Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant Artur Pokojski

przy udziale Prokuratora Magdaleny Standerskiej

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2015 roku sprawy

M. C. , urodzonego (...) w E.,

syna W. i M. z domu K.

o wydanie wyroku łącznego, skazanego prawomocnymi wyrokami:

1  1. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 9 sierpnia 2010 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1107/10 za przestępstwo popełnione w dniu 7 czerwca 2010 roku z art. 190 § 1 k. k. na karę 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym;

2  2. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 1 lutego 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 4/11 za przestępstwo z art. 190 § 1 k. k. popełnione w dniu 18 listopada 2010 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 157 § 2 k. k. popełnione w dniu 18 listopada 2010 r. na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności; kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i orzeczono karę łączną 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 5 grudnia 2012 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary;

3  3. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 16 maja 2012 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 1531/11 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 22 marca 2011 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary;

4  4. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 5 października 2012 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 995/12 za przestępstwo z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. popełnione w nocy z 5 na 6 lipca 2012 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 1 września 2014 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary;

5  5. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 1130 maja 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 194/14 za:

6  - ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 29 października 2013 roku, w okresie od 3 do 4 grudnia 2013 roku i w listopadzie 2013 roku na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

7  - za przestępstwo z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w okresie od 22 do 23 października 2013 roku na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

8  - za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 278 § 1 k. k., art. 278 § 1k. k. w zw. z art. 12 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 21 listopada 2013 roku, w dniu 4 listopada 2013 roku i w dniu 20 stycznia 2014 roku na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

9  - za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 26 listopada 2013 roku i w okresie od 25 do 26 października 2013 roku na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

10  - za przestępstwo z art. 278 § 5 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w dniu 27 listopada 2013 roku na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

11  - za ciąg przestępstw z art. 280 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 28 stycznia 2014 roku na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

12  jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i orzeczono karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

13  6. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 11 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 673/14 za przestępstwo z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w okresie od 3 do 9 lipca 2014 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

14  7. Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 11 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 946/14 za przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w dniu 23 grudnia 2013 roku na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

15  8. Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 17 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1414/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w dniu 2 sierpnia 2014 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

orzeka

I  przy zastosowaniu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw na podstawie art. 85 k. k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.), art. 86 § 1 k. k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.), art. 91 § 2 k. k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach: Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 maja 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 194/14 oraz Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 11 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 946/14 i jako karę łączną wymierza skazanemu M. C. karę 3 (trzech) lat i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II  przy zastosowaniu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw na podstawie art. 85 k. k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.), art. 86 § 1 k. k. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r.) łączy kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach: Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 11 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 673/14 oraz Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 17 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1414/14 i jako karę łączną wymierza skazanemu M. C. karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III  w pozostałym zakresie orzeczenia zawarte w wyrokach ulegających połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie dotyczącym wyroków Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawach o sygnaturach akt II K 1107/10, II K 4/11, II K 1531/11 i II K 995/12;

V  na podstawie art. 577 k. p. k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej w punkcie I. sentencji wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 194/14 Sądu Rejonowego w Elblągu od dnia 29 października 2013 roku do dnia 30 października 2013 roku, od dnia 21 listopada 2013 roku do dnia 22 listopada 2013 roku, od dnia 28 listopada 2013 roku do dnia 29 listopada 2013 roku, od dnia 15 grudnia 2013 roku do dnia 16 grudnia 2013 roku, od dnia 3 lutego 2014 roku do dnia 30 maja 2014 roku; od dnia 5 sierpnia 2014 roku do dnia 3 grudnia 2015 roku;

VI  na podstawie art. 577 k. p. k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej w punkcie II. sentencji wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 1414/14 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku od dnia 2 sierpnia 2014 roku do dnia 4 sierpnia 2014 roku;

VII  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 123, poz. 1058 z późniejszymi zmianami) oraz § 1, 2, 14 ust. 5, 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz. 1348 z późniejszymi zmianami) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. B. G. kwotę 147,60 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

VIII  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 1141/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 9 sierpnia 2010 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1107/10 za przestępstwo popełnione w dniu 7 czerwca 2010 roku z art. 190 § 1 k. k. na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym;

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1107/10 SR w Elblągu – k. 36; dane o karalności - k. 41 – 44

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 1 lutego 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 4/11 za przestępstwo z art. 190 § 1 k. k. popełnione w dniu 18 listopada 2010 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 157 § 2 k. k. popełnione w dniu 18 listopada 2010 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności; kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i orzeczono karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 5 grudnia 2012 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 4/11 SR w Elblągu – k. 37 - 38; dane o karalności - k. 41 – 44

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 16 maja 2012 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 1531/11 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu 22 marca 2011 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1531/11 SR w Elblągu – k. 19; dane o karalności – k. 41 – 44

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 5 października 2012 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 995/12 za przestępstwo z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. popełnione w nocy z 5 na 6 lipca 2012 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 1 września 2014 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 995/12 SR w Elblągu – k. 32 – 33; dane o karalności – k. 41 – 44

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 maja 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 194/14 za:

1  - ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 29 października 2013 roku, w okresie od 3 do 4 grudnia 2013 roku i w listopadzie 2013 roku na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

2  - za przestępstwo z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w okresie od 22 do 23 października 2013 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

3  - za ciąg przestępstw z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 278 § 1 k. k., art. 278 § 1k. k. w zw. z art. 12 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 21 listopada 2013 roku, w dniu 4 listopada 2013 roku i w dniu 20 stycznia 2014 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

4  - za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 26 listopada 2013 roku i w okresie od 25 do 26 października 2013 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

5  - za przestępstwo z art. 278 § 5 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w dniu 27 listopada 2013 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

6  - za ciąg przestępstw z art. 280 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnionych w dniu 28 stycznia 2014 roku na karę 3 lat pozbawienia wolności;

7  jednostkowe kary pozbawienia wolności połączono i orzeczono karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 194/14 SR w Elblągu – k. 23 – 31; dane o karalności – k. 41 – 44

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 11 grudnia 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 673/14 za przestępstwo z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w okresie od 3 do 9 lipca 2014 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 673/14 SR w Elblągu – k. 22; dane o karalności – k. 41 – 44

M. C. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 11 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 946/14 za przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w dniu 23 grudnia 2013 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 946/14 SR w Elblągu – k. 20 – 21; dane o karalności – k. 41 – 44

M. C. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 17 lutego 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1414/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. popełnione w dniu 2 sierpnia 2014 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1414/14 SR Gdańsk – P. w G. - k. 40; dane o karalności – k. 41 – 44

Z opinii o skazanym z Zakładu Karnego w K. wynika, że jego stosunek wobec przełożonych i współosadzonych nie budzi zastrzeżeń. Nie odnotowano sytuacji konfliktowych z jego udziałem. Wobec przełożonych zachowuje się zgodnie z wymogami regulaminu. Przestrzega obowiązującego porządku i dyscypliny. Skazany był 7 razy wyróżniany nagrodami za dbanie o porządek w miejscu zakwaterowania, dobre zachowanie i sumienne wykonywanie obowiązków na wyznaczonym stanowisku pracy. Nie był karany dyscyplinarnie. Aktualnie nie jest zatrudniony, w AŚ E. wykonywał nieodpłatnie prace porządkowe na rzecz oddziału mieszkalnego, ze swoich obowiązków wywiązywał się należycie. Indywidualny program oddziaływań został ustalony do realizacji w dniu 29 lipca 2015 roku. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Nie prezentował zachować agresywnych i autoagresywnych, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Deklaruje krytyczny stosunek wobec popełnionych przestępstw. Prognozę penitencjarną w zakresie dalszego prawidłowego funkcjonowania skazanego w ZK typu półotwartego określono jako umiarkowaną.

Dowód: opinia o skazanym - k. 51 – 52

Skazany M. C. był uprzednio ośmiokrotnie karany przez Sąd.

Dowód: dane o karalności – k. 41 – 44

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, które zostały ujawnione w toku rozprawy, w szczególności w postaci odpisów wyroków, opinii o skazanym oraz danych o karalności.

Sąd dał wiarę tym dokumentom uznając, że nie budzą one wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Dokumenty ujawnione w toku rozprawy łączą się w spójną i logiczną całość i w ocenie Sądu, pozwalają odtworzyć stan faktyczny niezbędny do rozstrzygnięcia o wniosku skazanego.

Wniosek o wydanie wyroku łącznego w stosunku do skazanego M. C. zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że wydając wyrok łączny w niniejszej sprawie, Sąd – zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. – o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw – zastosował przepisy o karze łącznej w brzmieniu sprzed nowelizacji, tj. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. Podstawę do orzeczenia kary łącznej w ramach wyroku łącznego określają przepisy art. 85 k. k. w zw. z art. 569 § 1 k. p. k. Zgodnie z dyrektywą wyrażoną w tych przepisach sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw – i wymierzono za te przestępstwa kary tego samego rodzaju.

Sąd dokonując analizy treści wyroków zapadłych w stosunku do skazanego pod kątem zastosowania przepisów dotyczących łączenia kar, tj. art. 85 k. k. i art. 86 § 1 k. k., do których odsyła przepis art. 569 § 1 k. p. k., uznał że w stosunku do skazanego M. C. zachodzą przesłanki do połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami wydanymi w sprawach: II K 194/14 i II K 946/14 Sądu Rejonowego w Elblągu (punkt I. sentencji wyroku łącznego) oraz w sprawach II K 1414/14 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku i II K 673/14 Sądu Rejonowego w Elblągu (punkt II. sentencji wyroku łącznego).

Kolejną kwestią podlegającą rozważeniu i decydującą o możliwości połączenia kar było ustalenie, czy kary wymierzone za przestępstwa przypisane skazanemu, a objęte wyrokami podlegającymi łączeniu, są karami tego samego rodzaju. W wyrokach podlegających łączeniu

M. C. skazany został na kary pozbawienia wolności, które jako kary tego samego rodzaju podlegają łączeniu.

W punktach I. i II. sentencji wyroku łącznego, Sąd połączył kary pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach wydanych odpowiednio w sprawach II K 194/14 i II K 946/14 Sądu Rejonowego w Elblągu oraz w sprawach II K 1414/14 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku i II K 673/14 Sądu Rejonowego w Elblągu i jako kary łączne wymierzył M. C. kary 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną Sąd nie rozważa ponownie kwestii społecznej szkodliwości czynów, za które zostały orzeczone kary jednostkowe ani też stopnia zawinienia przy popełnieniu wyżej wymienionych czynów. Sąd winien mieć na uwadze prewencję indywidualną wobec oskarżonego – w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego – skazanego, jak też względy prewencji generalnej. Ponadto Sąd winien rozważyć kwestię czy przestępstwa, za które zostały orzeczone kary jednostkowe są jedno- czy też różnorodzajowe, czy zostały popełnione w krótkich czy też znacznych odstępach czasu. Przestępstwa objęte wyrokami wskazanymi w punkcie I. sentencji wyroku łącznego są przestępstwami jednorodzajowymi, wymierzonymi przeciwko temu samemu dobru prawnemu, tj. mieniu oraz popełnione zostały w tożsamym okresie czasu, co przemawia za celowością zastosowania przy łączeniu kar jednostkowych w przeważającej mierze zasady absorpcji.

Podobnie przestępstwa objęte wyrokami wskazanymi w punkcie II. sentencji wyroku wymierzone zostały przeciwko temu samemu dobru prawnemu (tj. mieniu) i popełnione zostały w odstępie niespełna miesiąca, choć na szkodę różnych pokrzywdzonych. Przemawia to za celowością zastosowania przy łączeniu kar jednostkowych w przeważającej mierze zasady absorpcji.

Nie ulega jednak wątpliwości, iż względy prewencji zarówno generalnej, jak i indywidualnej nakazują zastosowanie wobec skazanego przynajmniej częściowej kumulacji kar. M. C., mimo bardzo młodego wieku, był już ośmiokrotnie karany przez sąd. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r.: „ decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw” (II AKa 171/00, OSA 2001/2/5).

Sąd miał także na uwadze fakt, iż popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest zasadniczo okolicznością obciążającą i w związku z tym kara łączna nie może stanowić niczym nie uzasadnionej premii dla skazanego płynącej jedynie z faktu popełnienia większej liczby przestępstw ( „Kodeks karny-komentarz” pod red. A. Wąska, Gdańsk 2000, t. II, s. 261-263). A za taką właśnie premię należałoby uznać wymierzenie skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że w badanym przypadku brak jest podstaw do całkowitego zastosowania zasady absorpcji kar jednostkowych. Należy bowiem mieć na uwadze, że M. C. wielokrotnie popełnił przestępstwa. Zachowanie skazanego wskazuje na jego niepoprawność. Uprzednie skazania nie powstrzymały go przed ponownym naruszeniem porządku prawnego. Z tych przyczyn, w ocenie Sądu, przyznanie prymatu zasadzie absorpcji przyczyniłoby się do wzbudzenia u skazanego poczucia bezkarności. Jednocześnie Sąd miał na względzie treść pozytywnej opinii o skazanym z Zakładu Karnego w K..

Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał, iż stosowanie jednej z wyżej wymienionych zasad, absorpcji czy też kumulacji w pełnym zakresie z wyłączeniem zasady przeciwnej, winno mieć miejsce jedynie wyjątkowo. Podzielając ten pogląd, Sąd wymierzył kary łączne pozbawienia wolności przy zastosowaniu zarówno zasady absorpcji, jak i kumulacji.

Z tych przyczyn Sąd uznał, że kary łączne we wskazanym powyżej wymiarze będą w należyty sposób oddziaływać prewencyjnie na skazanego.

Co do pozostałych rozstrzygnięć zawartych w wyrokach podlegających łączeniu, Sąd ustalił, że podlegają one odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 572 k. p. k. Sąd umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym wyroków wydanych w sprawach: II K 1107/10, II K 4/11, II K 1531/11 i II K 995/12 Sądu Rejonowego w Elblągu.

W punktach V. i VI. sentencji wyroku Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonych kar łącznych odpowiednie okresy rzeczywistego pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd orzekł w przedmiocie kosztów obrony z urzędu i zwolnił skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem o wydanie wyroku łącznego, uznając, że nie jest on w stanie ich ponieść.