,21 zł.

Od lipca 2015 roku M. C. (1) nie uiszcza opłat za czynsz mieszkalny. W lipcu 2015 roku wspólnota mieszkaniowa przyłączyła się do toczącej się egzekucji z mieszkania M. C. (1).

M. C. (1) posiada zadłużenie wobec swojego brata w wysokości 4000 zł z okresu 2009 – 2010 roku. Obecnie innych zobowiązań wobec członków rodziny, znajomych nie posiada.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów zna język hiszpański w stopniu komunikatywnym w mowie. W 2012 roku była w Hiszpanii, był to pięciodniowy wyjazd służbowy. Wyjazd do Hiszpanii podwyższył jej kwalifikacje zawodowe. M. C. (1) uczy się języka angielskiego. Zajęcia indywidualne odbywają się dwa razy w tygodniu. Od listopada 2014 r. przedstawicielka ustawowa uczęszcza do szkoły językowej. Jedna godzina lekcyjna kosztuje 78 zł, tj. 600-700 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej M. C. (1) k.401-k.409, k.433-439 wraz z rejestracją rozprawy k.432, zaświadczenie K. (...) sp. zo.o k. 448, raport informacji gospodarczych k. 60-61, postanowienie k. 74, pismo M. C. (2) k. 85, faktura k. 93, przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 253, informacje Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. k. 276, k. 280, k.283, potwierdzenie wykonania przelewu k. 367.

Po wydaniu wyroku przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w przedmiocie rozwodu żadne z byłych małżonków nie regulowało rat z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego.

W grudniu 2011 roku M. C. (1) oraz M. C. (2) wystąpili do N. Bank z wnioskiem o zawieszenie spłat bieżących rat na okres sześciu miesięcy i zobowiązali się w tym okresie do spłaty powstałych zaległości w spłacie kredytu za okres od 2.07.2011 roku do 28.12.2011 roku.

Pozwany wpłacił dwukrotnie połowę raty tj. 718,93 zł i 716,65 zł. M. C. (1) nie wpłaciła żadnych środków. W ostateczności w maju 2102 roku bank wypowiedział umowę kredytu.

W dniu 21.09.2012 roku bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony przez N. Bank został zaopatrzony w klauzulę wykonalności i na jego podstawie zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne przeciwko M. C. (2), któremu zostało zajęte wynagrodzenie.

Dowód: wniosek k. 63, zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k. 82, potwierdzenie wykonania przelewu k. 370-371.

Pozwany – powód wzajemny M. C. (2) w dalszym ciągu pracuje w (...) Banku jako informatyk. Mieszka w W., w wynajętym mieszkaniu. Opłaty za mieszkanie wynoszą łącznie ok. 1250 miesięcznie.

M. C. (2) nie posiada majątku, użytkuje samochód swoich rodziców S. (...) ponad 13- letni. Koszt paliwa 400 zł miesięcznie, ubezpieczenie OC 1200 zł rocznie w 2 ratach. Spłaca linię kredytową jaką ma przyznaną w wysokości 20 tys. zł. Opłata miesięczna z tego tytułu wynosi 210 zł miesięcznie, wcześniej wynosiła 250 zł. Opłata za korzystanie z telefonu komórkowego 100 zł miesięcznie, koszty wyżywienia 800 zł miesięcznie, odzież 100 zł miesięcznie, środki czystości 100 zł. Pozwany – powód wzajemny nosi okulary. Koszt zakupu okularów to 900 zł, pracodawca zwraca pozwanemu – powodowi wzajemnemu 150 zł raz na 7 lat. Okulary za kwotę 1000 zł zostały kupione w 2013 roku. Koszt zakupu kropli do oczu 30 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie pozwanego – powoda wzajemnego k. 439- 442 wraz z rejestracją rozprawy k.432, zeznanie świadka A. C. k. 262-265.

Za 2011 rok pozwany M. C. (2) wykazał dochód ze stosunku pracy w wysokości 145.732,03 zł brutto, za 2012 rok – 145.684,73 zł, brutto, za 2013 rok 136.606,32 zł brutto, za 2014 rok 136.863,38 zł brutto.

Na wynagrodzenie pozwanego – powoda wzajemnego składa się wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 9000 zł brutto, oraz premie kwartalne. W lutym 2013 roku była to premia za 4 kwartał 2012 roku w wysokości 4000 zł brutto (2786,96 zł netto), w maju 2013 roku premia za 1 kwartał 2013 roku w wysokości 4582 zł brutto (3192,96 zł netto),w sierpniu 2013 roku w wysokości 5168 zł brutto za 2 kwartał 2013 roku w wysokości 5168 zł brutto (3601,11 zł netto).

Za okres od lipca 2011 roku do listopada 2012 roku pozwany – powód wzajemny osiągnął łączny dochód w wysokości 150.060,89 zł netto (tj. 8827,11 zł netto miesięcznie). W okresie od października 2013 roku do listopada 2014 roku pozwany – powód wzajemny osiągnął dochód w łącznej wysokości 109.899,18 zł netto (tj.7849,94 zł netto). Do wypłaty otrzymał łącznie 45.682,23 zł (3263 zł miesięcznie) z uwagi na potrącenia komornicze.

Za okres od czerwca 2015 roku do września 2015 roku M. C. (2) otrzymał dochód w wysokości 31.952,49 zł (7988,12 zł netto miesięcznie). Do wypłaty otrzymał łącznie 13.140,40 zł (3285 zł miesięcznie) z uwagi na potrącenia komornicze.

Pozwany – powód wzajemny otrzymuje świadczenia z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W 2011 roku była to kwota 863,14 zł, za 2012 rok 676 zł, 2013 rok 540 zł, za 2014 roku 204 zł.

Dowód: informacja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego (...) k. 225, zaświadczenie (...) Bank k. 247, k. 254, zaświadczenie o wysokości dochodu k. 293 – k. 294, deklaracja podatkowa k.331-334, zaświadczenie o dochodzie k. 446.

Pozwany ma kontakt z małoletnimi w wakacje, nie odbywają się kontakty weekendowe, w tym roku nie doszło do kontaktu w ferie zimowe. W 2015 roku wyjechał z nimi w lipcu i w sierpniu wraz ze swoimi rodzicami na pole campingowe. W 2015 roku pozwany – powód wzajemny zakupił dla małoletniego B. C. telefon komórkowy, co kosztowało go 800 zł, zaś dla małoletniego J. C. (1) kupił w tym roku rower górski za kwotę ok. 840 zł. We wcześniejszych latach ojciec wraz ze swoimi rodzicami kupował dzieciom telefon komórkowy, tablet, keyboard.

Dowód: faktura k. 431, zeznanie świadka A. C. k. 262-265, przesłuchanie pozwanego – powoda wzajemnego k. 439- 442 wraz z rejestracją rozprawy k.432.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w toku postępowania dowodowego w postaci zaświadczeń o dochodzie, deklaracji podatkowych stron, dokumentu potwierdzającego wysokość zobowiązania M. C. (1) wobec wspólnoty mieszkaniowej.

Ponadto Sąd w kwestiach istotnych dla sprawy tj. sytuacji majątkowej pozwanego – powoda wzajemnego dał wiarę zeznaniom świadka A. C., albowiem korespondują z treścią zaświadczeń o dochodzie M. C. (2), a także zeznaniom powoda – pozwanego wzajemnie odnośnie jego sytuacji mieszkaniowej, ponoszonych opłatach za wynajem mieszkania, wysokości zobowiązań M. C. (2). W ocenie Sądu strona powodowa nie zdołała podważyć wiarygodności zeznań tego świadka.

Odnośnie dokumentów złożonych przez obie strony są one w ocenie Sądu wiarygodne. W zasadzie tylko odnośnie zaświadczeń o dochodzie pozwanego – powoda wzajemnego przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów – pozwanych wzajemnie zgłosiła zarzut, iż są one sporządzone w sposób nieprawidłowy. W ocenie Sądu zaświadczenia te są prawidłowo sporządzone poza tym znajdują one odzwierciedlenie w informacji urzędu skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych przez M. C. (2), a te nie zostały zakwestionowane przez stronę powodową.

Odnosząc się do twierdzeń przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów Sąd dał im wiarę w części. Sąd dał wiarę M. C. (1) odnośnie prowadzenia działalności gospodarczej, podejmowania pracy na podstawie umów o pracę, umów cywilnoprawnych w okresie od dnia wydania orzeczenia o rozwodzie. Sąd nie dał wiary przedstawicielce ustawowej, iż obecnie nie osiąga dochodu, oraz iż z uwagi na małoletnich powodów nie może poświęcić wystarczającej ilości czasu na pracę zawodową. W ocenie Sądu fakt, iż M. C. (1) nie zaciąga pożyczek u osób trzecich na bieżące potrzeby oraz nie wskazała, by korzystała ze stałej pomocy finansowej osób trzecich, a także z uwagi na ponoszone koszty utrzymania dzieci, ale także i swoje, w tym na naukę języka angielskiego świadczy o otrzymywanych przez matkę powodów dochodach.

W ocenie Sądu wiek dzieci, ich sytuacja zdrowotna, która co należy podkreślić nie uległa zmianie od czasu wydania orzeczenia przez Sąd Okręgowy w Gdańsku nie uzasadnia twierdzenia matki powodów o braku możliwości wykonywania pracy zarobkowej w pełnym wymiarze czasu. W porównaniu ze sprawą o rozwód dzieci są o cztery lata starsze i zapewne są bardziej samodzielne. Straszy syn niebawem ukończy 18 lat, wiec trudno uznać że potrzebuje takich działań opiekuńczych matki, które ograniczają jej pracę zarobkową.

Odnośnie kosztów utrzymania małoletnich powodów w ocenie Sądu strona powodowa w żaden sposób nie udowodniła by wzrosły koszty utrzymania dzieci w porównaniu ze sprawą o rozwód, ani by w okresie od następnego dnia po wydaniu wyroku do dnia poprzedzającego wystąpienie z przedmiotowym pozwem nie były zaspokojone potrzeby małoletnich.

W informacyjnym wysłuchaniu M. C. (1) podała, że koszt utrzymania każdego z dzieci wynosi ok. 2000 zł miesięcznie, co pozostaje w sprzeczności ze spisem kosztów utrzymania powodów dołączonym do pozwu, z którego wynika, że koszt utrzymania każdego z powodów wynosi ponad 4000 zł miesięcznie. Należy podkreślić, iż strona powodowa nie złożyła żadnych dowodów na potwierdzenie swoich twierdzeń w omawianym zakresie.

Koszty utrzymania, które zostały przyjęte przez Sąd w znacznej części uwzględniają poszczególne potrzeby wskazywane przez ich matkę podczas informacyjnego wysłuchania. W ocenie Sądu kwota wyżywienia w wysokości po 600 zł miesięcznie na każdego z powodów i dodatkowo koszty obiadów w szkołach dzieci uwzględnia ich wiek, i potrzeby rozwojowe. Sąd przyjął za zasadny wydatek na basen w wysokości 100 zł miesięcznie na każdego z dzieci, chociaż obecnie jest on ponoszony przez brata M. C. (1). W ocenie Sądu pozwany – powód wzajemny ma możliwości by zaspokoić ten wydatek i nie ma żadnych podstaw by tego kosztu nie uznać za usprawiedliwiony. Podobnie Sąd przyjął za usprawiedliwiony wydatek na zakup odzieży dla J. C. (1) w wysokości 150 zł miesięcznie. Nie można w ocenie Sądu uznać, że te wydatki nie występują gdyż dziecko korzysta z odzieży po starszym bracie. Ta odzież po drugim dziecku może obniżyć wydatki na zakup odzieży dla młodszego powoda, ale nie może ich wyeliminować.

Sąd uwzględnił za zasadny wydatek w postaci wyjazdów na wypoczynek każdego powoda w wysokości 2000 zł rocznie, chociaż dzieci nie wyjeżdżają na takie wyjazdy z powodu sytuacji finansowej matki. W ocenie Sądu skoro podobne wydatki były uwzględnione w toku poprzedniego postępowania to nie ma powodów by obecnie nie uznać ich za usprawiedliwione.

W ocenie Sądu koszty utrzymania powodów wynoszą ok. 1650 zł i 1700 zł miesięcznie. Są to kwoty uwzględniające potrzeby dzieci na poziomie zapewniającym im zajęcia dodatkowe, wyjazdy, poza tym znajdujące uzasadnienie w możliwościach zarobkowych obojga rodziców.

Sąd nie dał wiary przedstawicielce ustawowej małoletnich powodów, iż potrzeby dzieci z okresu po wydaniu wyroku przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w przedmiocie rozwodu nie zostały zaspokojone. W ocenie Sądu nie są tymi wydatkami zajęcia dodatkowe, na które nie uczęszczali powodowie. Odnośne zajęć muzycznych, na które matka chciała dzieci zapisać M. C. (1) podała, że nie zapisała dzieci nie dlatego, że nie miała możliwości finansowych, ale dlatego że nie miała możliwości dzieci dowozić. Należy zauważyć, że obecnie matkę stać na opłacanie swoich zajęć z języka angielskiego, a dzieci nadal nie uczestniczą w zajęciach muzycznych, co świadczy o tym że nie względy finansowe spowodowały, że dzieci nie chodziły na te zajęcia. Odnośnie wyjazdów należy wskazać, że dzieci podczas wakacji jeździły z matką to T., czy W., jednakże nie jeździły na kolonie, czy też obozy. Należy jednak podkreślić, że w kosztach utrzymania dzieci ustalonych przez Sąd Okręgowy była uwzględniona kwota wyjazdów dzieci. Nie można z powodu problemów finansowych ich matki, licznych egzekucji, zajęć komorniczych wywodzić, iż te wydatki z powodu zbyt niskich alimentów nie zostały zaspokojone. Należy wskazać, że podczas przesłuchania M. C. (1) podała, że gdyby nie było zajęć komorniczych, egzekucji, z zasądzonymi alimentami byłaby w stanie poradzić sobie finansowo. Tak więc problemy finansowe matki powodów, a nie zbyt niska wysokość alimentów spowodowało to, że dzieci nie były na obozach, czy nie brały udziału w innej zorganizowanej formie wypoczynku.

Podobnie w ocenie Sądu nie sposób przyjąć, że zbyt niska wysokość alimentów spowodowała, iż dzieci nie miały ogrzewania, czy też światła w mieszkaniu. M. C. (1) zgodziła się na przejęcie mieszkania wiedząc, że jest zobowiązanie zarówno z tytułu nieopłacanego czynszu oraz składki na fundusz alimentacyjny. Z zaświadczenia wspólnoty mieszkaniowej z dnia 19.03.2014 roku wynika, że zadłużenie wobec wspólnoty na 30.06.2011 roku wynosiło o 1027,06 zł więcej niż ustalił to Sąd Okręgowy. Jest to jednakże w ocenie Sądu kwestia wzajemnych rozliczeń między byłymi małżonkami, które nie mogą być dokonywane poprzez alimenty na rzecz dzieci.

Odnosząc się do twierdzeń pozwanego – powoda wzajemnego M. C. (2) Sąd dał mu wiarę odnośnie jego sytuacji zawodowej, wysokości otrzymywanego wynagrodzenia, kosztów utrzymania, a także częstotliwości kontaktów z małoletnimi powodami. Fakt zatrudnienia, wysokość dochodu zostało potwierdzone zaświadczeniami o zatrudnieniu i wysokości dochodu oraz deklaracjami podatkowymi. Koszty utrzymania pozwanego – powoda wzajemnego, wysokość kosztów najmu mieszkaniu oraz pozostałe wydatki M. C. (2) nie były kwestionowane przez stronę powodową. Odnośnie częstotliwości kontaktu pozwanego – powoda wzajemnego z małoletnimi powodami w zasadzie fakt, iż są to kontakty wakacyjne zostało potwierdzone przez M. C. (1). Prezenty, które zostały kupione powodom przez ojca zostały wykazane zarówno zeznaniami świadka A. C., jak również fakturą zakupu roweru, czy też pargonem zakupu telefonu komórkowego. Poza tym M. C. (1) także zeznawała, że ojciec kupił synom keyboard, oraz tableta.

Sąd oddalił wniosek M. C. (2) o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków P. G. oraz D. S., którzy mieli zeznawać na okoliczność faktycznych ustaleń M. i M. C. (2) w toku postępowania w sprawie o rozwód, na okoliczność warunków podziału majątku oraz zasad spłacania kredytu hipotecznego po rozwiązaniu małżeństwa. W ocenie Sądu ta okoliczność nie jest istotna dla niniejszej sprawy, gdyż z uzasadnienia Sądu Okręgowego w Gdańsku jasno wynika jakie były ustalenia Sądu, które były uwzględnianie do określenia wysokości alimentów. Tą okolicznością nie był to, czy i który z rodziców zadeklarował się, że będzie spłacać kredyt mieszkaniowy. Na marginesie zaś należy zauważyć, iż z protokołu ostatniej sprawy o rozwód jasno wynika, że to M. C. (1) zadeklarowała wolę przejęcia spłaty kredytu hipotecznego.

Sąd oddalił wniosek M. C. (1) o zobowiązanie M. C. (2) do przedłożenia jego korespondencji ze szkołą Podstawową nr (...) w D. oraz Gimnazjum nr 48 w G. na okoliczność ustalenia stalkingu wobec M. C. (1), albowiem wzajemne relacje rodziców powodów nie były przedmiotem niniejszego postępowania.

Sąd oddalił wniosek M. C. (1) o zobowiązanie M. C. (2) do przedłożenia umowy kredytowej na kwotę 20.000 zł, historii wszystkich rachunków bankowych (...) i M. posiadanych przez pozwanego od 01.01.2008 troku do dnia zniesienia wspólności majątkowej, na okoliczność dokonywania transakcji w tym drogich zakupów i innych wydatków na swoją rzecz przez pozwanego bez porozumienia z M. C. (1) oraz ukrywania przez niego posiadanych środków finansowych. Brak porozumienia w zakresie podejmowania działań o charakterze majątkowym, posiadanie przez M. C. (2) środków finansowych w okresie przed wydaniem orzeczenia przez Sąd Okręgowy w Gdańsku nie stanowiło przedmiotu niniejszego postępowania.

Sąd oddalił wniosek M. C. (2) o dopuszczenie dowodu z dokumentów dotyczących regulowanie należności za mieszkanie, które obecnie stanowi własność M. C. (1) za okres 2009 i 2010 roku, albowiem nie dotyczą one okresu spornego niniejszej sprawy.

Sąd oddalił wniosek M. C. (2) o dopuszczenie dowodu z korespondencji mailowej kierowanej do M. C. (1) odnośnie spłat kredytu hipotecznego, albowiem fakt iż M. C. (1) po wydaniu wyroku przez Sąd Okręgowy w Gdańsku nie zapłaciła żadnej raty kredytu spornym w sprawie nie było. Spornym także nie było to, że na początku 2012 roku M. C. (2) zapłacił dwie raty po połowie raty kredytu.

Sąd oddalił wniosek M. C. (2) o dopuszczenie dowodu zaświadczenia z dnia 06.07.2001 roku o dochodzie M. C. (1) oraz pozostałych zaświadczeń o jej zatrudnieniu, albowiem wysokie kwalifikacje zawodowe matki powodów nie były sporne w sprawie.

Sąd oddalił wniosek M. C. (2) o dopuszczenie dowodu z internetowego opracowania na temat dochodów księgowej jakie może ona uzyskać w województwie (...). Taki raport w ocenie Sądu jest tylko ogólnym opracowaniem, nie przesądza o możliwościach uzyskania określonego wynagrodzenia. Poza tym z zeznań M. C. (1) wynika, że ma ona możliwości uzyskania wysokiego dochodu, który otrzymywała świadcząc pracę na podstawie umów o pracę, czy też świadcząc usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że zarówno powództwo małoletnich powodów, jak i powództwo wzajemne M. C. (2) podlega oddaleniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 133 § 1 kro „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania”.

Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych czyli do chwili usamodzielnienia się i to niezależnie od osiągniętego wieku.

Uzyskanie pełnoletności nie zmienia sytuacji prawnej dziecka w zakresie alimentów , jeżeli dziecko pobiera naukę w szkole lub na uczelni i czas na nią przeznaczony wykorzystuje w rzeczywistości na zdobywanie kwalifikacji zawodowych.

Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego ( art. 135 § 1 kro ) .

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Zgodnie z art. 137 § 2 kro niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasadzając odpowiednią sumę pieniężną. W uzasadnionych wypadkach sąd może rozłożyć zasądzone świadczenie na raty.

Strony po ostatecznym sprecyzowaniu swoich żądań wniosły o podwyższenie i o obniżenie alimentów od dnia wydania wyroku w sprawie o rozwód tj. 28.06.2011 roku. Tak więc żądnie powodów do dnia wniesienia pozwu tj. do27.05.2013 roku oraz żądanie M. C. (2) obniżenia alimentów do 14.10.2013 roku należy oceniać w świetle art. 137 § 2 kro.

W ocenie Sądu żadna ze stron nie udowodniła swoich żądań odnoszących się do okresu sprzed dnia wniesienia pozwu oraz pozwu wzajemnego.

W ocenie Sądu niniejsze postępowanie miało dla stron za zadanie zniwelować skutki podziału majątku oraz fakt, iż rodzice powodów nie regulują swoich zobowiązań. Strona powodowa nie złożyła żadnych dowodów na okoliczność niezaspokojonych potrzeb dzieci przed wniesieniem pozwu. Sąd Okręgowy ustalił alimenty w takiej wysokości by zaspokoić nie tylko podstawowe potrzeby dzieci, ale także zajęcia dodatkowe, kosztowne wyjazdy na wakacje i ferie, zajęcia dodatkowe, a w przypadku małoletniego J. C. (1) stosunkowo kosztowne przedszkole językowe. Jeżeli potrzeby dzieci w zakresie ich wyjazdów, zajęć dodatkowych, a nawet potrzeby mieszkaniowe tj. brak ogrzewania i światła nie były zaspokojone, to nie dlatego że alimenty były niewystarczające. M. C. (1) przejęła na własność mieszkanie, z wiedzą że jest ono zadłużone. Wiedziała że jest kredyt hipoteczny, który zadeklarowała na siebie przejąć. Zgodziła się na takie warunki podziału majątku wiedząc o wielu egzekucjach, które się wobec jej toczyły, a ściśle wobec biura rachunkowego, które prowadziła. Po wydaniu wyroku rozwodowego nie zapłaciła żadnej raty kredytu hipotecznego, do czego była zobowiązana, nie spłaciła M. C. (2), nie regulowała w całości zobowiązać wobec urzędu skarbowego, ZUS, banków. Rachunki bankowe M. C. (1) zostały zajęte wskutek toczących się postępowań egzekucyjnych. Pomimo powyższego M. C. (1) nie złożyła apelacji od wyroku rozwodowego, choć teraz żąda podwyższenia alimentów od dnia wydania wyroku, choć uprawomocnił się w późniejszym okresie.

W ocenie Sądu, gdyby M. C. (1) regulowała swoje zobowiązania nie powstałaby taka sytuacja jak, obecnie tj. że z dużym prawodopodobieństwem utraci mieszkanie. Należy podkreślić, że M. C. (1) prowadząc działalność gospodarczą, a jednocześnie wykonując usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, czy też umowy o pracę miała możliwości by wraz z alimentami zaspokajać potrzeby dzieci, nie tylko w podstawowym zakresie.

Podsumowując, w ocenie Sądu nie została udowodniona przesłanka, iż potrzeby małoletnich powodów za okres przed wystąpieniem z pozwem o podwyższenie alimentów nie zostały zaspokojone. Małoletni do chwili obecnej w zasadzie nie chodzą na kosztowne zajęcia dodatkowe, choć ich matka co miesiąc przeznacza na naukę języka angielskiego po 700 zł. Pomimo takiego wydatku, który świadczy o dobrej sytuacji majątkowej matki powodów M. C. (1) nie płaci opłat czynszowych. Są to w ocenie Sądu jej decyzje, którymi nie można obciążać pozwanego – powoda wzajemnego.

Odnosząc się do żądania w zakresie podwyższenia alimentów od dnia wniesienia pozwu w ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała, wzrostu kosztów utrzymania powodów, który skutkowałby podniesieniem alimentów. Przede wszystkim należy przyjąć, iż strona powodowa nie wykazała takiej zmiany okoliczności w porównaniu ze stanem faktycznym istniejącym w dacie orzekania o alimentach przez Sąd Okręgowy w Gdańsku, który by uzasadnił zmianę sposobu określenia wysokości alimentów tj. procentowo do wynagrodzenia pozwanego. M. C. (2) pracuje u tego samego pracodawcy, jego wynagrodzenie zmieniło się nieznacznie, w dalszym ciągu wynagrodzenie składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz okresowych premii. Te okoliczności nie zmieniły się w porównaniu z czerwcem 2011 roku. Tak więc w ocenie Sądu nie nastąpiły takie okoliczności, które uzasadniałyby zmianę określenia wysokości alimentów.

Odnosząc się do twierdzeń powodów, iż ich potrzeby wzrosły w porównaniu z datą wydania wyroku przez Sąd Okręgowy w Gdańsku w ocenie Sądu nie zostało to uwodnione w toku postępowania. Powodowie nie złożyli żadnych dowodów na poparcie swojego stanowiska. Wprawdzie początkowo zostały złożone spisy kosztów utrzymania powodów na kwotę każdy na ponad 4000 zł miesięcznie, ale w toku postępowania M. C. (1) przyznała, że koszt utrzymania każdego z powodów wynosi ok. 2000 zł miesięcznie, czyli tyle ile w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy w Gdańsku.

W ocenie Sądu nie można przyjąć, że możliwości zarobkowe pozwanego – powoda wzajemnego się na tyle zwiększyły by podwyższyć zasądzone alimenty. Za 2011 rok M. C. (2) wykazał dochód 145.732,06 zł brutto (ok. 8.136,70 zł netto miesięcznie), zaś za 2014 rok 136.863,38 zł brutto ok. 7640 zł netto miesięcznie. Sąd Okręgowy w Gdańsku ustalił, że wynagrodzenie M. C. (2) w 2010 roku wyniosło 7.300 zł netto miesięcznie.

Za okres od czerwca 2015 roku do września 2015 roku M. C. (2) otrzymał dochód w wysokości 31.952,49 zł (7988,12 zł netto miesięcznie). Do wypłaty otrzymał łącznie 13.140,40 zł (3285 zł miesięcznie) z uwagi na potrącenia komornicze. Tak więc z powyższego wynika, że kwota wynagrodzenia pozwanego – powoda wzajemnego się nie zmieniła w sposób istotny umożliwiający podwyższenie alimentów. Wysokość tego wynagrodzenia w ocenie Sądu nie uzasadnia także obniżenia alimentów. Nie jest powodem obniżenia alimentów fakt, iż M. C. (2) otrzymuje do wypłaty 40 % wynagrodzenia, z uwagi na prowadzenie egzekucji przez bank, który udzielił rodzicom powodów kredytu hipotecznego. W tym miejscu należy wskazać, iż skoro na rzecz M. C. (2) zasądzono spłatę od M. C. (1) w wysokości połowy wartości mieszkania, to on także powinien spłacać zaciągnięty kredyt mieszkaniowy. Należy także podkreślić, iż Sąd Okręgowy w Gdańsku ustalając dotychczasową wysokość alimentów brał pod uwagę, że M. C. (2) opłaca w połowie ratę kredytu. Obecnie wobec spłaty zobowiązania przysługuje mu roszczenie regresowe wobec byłej żony. W ocenie Sądu wysokość wynagrodzenia pozwanego – powoda wzajemnego w dalszym ciągu uzasadnia wysokość jego obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci w dotychczasowej kwocie. Należy podkreślić, że nie można przyjąć, iż spłata zobowiązania wobec banku ma pierwszeństwo przed spłatą zobowiązań alimentacyjnych wobec swoich dzieci.

Podsumowując powyższe Sąd przyjął, że strony nie wykazały zasadności swoich roszczeń zarówno co do okresu przed wniesieniem pozwu oraz pozwu wzajemnego i na mocy art. 137 § 2 kro a contrario, art. 133 § 1 kro, art. 135 § 1 kro w z art. 138 kro a contrario orzekł jak w pkt 1 wyroku.

Na mocy art. 133 § 1 kro, art. 135 § 1 kro w z art. 138 kro a contrario orzekł jak w pkt 2 wyroku.

Na mocy art. 108 § 1 kro, art. 98 § 1 kro, art. 96 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 28.07.2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz. U. Nr 167, poz. 1398)