Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk - Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant Józef Wierzbicki

przy udziale Prokuratora Aleksandry Nafalskiej

po rozpoznaniu w dniach 23.02.2017 r., 24.04.2017 r., 05.07.2017 r., 23.08.2017 r., 02.11.2017 r., 08.01.2018 r., 12.03.2018 r., 09.08.2018 r., 28.11.2018 r., 14.03.2019 r., 29.05.2019 r. sprawy:

1. S. H. (1) , ur. (...) w G.,

syna A. i I. z domu G.

oskarżonego o to, że:

IV. w dniu 20 lutego 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez przedłożenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 1.557 zł uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania powyższego kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) Sp. z o. o. w G., wprowadzając tym w błąd pracownika Banku co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarcie umowy kredytu nr (...) na zakup radioodtwarzaczy marki G. (...), marki P. (...)/60 oraz marki K. (...) bez zamiaru wywiązania się z warunków tej umowy i otrzymanie pieniędzy w w/w kwocie, czym działał na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

2. J. K. (1), ur. (...) w N.,

syna S. i M. z domu D.

oskarżonego o to, że;

V. w dniu 19 grudnia 2002 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), doprowadził (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez przedłożenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 3.298 zł uprzednio podrobionego prawa jazdy na swoje nazwisko oraz uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania powyższego kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G., czym wprowadził w błąd pracownika Banku co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarcie – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowy kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz lodówki marki E., czym działał na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.), przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 18 grudnia 1999 r. do 19 września 2002 r. części kary trzech lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku IV Wydział Karny z dnia 7 lipca 2000 r. w sprawie o sygn. akt IV K 356/00 m. in. za przestępstwo z art. 280 § 1 k. k.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zw. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k.;

VI. w dniu 28 listopada 2002 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), doprowadził (...) Sp. z o. o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.628,79 zł w ten sposób, iż wprowadził w błąd pracowników w/w firmy co do swojego zatrudnienia i zarobków poprzez przedłożenie uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G. oraz uprzednio podrobionego prawa jazdy na swoje nazwisko i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy marki M. (...) o nr (...), na który to aktywowano nr 502 – 517 – 041 oraz 502 – 516 - 830, czym działał na szkodę (...) Sp. z o. o. w W., przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od 18 grudnia 1999 r. do 19 września 2002 r. części kary trzech lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku IV Wydział Karny z dnia 7 lipca 2000 r. w sprawie o sygn. akt IV K 356/00 m. in. za przestępstwo z art. 280 § 1 k. k.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k.;

3. H. H. (1), ur. (...) w O.,

syna J. i L. z domu T.

oskarżonego o to, że:

VII. w dniu 16 marca 2004 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), doprowadził (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez przedłożenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 3.310,97 zł dowodu osobistego serii DX – (...), uprzednio podrobionego prawa jazdy nr (...) wydanych na nazwisko W. J. (1) oraz uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania powyższego kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarcie – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowy kredytu nr (...) na zakup zestawu komputerowego, telewizora marki S. (...), na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy, wniosku o udzielenie kredytu oraz w/w zaświadczenia podrobił podpisy W. J. (1), czym działał na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

VIII. w dniu 13 marca 2004 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), doprowadził (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez przedłożenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 1.512,52 zł dowodu osobistego serii DX – (...), uprzednio podrobionego prawa jazdy nr (...) wydanych na nazwisko W. J. (1) oraz uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania powyższego kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarcie – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowy kredytu nr (...) na zakup drukarki komputerowej marki L. (...), lodówki marki H. (...) IE – L i odkurzacza marki P. (...)/01, na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy, w/w zaświadczeniu oraz potwierdzeniu odbioru towaru podrobił podpisy W. J. (1), czym działał na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

IX. w dniu 26 marca 2004 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), doprowadził (...). o.o. (obecnie (...) SA w W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.175 zł w ten sposób, że wprowadził w błąd pracownika w/w firmy co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków poprzez przedłożenie dowodu osobistego serii DX – (...), uprzednio podrobionego prawa jazdy nr (...) wydanych na nazwisko W. J. (1) oraz uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1) i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy marki S. (...), na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej podrobił podpisy W. J. (1), czym działał na szkodę (...). o.o. (obecnie (...) SA w W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

X. w dniu 27 marca 2004 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), doprowadził (...) Centertel Sp. z o. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.441,48 zł w ten sposób, że wprowadził w błąd pracowników w/w firmy co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków poprzez przedłożenie dowodu osobistego serii DX – (...), uprzednio podrobionego prawa jazdy nr (...) wydanych na nazwisko W. J. (1) oraz uprzednio podrobionego – w celu użycia za autentyczny – zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1) i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy, na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej podrobił podpisy W. J. (1), czym działał na szkodę (...) Centertel Sp. z o. w W.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

4. K. M. (1), ur. (...) w G.,

córki K. i S. z domu M.

oskarżonej o to, że:

XI. w dniu 27 stycznia 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. (1) (poprzednio G.) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez podrobienie - w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) Sp. z o. o. w G. na nazwisko B. G., a które następnie w/w przedłożyła wraz z uprzednio podrobioną książeczką ubezpieczeniową na swoje nazwisko w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 2.988 zł i zawarła umowę kredytu nr (...) na zakup zestawu RTV marki H. (...) bez zamiaru wywiązania się z warunków tej umowy i otrzymała pieniądze w w/w kwocie, czym działała na szkodę (...) Bank SA,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XII. w dniu 19 grudnia 2002 r. w G., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz wspólnie i w porozumieniu z J. K. (1), doprowadziła (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez podrobienie – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania powyższego kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G. na nazwisko J. K. (1), a które to następnie w/wymieniony przedłożył wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy na swoje nazwisko w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 3.298 zł, czym wprowadził w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowy kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz lodówki marki E., czym działał na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XIII. w dniu 28 listopada 2002 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Sp. z o. o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.628,79 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G. na nazwisko J. K. (1), a które następnie w/wymieniony wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy na swoje nazwisko przedłożył wprowadzając w błąd pracowników w/w firmy co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków i zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy marki M. (...) o nr (...), na który to aktywowano nr 502 – 517 – 041 oraz 502 – 516 - 830, czym działała na szkodę (...) Sp. z o. o. w W.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XIV. w dniu 14 grudnia 2003 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z A. T. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 2.896,97 zł w ten sposób, że podrobiła - w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na w/wymienione nazwisko wydanego przez Przedsiębiorstwo Budowlane (...) w G. na nazwisko J. L. (1), a które następnie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w sklepie (...) przy ulicy (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku wraz z dowodem osobistym DD – (...) wydanym na nazwisko J. L. (1), wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia oraz podpisała się na dokumentach związanych z umową kredytu nr (...) jako (...) i uzyskując w ten sposób kredyt w w/w wysokości na zakup telewizora marki P. (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XV. w dniu 11 lutego 2004 r. w G. działając wspólnie i w porozumieniu z A. T. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła pracownika zatrudnionego w salonie firmowym (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.) przy ulicy (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w/w firmy w postaci telefonu komórkowego marki S. (...) nr (...) w ten sposób, że podrobiła - w celu użycia za autentyczny – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o/. o. na nazwisko B. K. (1), które następnie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w w/w salonie wraz z dowodem osobistym DD – (...) oraz uprzednio podrobionym prawem jazdy wydanym na nazwisko B. K. (1), wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia oraz podpisała się na dokumentach związanych z umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) jako (...), nie mając zamiaru wywiązać się z w/w umowy, czym spowodowała straty w wysokości 1.768,45 zł na szkodę (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XVI. w dniu 12 lutego 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z A. T. oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA w S. (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 934 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. na nazwisko B. K. (1), które następnie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w sklepie (...) w G. przy ulicy (...) wraz z dowodem osobistym DD – (...) oraz uprzednio podrobionym prawem jazdy wydanym na nazwisko B. K. (1), wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia oraz podpisała się na dokumentach związanych z umową kredytu nr (...) jako (...) i uzyskując w ten sposób kredyt w w/w wysokości na zakup nogi chromowanej, czym działała na szkodę (...) Bank SA w S. (obecnie (...) Bank (...) SA we W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XVII. w dniu 13 marca 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z H. H. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez podrobienie – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 1.512,52 zł wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko
W. J. (1), czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków - umowy kredytu nr (...) na zakup drukarki komputerowej marki L. (...), lodówki marki H. (...) IE – L i odkurzacza marki P. (...)/01, na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy, w/w zaświadczeniu oraz potwierdzeniu odbioru towaru podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XVIII. w dniu 26 marca 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z H. H. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.175 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny –zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydane na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd pracowników w/w firmy co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy marki S. (...), na której to dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XIX. w dniu 27 marca 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z H. H. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Sp. z o. o. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.441,48 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydane na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd pracowników w/w firmy co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy, na której to dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) Sp. z o. o. w W.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XX. w dniu 3 stycznia 2003 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z C. P. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 3.565,82 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko C. P. (1) wydanego przez (...) w G., a które następnie C. P. (1) przedłożył w sklepie (...), ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku, czym wprowadził w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowy kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz kamery marki (...), czym działała na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXI. w dniu 2 kwietnia 2004 r. w G. podrobiła - w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko R. J. (1), wydanego przez (...), na które następnie R. J. (1) przedłożył w sklepie (...), ul. (...) w celu zwarcia z (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) umowy kredytu nr (...) na zakup kina domowego marki S.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXII. w dniu 18 kwietnia 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z E. P. (1) oraz P. K. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 1.038,36 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko E. P. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., a które następnie E. P. (1) przedłożyła w sklepie (...), ul (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku, czym wprowadziła w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup cyfrowego aparatu fotograficznego marki H. (...) oraz drukarki H. P. S. (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXIII. w dniu 12 lutego 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 5.541,17 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko D. K. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., a które następnie nieustalona kobieta przedłożyła w sklepie (...), ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku, czym wprowadziła w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup mebli kuchennych B., czym działała na szkodę (...) Bank SA,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXIV. w dniu 9 stycznia 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 5.250,01 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko R. F. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., a które następnie nieustalony mężczyzna przedłożył w sklepie (...), ul. (...). W. 123 wraz z uprzednio podrobionym paszportem na nazwisko R. F. (1) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku, czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup chłodziarko – zamrażarki marki E. nr fab. ERB – (...) i kuchni ceramicznej marki A. nr fab. HK – (...) - (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXV. w dniu 21 stycznia 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 4.674,71 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko R. F. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., a które następnie nieustalony mężczyzna przedłożył wraz z uprzednio podrobionym paszportem na nazwisko R. F. (1) w celu uzyskania kredytu gotówkowego, czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXVI. w dniu 18 kwietnia 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z B. W. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 2.999 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenie o zatrudnieniu na nazwisko B. W. (1) wydanego przez (...) Sp. z o. o. w G., a które następnie B. W. (1) przedłożyła w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku, czym wprowadziła w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup telewizora marki S. (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXVII. w dniu 23 października 2002 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 3.180 zł w ten sposób, iż podrobiła – w celu użycia za autentyczny – pisemne oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko W. G. wydanego przez PHU (...) w G., a które następnie nieustalona kobieta przedłożyła wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy w sklepie (...), ul. (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku, czym wprowadziła w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła - bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup telewizora marki P. (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXVIII. w dniu 20 lutego 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z S. H. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez podrobienie – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) Sp. z o. o. na nazwisko S. H. (1), które następnie w/wymieniony przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 1.557 zł, wprowadzając tym w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup radioodtwarzaczy marki G. (...), marki P. (...)/60 oraz marki K. (...) bez zamiaru wywiązania się z warunków tej umowy i otrzymał pieniądze w w/w kwocie, czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.

oraz oskarżonej aktem oskarżenia w sprawie 3 Ds. 102/14 Prokuratury Rejonowej G. – Ś. w G. o to, że:

w dniu 16 marca 2004 r. w G., działając wspólnie i w porozumieniu z H. H. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez podrobienie – w celu użycia za autentyczny – pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego z w/w Banku w wysokości 3.310,97 zł wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko
W. J. (1), czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków - umowę kredytu nr (...) na zakup zestawu komputerowego, telewizora marki S. (...), na której to dokumentacji kredytowej podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.),

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k. k.

przy zastosowaniu art. 4 § 1 k. k.

I.  oskarżonego S. H. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, z tym ustaleniem, że z opisu czynu eliminuje działanie wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w b. z art. 297 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k. k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k. k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego S. H. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby;

III.  oskarżonego J. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie V. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że z opisu czynu eliminuje działanie w warunkach powrotu do przestępstwa oraz z opisu czynu eliminuje działanie wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k.. skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

IV.  oskarżonego J. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie VI. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że z opisu czynu eliminuje działanie w warunkach powrotu do przestępstwa oraz z opisu czynu eliminuje działanie wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

V.  na podstawie art. 85 k. k., art. 86 § 1 i 2 k. k. łączy orzeczone wobec oskarżonego J. K. (1) w punktach III. i IV. sentencji wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda;

VI.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k. k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k. k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. K. (1) kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

VII.  oskarżonego H. H. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach VII. i VIII. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k. oraz z tym ustaleniem, że z opisu czynów eliminuje działanie wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), każdy z tych czynów kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

VIII.  oskarżonego H. H. (1) uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach IX. i X. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k. oraz z tym ustaleniem, że z opisu czynów eliminuje działanie wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1), każdy z tych czynów kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

IX.  na podstawie art. 85 k. k., art. 86 § 1 i 2 k. k., art. 91 § 2 k. k. łączy orzeczone wobec oskarżonego H. H. (1) w punktach VII i VIII. sentencji wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych każda;

X.  oskarżoną K. M. (1) uznaje za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w punkcie XI. aktu oskarżenia i czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XI.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 19 grudnia 2002 roku w G., działając w zamiarze, aby J. K. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G. na nazwisko J. K. (1), które to następnie w/wymieniony przedłożył wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy na swoje nazwisko w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku SA (obecnie Bank (...) SA w G.) w wysokości 3.298 zł, czym wprowadził w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz lodówki marki E., doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie, czym działała na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.) i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XIII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 28 listopada 2002 roku w G., działając w zamiarze, aby J. K. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G. na nazwisko J. K. (1), które następnie w/wymieniony wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy na swoje nazwisko przedłożył w (...) Sp. z o. o., wprowadzając w błąd pracowników w/w firmy co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków i zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy marki M. (...) o nr (...), na który to aktywowano nr 502 – 517 – 041 oraz 502 – 516 - 830, doprowadzając (...) Sp. z o. o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.628,79 złotych, czym działała na szkodę (...) Sp. z o. o. w W., czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 19 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. skazuje ją na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XIII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XIV. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 14 grudnia 2003 roku w G., działając w zamiarze, aby A. T. dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła - w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu wydane przez Przedsiębiorstwo Budowlane (...) w G. na nazwisko J. L. (2), które następnie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w sklepie (...) przy ulicy (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku SA (obecnie Bank (...) SA w G.) wraz z dowodem osobistym DD – (...) wydanym na nazwisko J. L. (2), wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia oraz podpisała się na dokumentach związanych z umową kredytu nr (...) jako (...) i uzyskując w ten sposób kredyt w wysokości 2.896,97 zł na zakup telewizora marki P. (...), doprowadziła wskazany Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w powyższej kwocie, czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XIV.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XV. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 11 lutego 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby A. T. dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła - w celu użycia za autentyczne – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. na nazwisko B. K. (1), które następnie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w salonie firmowym (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o. ) przy ulicy (...) wraz z dowodem osobistym DD – (...) oraz uprzednio podrobionym prawem jazdy wydanym na nazwisko B. K. (1), wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia oraz podpisała się na dokumentach związanych z umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) jako (...), nie mając zamiaru wywiązać się z w/w umowy, czym spowodowała straty w wysokości 1.768,45 zł na szkodę (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.), doprowadzając pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XV.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XVI. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 12 lutego 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby A. T. dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. na nazwisko B. K. (1), które następnie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w sklepie (...) w G. przy ulicy (...) wraz z dowodem osobistym DD – (...) oraz uprzednio podrobionym prawem jazdy wydanym na nazwisko B. K. (1), wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia oraz podpisała się na dokumentach związanych z umową kredytu nr (...) jako (...) i uzyskując w ten sposób kredyt w wysokości 934 zł na zakup nogi chromowanej, czym działała na szkodę (...) Bank SA w S. (obecnie (...) Bank (...) SA we W.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XVI.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XVII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 13 marca 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby H. H. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) w wysokości 1.512,52 zł wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków - umowę kredytu nr (...) na zakup drukarki komputerowej marki L. (...), lodówki marki H. (...) IE – L i odkurzacza marki P. (...)/01, na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy, w/w zaświadczeniu oraz potwierdzeniu odbioru towaru podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.), doprowadzając ten Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XVII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XVIII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 26 marca 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby H. H. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydane na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył w (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.) wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd pracowników w/w firmy co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy marki S. (...), na której to dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.), doprowadzając w/w firmę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.175 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XVIII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XIX. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 27 marca 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby H. H. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne - zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydane na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył w (...) Sp. z o. o. w W. wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1), czym wprowadził w błąd pracowników w/w firmy co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków i następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) bez zamiaru wywiązania się z jej warunków i otrzymał telefon komórkowy, na której to dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) Sp. z o. o. w W., doprowadzając w/w firmę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.441,48 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XIX.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XX. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 3 stycznia 2003 roku w G., działając w zamiarze, aby C. P. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko C. P. (1) wydanego przez (...) w G., które następnie C. P. (1) przedłożył w sklepie (...), ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku SA (obecnie Bank (...) SA w G.), czym wprowadził w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz kamery marki (...), czym działała na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.565,82 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XX.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXI. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że dnia 2 kwietnia 2004 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z R. J. (1) oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.499 złotych w ten sposób, że podrobiła - w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko R. J. (1), wydanego przez (...), które wręczyła następnie R. J. (1), który przedłożył je w sklepie (...), ul. (...) w celu zawarcia z (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) umowy kredytu nr (...) na zakup kina domowego marki S., czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie i czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXI.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 2 marca 2004 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z P. K. (1) oraz w zamiarze, aby E. P. (1) dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła - w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko E. P. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., a które następnie E. P. (1) przedłożyła w sklepie (...), ul (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.), czym wprowadziła w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup cyfrowego aparatu fotograficznego marki H. (...) oraz drukarki H. P. S. (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1.038,36 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXIII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 12 lutego 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby inna nieustalona osoba dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko D. K. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., które następnie nieustalona kobieta przedłożyła w sklepie (...), ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank SA, czym wprowadziła w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup mebli kuchennych B., czym działała na szkodę (...) Bank SA, doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 5.541,17 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXIII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXIV. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 9 stycznia 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby inna nieustalona osoba dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko R. F. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., które następnie nieustalony mężczyzna przedłożył w sklepie (...), ul. (...). W. 123 wraz z uprzednio podrobionym paszportem na nazwisko R. F. (1) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank SA, czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup chłodziarko – zamrażarki marki E. nr fab. ERB – (...) i kuchni ceramicznej marki A. nr fab. HK – (...) - (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA, doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 5.250,01 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXIV.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXV. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 21 stycznia 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby inna nieustalona osoba dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko R. F. (1) wydanego przez (...) sp. z o. o., które następnie nieustalony mężczyzna przedłożył wraz z uprzednio podrobionym paszportem na nazwisko R. F. (1) w celu uzyskania kredytu gotówkowego, czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 4.674,71 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXV.  oskarżoną K. M. (1) uznaje za winna popełnienia czynu zarzucanego jej w punkcie XXVI. aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że czynu tego dopuściła się dnia 8 kwietnia 2004 roku i czyn ten kwalifikuje z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXVI.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXVII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 23 października 2002 roku w G., działając w zamiarze, aby inna nieustalona osoba dokonała czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu na nazwisko W. G. wydanego przez PHU (...) w G., które następnie nieustalona kobieta przedłożyła wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy w sklepie (...), ul. (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank SA, czym wprowadziła w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarła - bez zamiaru wywiązania się z warunków – umowę kredytu nr (...) na zakup telewizora marki P. (...), czym działała na szkodę (...) Bank SA, doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.180 zł i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXVII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej w punkcie XXVIII. aktu oskarżenia uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 20 lutego 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby S. H. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) Sp. z o. o. na nazwisko S. H. (1), które następnie w/wymieniony przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) w wysokości 1.557 zł, wprowadzając tym w błąd co do swojego zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup radioodtwarzaczy marki G. (...), marki P. (...)/60 oraz marki K. (...) bez zamiaru wywiązania się z warunków tej umowy i otrzymał pieniądze w w/w kwocie, czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXVIII.  oskarżoną K. M. (1) w ramach czynu zarzucanego jej aktem oskarżenia w sprawie 3 Ds. 102/14 Prokuratury Rejonowej G. – Ś. w G. uznaje za winną tego, że nieustalonego dnia, nie później niż 16 marca 2004 roku w G., działając w zamiarze, aby H. H. (1) dokonał czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że podrobiła – w celu użycia za autentyczne – pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania kredytu w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydanego na nazwisko W. J. (1), które następnie H. H. (1) przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) w wysokości 3.310,97 zł wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko
W. J. (1), czym wprowadził w błąd co do swojej tożsamości oraz zatrudnienia i osiąganych zarobków, a następnie zawarł – bez zamiaru wywiązania się z warunków - umowę kredytu nr (...) na zakup zestawu komputerowego, telewizora marki S. (...), na której to dokumentacji kredytowej podrobił podpisy W. J. (1), czym działała na szkodę (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.), doprowadzając w/w Bank do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w w/w kwocie i czyn ten kwalifikuje z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.;

XXIX.  ustalając, że czyny przypisane oskarżonej K. M. (1) w punktach X., XX. i XXV. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k., przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje ją na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XXX.  ustalając, że czyny przypisane oskarżonej K. M. (1) w punktach XI., XIX. i XXVI. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k., przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 19 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje ją na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XXXI.  ustalając, że czyny przypisane oskarżonej K. M. (1) w punktach
XXI. – XXIV. oraz XXVII. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k., przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 19 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje ją na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XXXII.  ustalając, że czyny przypisane oskarżonej K. M. (1) w punktach XIII., XV., XVI. i XXVIII. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k., przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 19 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje ją na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 140 (stu czterdziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XXXIII.  ustalając, że czyny przypisane oskarżonej K. M. (1) w punktach XIV., XVII. i XVIII. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw opisany w art. 91 § 1 k. k., przy zastosowaniu art. 11 § 3 k. k. na podstawie art. 19 § 1 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k. k. w zw. z art. 91 § 1 k. k. skazuje ją na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XXXIV.  na podstawie art. 85 k. k., art. 86 § 1 i 2 k. k., art. 91 § 2 k. k. łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności i grzywny orzeczone wobec oskarżonej K. M. (1) w punktach XII., XXIX. – XXXIII. sentencji wyroku i wymierza jej karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 300 (trzystu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XXXV.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 123, poz. 1058 z późniejszymi zmianami) oraz § 17 ust. 1, § 17 ust. 2 pkt 3, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. S. B. kwotę 2.184,48 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu J. K. (1) z urzędu;

XXXVI.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 123, poz. 1058 z późniejszymi zmianami) oraz § 17 ust. 2 pkt 3, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M.
(...) kwotę 1.963,08 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonej K. M. (1) z urzędu;

XXXVII.  na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego P. S. kwotę 1.653,12 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu H. H. (1) z urzędu;

XXXVIII.  na podstawie art. 624 k. p. k., art. 626 § 1 k. p. k., art. 627 k. p. k. oraz art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zmianami) zasądza od oskarżonego S. H. (1) na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 380 złotych, zwalniając go w pozostałym zakresie od kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa;

XXXIX.  na podstawie art. 624 k. p. k., art. 626 § 1 k. p. k., art. 627 k. p. k. oraz art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 4, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zmianami) zasądza od oskarżonego J. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 600 złotych, zwalniając go w pozostałym zakresie od kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa;

XL.  na podstawie art. 626 § 1 k. p. k. oraz art. 624 k. p. k. zwalnia oskarżonego H. H. (1) od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa;

XLI.  na podstawie art. 624 k. p. k., art. 626 § 1 k. p. k., art. 627 k. p. k. oraz art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 5, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zmianami) zasądza od oskarżonej K. M. (1) na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 1.000 złotych, zwalniając ją w pozostałym zakresie od kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 991/15

W związku ze złożeniem wniosków o sporządzenie uzasadnienia wyroku wyłącznie przez obrońców oskarżonych K. M. (1) i H. H. (1), Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do części wyroku dotyczących tych oskarżonych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, następujący stan faktyczny :

Co do oskarżonej K. M. (1):

1.  Na początku 2004 roku B. S. (1) (poprzednio G.) spotkała się z K. M. (1) i podczas rozmowy K. M. (1) poprosiła ją, by wzięła dla niej określony sprzęt RTV na raty. B. S. (1) powiedziała, że nie ma zdolności kredytowej, ponieważ nie ma pracy. Wówczas K. M. (1) zaproponowała, że wystawi B. S. (1) zaświadczenie, że ta pracuje w jej firmie wraz z zaświadczeniem o zarobkach. B. S. (1) zgodziła się i przekazała K. M. (1) dane do zaświadczenia. Kobiety umówiły się 27 stycznia 2004 r. w sklepie (...) w G., tam K. M. (1) wybrała sobie zestaw RTV. B. S. (1) miała przy sobie dowód osobisty i książeczkę zdrowia, a K. M. (1) przyniosła gotowe już zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w firmie (...) Sp. z o. o. w G. na nazwisko B. G..

W sklepie sprzedawca polecił kobietom, by poszły do biura (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.), które zajmuje się udzielaniem kredytów gotówkowych. Kobiety poszły do ww. banku, gdzie B. S. (1) przedłożyła otrzymane od K. M. (1) zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) Sp. z o. o. w G. oraz podrobioną książeczkę ubezpieczeniową na swoje nazwisko, po czym zawarła w ww. banku umowę kredytu nr (...) na zakup zestawu RTV marki H. (...) na kwotę 2.988 zł. Kiedy kobiety kupiły sprzęt, K. M. (1) wzięła cały sprzęt do swojego samochodu i zabrała go ze sobą. W zamian za przysługę B. S. (1) miała otrzymać pracę u K. M. (1), której jednak nie otrzymała. K. M. (1) obiecała, że będzie spłacać powyższy kredyt, czego jednak nie czyniła.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa o kredyt z 27.01.2004 r. –k. 59, oryginał zaświadczenia o zatrudnieniu – k. 193, wyjaśnienia i zeznania B. S. (1) (poprz. G.) – 297, 412, 434, 656, 1130, zeznania świadka J. K. – k. 315 i n., zeznania świadka T. Ś. – k. 344 i n., zeznania świadka K. D. – k. 464 i n., wyjaśnienia oskarżonej K. M. – k. 423, 688; z akt niniejszej sprawy : odpis wyroku w sprawie B. S. – k. 250-251, zeznania i wyjaśnienia B. S.- k. 279-284, 254v., zeznania świadka K. D. –k. 474, 370-378

2.  Nieustalonego dnia, nie później niż 19 grudnia 2002 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne oświadczenie w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu wydane przez Przedsiębiorstwo (...) w G. wystawione na nazwisko J. K. (1) i zaświadczenie to przekazała J. K. (1). Następnie powyższe zaświadczenie J. K. (1) przedłożył wraz z uprzednio podrobionym prawem jazdy na swoje nazwisko w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku SA (obecnie Bank (...) SA w G.) w wysokości 3.298 zł. J. K. (1) wprowadził w błąd ww. bank co do faktu swojego zatrudnienia, po czym zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz lodówki marki E.. W wyniku powyższego działania J. K. (1) spowodował straty w wysokości 3.298 zł na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) SA w G.).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa o kredyt z dnia 19.12.2002r.-k. 41, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 42, zeznania świadka K. D. – k. 464 i n., z akt sprawy niniejszej: zeznania K. D. –k. 474, 370-378

3.  W dniu 28 listopada 2002 r. J. K. (1), który po wyjściu z Zakładu Karnego był bezdomny, żebrał w okolicach Dworca Głównego PKP w G., kiedy podjechało do niego dwóch mężczyzn i spytało, czy ma przy sobie dokumenty. J. K. (1) powiedział, że ma dowód osobisty. Wówczas mężczyźni poprosili, by zawarł dla nich umowę o zakup telefonu komórkowego, za co miał dostać kilkadziesiąt złotych. J. K. (1) się zgodził i wsiadł do samochodu a następnie pojechał z mężczyznami do salonu marki (...), należącego do (...) Sp. z o. o. Po drodze J. K. (1) przekazał mężczyznom swój dowód osobisty, a oni w nieustalonym miejscu, gdzie czekała już na nich K. M. (1), spotkali się z nią i przekazali jej dokumenty J. K. (1). K. M. (1) podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w Przedsiębiorstwie (...) w G. na nazwisko J. K. (1). Następnie mężczyźni pojechali z J. K. (1) do salonu, gdzie ten przedłożył ww. zaświadczenie oraz uprzednio podrobione prawo jazdy na swoje nazwisko i zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) oraz otrzymał telefon komórkowy marki M. (...) o nr (...), na który to aktywowano nr 502 – 517 – 041 oraz 502 – 516 – 830. Po zawarciu umowy J. K. (1) wrócił do samochodu i przekazał mężczyznom ww. telefon, a za powyższą przysługę otrzymał od nich 70 zł. J. K. (1) nie wywiązywał się z zawartej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w związku z czym (...) Sp. z o. o. poniosła stratę w wysokości 1.628,79 złotych.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy : umowa między K. a (...) Centertel z dnia 28.11.2002 r. – k. 200, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 202, kserokopie dokumentów– k. 203 i n., zeznania świadka - J. Ś. – 572 i n., zeznania świadka C. W. – k. 612, zeznania świadka A. C. – k. 803, wyjaśnienia J. K. (1) – k. 793, 796

4.  Nieustalonego dnia, nie później niż 14 grudnia 2003 r., K. M. (1) podrobiła pisemne oświadczenie w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu wydane przez Przedsiębiorstwo Budowlane (...) w G. na nazwisko J. L. (2) i zaświadczenie to przekazała A. T. (poprzednio M.). Następnie powyższe zaświadczenie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w sklepie (...) przy ulicy (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku SA (obecnie Bank (...) SA w G.) wraz z dowodem osobistym DD – (...) wydanym na nazwisko J. L. (2). A. T. wprowadziła w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, po czym podpisała się na dokumentach związanych z umową kredytu nr (...) jako (...). W wyniku powyższego działania A. T. uzyskała kredyt w wysokości 2.896,97 zł na zakup telewizora marki P. (...).

J. L. (1) jesienią 2003 roku zgubiła dowód osobisty, nigdy nie miała prawa jazdy. J. L. (1) nigdy nie pracowała w firmie (...) w G.. Podpisy J. L. (2) na dokumentach dotyczących umowy kredytu nr (...) zawartej z (...) Bank SA (obecnie Bank (...) SA w G.) zostały nakreślone przez A. T. (poprzednio M.). Podpis na zaświadczeniu o zatrudnieniu J. L. (2) w Przedsiębiorstwie Budowlanym (...) w G. nakreśliła K. M. (1).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa o kredyt z dnia 14.12.2003 r. –k. 119, zeznania świadków: J. L. – k. 627 i n.,2094, J. K. – k. 660,2098, M. M. – k. 2097, protokół oględzin dokumentów – k. 2089, opinia z zakresu badania pisma ręcznego – k. 2113, wyjaśnienia A. T. –k.1914, z akt sprawy II K 886/14: wyrok w sprawie A. T.–k. 681 i n. ; z akt niniejszej sprawy: zeznania i wyjaśnienia A. T. - k. 299-309, 348, zeznania świadka J. L. – k. 397, 366-367, zeznania świadka J. K. – k. 456v., 415-416, 411-414, zeznania świadka M. M. – k. 476, 428-429

5.  Nieustalonego dnia, nie później niż 11 lutego 2004 r., K. M. (1) podrobiła pisemne oświadczenie w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. na nazwisko B. K. (1), które to zaświadczenie przekazała A. T..

Następnie powyższe zaświadczenie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w salonie firmowym (...) S. A. (poprzednio (...) Sp. z o. o. ) przy ulicy (...) w G. wraz z dowodem osobistym o numerze DD – (...) oraz uprzednio podrobionym prawem jazdy na nazwisko B. K. (1). A. T. wprowadziła w błąd pracownika ww. salonu co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarła umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...), na której to umowie i na dokumentach z nią związanych podpisała się (...). W wyniku powyższego działania A. T. spowodowała straty w wysokości 1.768,45 zł na szkodę (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.).

B. K. (1) zgubiła swój dowód osobisty na początku stycznia 2004 r., fakt ten zgłosiła w Urzędzie Miejskim. B. K. (1) nigdy nie pracowała w spółce (...), nigdy nie kupowała żadnych sprzętów AGD czy RTV na raty, nie kupowała także żadnych telefonów komórkowych, nie zawierała umów telekomunikacyjnych. B. K. (1) nie posiada i nie posiadała też prawa jazdy.

Podpisy B. K. (1) na dokumentach dotyczących umowy o
świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) zawartej z (...) S. A. w W. (poprzednio (...) Sp. z o.o.) zostały nakreślone przez A. T. (poprzednio M.). Podpis na zaświadczeniu o zatrudnieniu B. K. (1) w (...) sp. z o.o. nakreśliła K. M. (1).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa z dnia 11.02.2004 r. –k. 209, zaświadczenie o zatrudnieniu w B. – k. 213, zeznania świadka B. K. – k. 595 i n., zeznania świadka B. W. – k. 606-607, zeznania świadka C. W. – k. 614-615, wyjaśnienia A. T. –k.1914, z akt sprawy II K 886/14: wyrok w sprawie A. T.–k. 681 i n., z akt sprawy niniejszej: zeznania i wyjaśnienia A. T. - k. 299-309, 348

6.  Nieustalonego dnia, nie później niż 12 lutego 2004 r., K. M. (1) podrobiła pisemne oświadczenie w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. na nazwisko B. K. (1), które to zaświadczenie przekazała A. T.. Następnie powyższe zaświadczenie A. T. (poprzednio M.) przedłożyła w sklepie (...) w G. przy ulicy (...) wraz z dowodem osobistym o numerze DD – (...) oraz uprzednio podrobionym prawem jazdy wydanym na nazwisko B. K. (1) w celu uzyskania kredytu nr (...) z (...) Bank S. A. w S. (obecnie (...) Bank (...) S. A. we W.). A. T. wprowadziła w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...), na której to umowie i na dokumentach z nią związanych podpisała się (...). W wyniku powyższego działania A. T. uzyskała kredyt w wysokości 934 zł na zakup nogi chromowanej.

B. K. (1) zgubiła swój dowód osobisty na początku stycznia 2004 r., fakt ten zgłosiła w Urzędzie Miejskim. B. K. (1) nigdy nie pracowała w spółce (...), nigdy nie kupowała żadnych sprzętów AGD czy RTV na raty, nie kupowała także żadnych telefonów komórkowych, nie zawierała umów telekomunikacyjnych. Nadto B. K. (1) nie posiada i nie posiadała też prawa jazdy.

Podpisy B. K. (1) na dokumentach dotyczących umowy kredytu nr (...) zawartej z (...) Bank SA w S. (obecnie (...) Bank (...) SA we W.) zostały nakreślone przez A. T. (poprzednio M.). Podpis na zaświadczeniu o zatrudnieniu B. K. (1) w (...) sp. z o.o. nakreśliła K. M. (1).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa z dnia 12.02.2004r. – k. 2044, zeznania świadka K. S. – k. 501-504, 2068; zeznania świadka B. K. (1) – k. 595-596, 2064, zeznania świadka A. J. – k. 2063, protokół oględzin dokumentów – k. 2072, wyjaśnienia A. T. –k.1914, z akt sprawy II K 886/14: wyrok w sprawie A. T.–k. 681 i n., z akt sprawy niniejszej: zeznania świadka B. K. –k. 310-315, 348, zeznania świadka K. S. – k. 475, 379-382, 383-385, 386-387, 388-389, zeznania świadka A. J. – k. 591v

7.  Nieustalonego dnia, nie później niż 13 marca 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne oświadczenie w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydane na nazwisko W. J. (1), które to zaświadczenie przekazała H. H. (1). Następnie powyższe zaświadczenie wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1), H. H. (1) przedłożył w celu uzyskania kredytu gotówkowego w (...) Banku S. A. (obecnie (...) Bank (...) S. A. we W.) w wysokości 1.512,52 zł. H. H. (1) wprowadził w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup drukarki komputerowej marki L. (...), lodówki marki H. (...) IE – L i odkurzacza marki P. (...)/01. Na powyższej dokumentacji kredytowej w postaci umowy, w/w zaświadczeniu oraz potwierdzeniu odbioru towaru H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1).

W 2004 roku W. J. (1) z mieszkania w G. B. skradziono dowód osobisty. W. J. (1) nie miał nigdy prawa jazdy, nigdy nie był zatrudniony jako elektromonter w G. (...). Nigdy nie zawierał umowy z L. Bank na zakup ww. przedmiotów.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa o kredyt z 13.03.2004 r. –k. 679, zeznania świadka J. T. – k. 648-649, zeznania świadka K. S. – k. 678-679, zeznania a świadka W. J. – k. 511 i n. , z akt sprawy niniejszej: wyjaśnienia H. H. – k. 248, 53-56, zeznania świadka E. B. – k. 455v., 403-406, zeznania świadka K. S. – k. 475, 379-382, 383-385, 386-387, 388-389, zeznania świadka J. T. – k. 475, 407-410

8.  Nieustalonego dnia, nie później niż 26 marca 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne oświadczenie w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko W. J. (1), które to zaświadczenie przekazała H. H. (1). Następnie powyższe zaświadczenie H. H. (1) przedłożył w salonie (...) S. A. (poprzednio (...) Sp. z o. o.) wraz z dowodem osobistym serii DX – (...) i uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...), wydanymi na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd pracownika ww. salonu co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i otrzymał telefon komórkowy marki S. (...). Nadto na powyższej dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1). W wyniku powyższego działania H. H. (1) spowodował straty w wysokości 2.175 zł na szkodę (...) SA w W. (poprzednio (...) Sp. z o. o.).

W 2004 roku W. J. (1) z mieszkania w G. B. skradziono dowód osobisty. W. J. (1) nie miał nigdy prawa jazdy, nigdy nie był zatrudniony jako elektromonter w G. (...). W. J. (3) nie podpisywał ww. umowy na zakup telefonu.

Dowód : z akta sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa z dnia 26.03.2004r. –k. 261, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 263, kserokopia prawa jazdy – k. 265, zeznania świadka W. J. – k. 511 i n., zeznania świadka Z. K. – k. 843-844, z akt niniejszej sprawy: wyjaśnienia H. H. – k. 248, 53-56, zeznania świadka E. B. – k. 455v., 403-406, zeznania świadka Z. K. – k. 456, 420-423

9.  Nieustalonego dnia, nie później niż 27 marca 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko W. J. (1), które to zaświadczenie przekazała H. H. (1). Następnie powyższe zaświadczenie H. H. (1) przedłożył w salonie telefonów (...) należącym do spółki (...) Sp. z o. o. wraz z dowodem osobistym serii DX – (...) i uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...), wydanymi na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd pracownika ww. salonu co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i otrzymał telefon komórkowy. Na powyższej dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1). W wyniku powyższego działania H. H. (1) spowodował straty w wysokości 1.441,48 zł na szkodę (...) Sp. z o. o. w W..

W 2004 roku W. J. (1) z mieszkania w G. B. skradziono dowód osobisty. W. J. (1) nie miał nigdy prawa jazdy, nigdy nie był zatrudniony jako elektromonter w G. (...). W. J. (3) nie podpisywał ww. umowy na zakup telefonu.

Dowód : z akta sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa z dnia 27.03.2004 r. –k. 204, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 205, zeznania świadka J. Ś. –k. 874 i n., zeznania świadka P. B. – k. 909-910 , z akt niniejszej sprawy: wyjaśnienia oskarżonego H. H. – k. 248, 53-56, zeznania świadka E. B. – k. 455v., 403-406, zeznania świadka J. Ś. – k. 605

10.  Nieustalonego dnia, nie później niż 3 stycznia 2003 roku w G., K. M. (1) podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu na nazwisko C. P. (1), wydane przez (...) w G., które to zaświadczenie przekazała C. P. (1). Następnie powyższe zaświadczenie C. P. (1) przedłożył w sklepie (...), na ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Banku S. A (obecnie Bank (...) S. A. w G.). C. P. (1) wprowadził w błąd ww. bank co do faktu swojego zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup pralki marki E. oraz kamery marki (...). W wyniku powyższego działania C. P. (1) spowodował straty w wysokości 3.565,82 zł na szkodę (...) Bank (obecnie Bank (...) S. A. w G.).

C. P. (1) został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 27 sierpnia 2004 r. w sprawie IV K 563/04 za wyłudzenie powyższego kredytu (tj. o czyn z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.).

Dowód : z akta sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa kredytu z dnia 3.01.2003 r. –k. 47, zeznania i wyjaśnienia C. P. – k. 425, 522, 561, zeznania świadka K. D. – k. 464, zeznania świadka J. K. – k. 728, umowa i zaświadczenie o zatrudnieniu –k. 548, zeznania świadka H. S. – k. 553-554, protokół oględzin dokumentów – k. 555, wyrok w sprawie C. P. – k. 564, z akt niniejszej sprawy: zeznania świadka C. P. –k. 285-298, 347v., zeznania świadka K. D. –k. 474, 370-378, zeznania świadka P. K. – k. 590v., zeznania świadka H. S. – k. 590v.

11.  Dnia 2 kwietnia 2004 r. K. M. (1) na rynku w G. spotkała R. J. (1). Wymienieni nie znali się, jednak K. M. (1) podeszła do R. J. (1) i spytała, czy ten chce zrobić trochę pieniędzy. R. J. (1) zgodził się, więc K. M. (1) poleciła, by wsiadł do jej samochodu, a następnie pojechali do różnych sklepów i salonów z telefonami, gdzie R. J. (1) miał wziąć na raty wybrany przez K. M. (1) sprzęt. Po drodze R. J. (1) na żądanie K. M. (1) przekazał jej swój dowód osobisty, a ta wypisała zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach R. J. (1) w (...) i wręczyła je R. J. (1). Następnie K. M. (1) zawiozła R. J. (1) m.in. do sklepu (...) przy ul. (...), oskarżona weszła do sklepu wybrać towar, po czym wróciła i poleciła, by R. J. (1) przedłożył ww. zaświadczenie i zakupił na raty kino domowe. R. J. (1) przedłożył więc podrobione przez K. M. (1) zaświadczenie w ww. sklepie i zawarł z (...) Bank S. A. (obecnie Bank (...) S. A. w G.) umowę kredytu nr (...) na zakup kina domowego marki S. w kwocie 2.499 złotych. Następnie R. J. (1) przekazał powyższe kino domowe K. M. (1), która za „przysługę” dała mu pieniądze w kwocie 600 zł. R. J. (1) ostatecznie spłacił raty za zakup ww. sprzętu.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy : umowa z dnia 2.04.2004 r. –k. 1999, zeznania świadka P. K. – k. 541, zeznania i wyjaśnienia R. J. – k. 303, 664, z akt niniejszej sprawy: wyjaśnienia i zeznania R. J. –k. 316-323

12.  E. P. (1) poprosiła swojego znajomego P. K. (1), by pomógł jej szybko zarobić pieniądze. Wówczas K. M. (1) nieustalonego dnia, nie później niż 2 marca 2004 roku w G., podrobiła pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. na nazwisko E. P. (1), a następnie przekazała je P. K. (1). P. K. (1) zaś powyższe zaświadczenie przekazał E. P. (1) i polecił jej wziąć na raty aparat cyfrowy z drukarką. E. P. (1) udała się do sklepu (...) w G. przy ul (...), gdzie przedłożyła ww. zaświadczenie i zawarła z (...) Bank S. A. (obecnie (...) Bank (...) S. A. we W.) umowę kredytu nr (...) na zakup cyfrowego aparatu fotograficznego marki H. (...) oraz drukarki H. P. S. (...) na kwotę 1.038,36 zł. E. P. (1) wprowadziła w błąd ww. bank co do faktu swojego zatrudnienia, gdyż nigdy nie pracowała w B. i swoim zachowaniem spowodowała straty w wysokości 1.038,36 zł na szkodę (...) Bank S. A. (obecnie (...) Bank (...) S. A. we W.). E. P. (1) ww. sprzęt przekazała P. K. (1), a za tę „przysługę” otrzymała od niego 300 zł.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy : umowa z dnia 2.03.2004 r ., zaświadczenie o zatrudnieniu B. –k. 120,169, wyjaśnienia i zeznania E. P. – k. 470-471, 482, 619, 673, 1148, zeznania świadka Ł. K. – k. 646-647, zeznania świadka A. J. – k. 671, zeznania świadka B. S. –k. 672, z akt niniejszej sprawy: zeznania świadka E. P. – k. 605v., 470-471, zeznania świadka Ł. K. –k. 591

13.  Nieustalonego dnia, nie później niż 12 lutego 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko D. K. (1), które to zaświadczenie przekazała nieustalonej osobie. Następnie nieustalona kobieta przedłożyła ww. zaświadczenie w sklepie (...), ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank S. A. Kobieta ta wprowadziła w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarła umowę kredytu nr (...) na zakup mebli kuchennych B.. W wyniku powyższego działania kobieta spowodowała straty w wysokości 5.541,17 zł na szkodę (...) Bank SA.

D. K. (1) w dniu 8 września 2003 r. została skradziona torebka wraz z zawartością, w tym m.in. dowodem osobistym i paszportem. D. K. (1) nie brała ww. kredytu na zakup artykułu na raty, ani nie starała się nigdy o wzięcie takiego kredytu, nigdy nie pracowała w B..

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa z dnia 12.02.2004 r. –k. 57, zaświadczenie o zatrudnieniu w B. – k. 217,218, zeznania świadka D. K. –k. 7 i n., zeznania świadka B. W. – k. 598, 590 v

14.  Nieustalonego dnia, nie później niż 9 stycznia 2004 roku, K. M. (1) podrobiła pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko R. F. (1), które to zaświadczenie przekazała nieustalonej osobie. Następnie nieustalony mężczyzna przedłożył ww. zaświadczenie w sklepie (...), ul. (...). W. 123 w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank S. A. Mężczyzna ten wprowadził w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup chłodziarko – zamrażarki marki E. nr fab. ERB – (...) i kuchni ceramicznej marki A. nr fab. HK – (...) - (...) na kwotę 5.250,01 zł. W wyniku powyższego działania mężczyzna ten spowodował straty w ww. wysokości na szkodę (...) Bank SA.

R. F. (1) wielokrotnie gubił lub kradziono mu dokumenty, co było związane z tym, że nadużywał alkoholu. Nigdy nie pracował w spółce (...) ani nie brał na raty żadnych sprzętów.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa kredytu z dnia 9.01.2004 r. – k. 221, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 222, zeznania świadka R. F. – k. 408, 428, 669, zeznania świadka B. W. (4) – k.515, 532, 590 v

15.  Nieustalonego dnia, nie później niż 21 stycznia 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko R. F. (1), które to zaświadczenie przekazała nieustalonej osobie. Następnie nieustalony mężczyzna przedłożył ww. zaświadczenie wraz z uprzednio podrobionym paszportem na nazwisko R. F. (1) w celu uzyskania kredytu gotówkowego w (...) Bank S. A. (obecnie Bank (...) S.A. w G.). Mężczyzna ten wprowadził w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...). W wyniku powyższego działania mężczyzna ten spowodował straty w wysokości 4.674,71 zł na szkodę w (...) Bank S. A. (obecnie Bank (...) S. A. w G.).

R. F. (1) wielokrotnie gubił lub kradziono mu dokumenty, co było związane z tym, że naużywał alkoholu. Nigdy nie pracował w spółce (...) ani nie brał na raty żadnych sprzętów.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa kredytu z dnia 21 stycznia 2004 r. – k. 44, zaświadczenie o zatrudnieniu w B. – k. 45, zeznania świadka K. D. – k. 464, zeznania świadka J. T. – k. 625 i n., z akt niniejszej sprawy : zeznania świadka K. D. –k. 474, 370-378

16.  B. W. (1) jest koleżanką matki K. M. (1). K. M. (1) w kwietniu 2004 r. namówiła B. W. (1) na zakup telewizora na raty i obiecała spłacać raty za ten telewizor. W dniu 8 kwietnia 2004 roku B. W. (5) spotkała się z K. M. (1) i jej dwoma kolegami w G., a następnie samochodem, którym przyjechała K. M. (1), wszyscy w czwórkę pojechali do sklepu. K. M. (1) wybrała telewizor, który B. W. (1) miała dla niej zakupić. Następnie oskarżona przekazała B. W. (1) pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu na jej nazwisko, wydane przez (...) Sp. z o. o. w G., które wcześniej podrobiła. Dane do zaświadczenia K. M. (1) spisała z dowodu osobistego B. W. (1), który ta jej wcześniej przekazała. Następnie B. W. (1) przedłożyła ww. zaświadczenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank S. A. (obecnie Bank (...) S. A. w G.). B. W. (1) wprowadziła w błąd ww. bank co do faktu swojego zatrudnienia, a następnie zawarła umowę kredytu nr (...) na zakup telewizora marki S. (...) na kwotę 2.999 zł. Następnie telewizor został zapakowany do samochodu K. M. (1) i oskarżona go zabrała, a B. W. (1) za „przysługę” zapłaciła kilkadziesiąt złotych. W wyniku powyższego działania (...) Bank S.A. (obecnie Bank (...) S. A. w G.) poniósł stratę w ww. wysokości.

Na ww. zaświadczeniu znajdował się podpis (...). E. B. (2) pracuje w dziale kadr w (...), jednak nigdy nie wystawiała zaświadczenia o ww. treści, B. W. (1) nigdy nie pracowała w tej firmie.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa kredytowa z dnia 8.04.2004 r. – k. 47, oświadczenie B. W. o zatrudnieniu, zaświadczenie o zarobkach – k. 48, zeznania świadka P. K. – k. 353 i n.,541, zeznania świadka K. D. – k. 464, zeznania świadka E. B. – k. 642, zeznania i wyjaśnienia B. W. – k. 386, 437, 1134; z akt niniejszej sprawy: zeznania świadka E. B. – k. 455v., 403-406, zeznania świadka K. D. –k. 474, 370-378, zeznania świadka P. K. – k. 590v., zeznania świadka B. W. – k. 591v

17.  Nieustalonego dnia, nie później niż 23 października 2002 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w PHU (...) w G., wydane na nazwisko W. G., które to zaświadczenie przekazała nieustalonej osobie. Następnie nieustalona kobieta przedłożyła ww. zaświadczenie w sklepie (...) w G., ul. (...) w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank S. A. Kobieta ta wprowadziła w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarła umowę kredytu nr (...) na zakup telewizora marki P. (...). W wyniku powyższego działania kobieta spowodowała straty w wysokości 3.180 zł na szkodę (...) Bank S. A.

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy : umowa kredytowa z dnia 23.10.2002 r. –k. 223, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 224, kserokopia prawa jazdy – k. 225

18.  Nieustalonego dnia, nie później niż 20 lutego 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) Sp. z o. o. na nazwisko S. H. (1), które to zaświadczenie przekazała S. H. (1). Następnie S. H. (1) przedłożył powyższe zaświadczenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank S. A. (obecnie (...) Bank (...) S. A. we W.) w wysokości 1.557 zł. S. H. (1) wprowadził w błąd ww. bank co do faktu swojego zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup radioodtwarzaczy marki G. (...), marki P. (...)/60 oraz marki K. (...). W wyniku powyższego działania S. H. (1) spowodował straty w wysokości 1.557 zł na szkodę (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA we W.).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa z dnia 20.02.2004 r. –k. 239, wyjaśnienia oskarżonego S. H. – k. 382 i n., (...) i n., zeznania świadka T. – k. 648 i n.; zeznania świadka K. S. - k. 678 i n.

19.  Nieustalonego dnia, nie później niż 16 marca 2004 roku w G., K. M. (1) podrobiła pisemne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko W. J. (1), które to zaświadczenie przekazała H. H. (1). Następnie H. H. (1) przedłożył powyższe zaświadczenie w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank S. A. (obecnie Bank (...) S. A. w G.) w wysokości 3.310,97 zł wraz z dowodem osobistym serii DX – (...) i uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...) wydanymi na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd pracownika ww. salonu co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup zestawu komputerowego, telewizora marki S. (...). Nadto na powyższej dokumentacji kredytowej H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1). W wyniku powyższego działania H. H. (1) spowodował straty w wysokości 3.310,97 na szkodę (...) Bank S. A. (obecnie Bank (...) S. A. w G.).

W 2004 roku W. J. (1) z mieszkania w G. B. skradziono dowód osobisty. W. J. (1) nie miał nigdy prawa jazdy, nigdy nie był zatrudniony w G. (...). W. J. (1) nie podpisywał umowy na zakup ww. produktów. W. J. (1) znał konkubenta K. M. (1) P. P., który kilkakrotnie namawiał go na sprzedaż dowodu osobistego.

Podpisy (...) widniejące na dokumentach : umowa kredytu nr (...), zaświadczenie o zarobkach datowane na 15.03.2004 r. oraz wszystkie odręczne zapisy umieszczone na tym zaświadczeniu nie zostały nakreślone przez W. J. (1).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: wyjaśnienia oskarżonej K. M. –k. 29 i n., 130, zeznania świadka W. J. – k. 54, 244, pismo z (...) Bank – k. 58, zeznania świadka E. B. – k. 75, wyjaśnienia oskarżonego H. H. – k. 96, zeznania świadka K. D. – k. 239, zawiadomienie (...) Bank o przestępstwie – k. 235, protokół oględzin dokumentów – k. 240, wykaz dowodów rzeczowych – k. 242, dokumentacja – k. 245, akt zgonu W. J. – k. 94., opinia z zakresu badania pisma ręcznego – k. 263 i n., wyjaśnienia oskarżonej K. M. – 413, pismo z (...) – k. 586, z akt niniejsze sprawy: zeznania świadka W. J. - k. 265-277, zeznania świadka K. D. –k. 474, 370-378

W toku postępowania przygotowawczego oskarżona K. M. (1) została poddana badaniu przez dwóch biegłych psychiatrów, którzy w wydanej opinii sądowo – psychiatrycznej zgodnie stwierdzili, że w odniesieniu do zarzucanych jej czynów nie miała zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności do rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżona może uczestniczyć w czynnościach procesowych.

Dowód : opinia sądowo – psychiatryczna – k. 1982 – 1983 akt sprawy II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy

Oskarżona K. M. (1) nie była uprzednio karana przez Sąd.

Dowód : dane o karalności–k. 597

Co do oskarżonego H. H. (1):

a)  W dniu 16 marca 2004 r. H. H. (1) udał do sklepu (...) w G., gdzie przedłożył - w celu uzyskania kredytu gotówkowego z (...) Bank (obecnie Bank (...) S. A. w G.) w wysokości 3.310,97 zł - dowód osobisty serii DX – (...), uprzednio podrobione prawo jazdy nr (...), wydane na nazwisko W. J. (1) oraz uprzednio podrobione zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, po czym zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup zestawu komputerowego, telewizora marki S. (...), na której to dokumentacji kredytowej w postaci umowy, wniosku o udzielenie kredytu oraz w/w zaświadczenia podrobił podpisy W. J. (1).

b)  W dniu 13 marca 2004 roku H. H. (1) przedłożył - w celu uzyskania kredytu gotówkowego w (...) Banku S. A. (obecnie (...) Bank (...) S. A. we W.) w wysokości 1.512,52 zł - dowód osobisty serii DX – (...), uprzednio podrobione prawo jazdy nr (...), wydane na nazwisko W. J. (1) oraz uprzednio podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd ww. bank co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę kredytu nr (...) na zakup drukarki komputerowej marki L. (...), lodówki marki H. (...) IE – L i odkurzacza marki P. (...)/01. Na powyższej dokumentacji kredytowej w postaci umowy, w/w zaświadczeniu oraz potwierdzeniu odbioru towaru H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1).

c)  W dniu 26 marca 2004 r. H. H. (1) udał się do salonu sieci telefonii komórkowej (...) Sp. z o. o. w G. (obecnie (...) S. A. ), gdzie przedłożył zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o., wydane na nazwisko W. J. (1) wraz z dowodem osobistym serii DX – (...), uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...), wydanymi na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd pracownika ww. salonu co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i otrzymał telefon komórkowy marki S. (...). Nadto na powyższej dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1). W wyniku powyższego działania H. H. (1) spowodował straty w wysokości 2.175 zł na szkodę (...) S. A. (poprzednio (...) Sp. z o. o.).

d)  W dniu 27 marca 2004 roku H. H. (1) udał się do mieszczącego się w G. salonu sieci telefonii komórkowej (...), należącego do (...) Sp. z o. o., gdzie przedłożył zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w (...) sp. z o. o. wydane na nazwisko W. J. (1) wraz z dowodem osobistym serii DX – (...) i uprzednio podrobionym prawem jazdy nr (...), wydanymi na nazwisko W. J. (1). H. H. (1) wprowadził w błąd pracownika ww. salonu co do swojej tożsamości oraz faktu zatrudnienia, a następnie zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i otrzymał telefon komórkowy. Nadto na powyższej dokumentacji w postaci umowy oraz oświadczenia dla osoby fizycznej H. H. (1) podrobił podpisy W. J. (1). W wyniku powyższego działania H. H. (1) spowodował szkodę w wysokości 1.441,48 zł na szkodę (...) Sp. z o. o.

W 2004 roku W. J. (1) z mieszkania w G. B. skradziono dowód osobisty. W. J. (1) nie miał nigdy prawa jazdy, nigdy nie był zatrudniony jako elektromonter w G. (...). Nigdy nie zawierał umowy z L. Bank na zakup ww. przedmiotów.

Podpisy (...) nakreślone w blankietowych pozycjach na dwóch egzemplarzach umowy kredytu na zakup towarów nr (...) z dnia 13.03.2004 r., potwierdzeniu odbioru towaru/usługi nie są autentycznymi podpisami W. J. (1) i nie zostały przez niego nakreślone. Zapisy wyrazowo- liczbowe oraz podpis (...) na zaświadczeniu o zatrudnieniu z dnia 12.03.2004 r. nie zostały nakreślone przez W. J. (1) oraz E. B. (2).

Dowód : z akt sprawy tut. Sądu II K 743/14, dołączonej do akt niniejszej sprawy: umowa kredytu z dnia 16 marca 2004 r., zaświadczenie o zatrudnieniu w (...) – k. 136, zeznania świadków : T. Ś. – k. 344, K. D. – k. 2126-2127, W. J. –k.510-513, 640-641, 2143-2144, K. S. – k. 2181-2182, J. C. –k. 2213, E. B. – k. 642-643, 2333-2234, Z. K. – k. 843, protokół oględzin dokumentów – k. 2131, opinia z zakresu badania pisma ręcznego – k. 2168-2169, umowa kredytu z dnia 13.03.2004 r. – k. 2177, 2188, 2245, zaświadczenie o zatrudnieniu – k. 2216, protokół oględzin dokumentów – k. 2246, opinia z zakresu badania pisma ręcznego – k. 2273-2274, umowa o świadczenie usług z (...) Centertel z dnia 26.03.2004 r. –k. 261, zaświadczenie o zatrudnieniu w (...) – k. 263, kserokopia prawa jazdy – k. 265, umowa z dnia 27.06.2004 r. o świadczenie usług z (...) Centertel – k. 204, zaświadczenie o zatrudnieniu w (...)- k. 205, zeznania świadka E. B. – k. 455v., 403-406, wyjaśnienia oskarżonego H. H. – k. 248, 53-56, zeznania świadka J. C. (obecnie B. – R.) – k. 456, 430-432, zeznania świadka Z. K. –k. 456, 420-423, zeznania świadka K. D. –k. 474, 370-378, zeznania świadka K. S. – k. 475, 379-382, 383-385, 386-387, 388-389

Oskarżony H. H. (1) był uprzednio trzykrotnie karany przez Sąd:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie o sygnaturze akt VIII K 558/06 za przestępstwa z art. 270 § 1 k. k., art. 286 § 1 k. k.;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 8 lutego 2012 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 1232/11 za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k. k.;

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku z dnia 19 stycznia 2015 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 848/14 za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k. k.

Dowód : dane o karalności z K. – k. 601-602

Sąd zważył, co następuje :

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie, Sąd oparł się na zeznaniach wszystkich wskazanych w stanie faktycznym świadków, opinii biegłych z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego, opinii sądowo – psychiatrycznej odnośnie K. M. (1), a także na zebranych dokumentach urzędowych i prywatnych. Wyjaśnienia oskarżonych K. M. (1) i H. H. (1), posłużyły poczynieniu ustaleń faktycznych w takim zakresie, w jakim zostały uznane za wiarygodne.

Odnośnie depozycji osób takich jak : A. T., B. S. (1) (poprzednio G.), R. J. (1), B. W. (1) i J. K. (1), które złożyli w charakterze oskarżonych bądź w sprawie niniejszej bądź innych prowadzonych pod sygnaturami II K 743/14, II K 55/15, to Sąd dał im wiarę w tej części, w której ostatecznie przyznali się do zarzucanych im przestępstw oszustwa popełnionego bądź wspólnie bądź przy pomocy K. M. (1).

Pozostali powołani w sprawie świadkowie to pracownicy sklepów, banków, salonów telefonii komórkowych, przedstawiciele banków upoważnieni do występowania w niniejszej sprawie, a także osoby którym została „skradziona tożsamość” tj. m.in. B. K. (1), J. L. (2) czy W. J. (1). Wszystkie ww. świadkowie to osoby zupełnie obce dla oskarżonych, niektórzy z nich – jak przedstawiciele banków czy osoby, którym skradziono tożsamość, nigdy nawet nie poznali oskarżonych i nie mieli z nimi do czynienia, w związku z tym nie mieli żadnego powodu, by świadczyć na ich niekorzyść wbrew prawdzie. Co więcej zeznania tych osób były spójne i logiczne, a przede wszystkim znajdują potwierdzenie w pozostałym uznanym za wiarygodny materiale dowodowym, w tym w treści dokumentacji kredytowej i związanej z zawarciem umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Zeznania osób, pod które się podszyto, wykorzystując ich tożsamość do zawierania umów kredytów gotówkowych, zakupu artykułów AGD i RTV na raty oraz zawierając umowy telekomunikacyjne, tj. m.in. B. K. (1), J. L. (2) czy W. J. (1), w zakresie, w jakim podali oni, że nie ubiegali się o ich zawarcie i nie podpisywali przedmiotowych umów, znalazły potwierdzenie w treści opinii biegłego z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów. Z tych względów zeznania wszystkich tych osób Sąd uznał za w pełni wiarygodne.

Nie było również jakichkolwiek wątpliwości odnośnie uznania za wiarygodne zeznań świadka E. B. (2)- pracownika działu kadr w (...), która podała, że wskazane w stanie faktycznym osoby nigdy tam nie pracowały, a podpis (...) na dowodowych zaświadczeniach o zatrudnieniu nie został nakreślony przez świadka.

Za jedynie częściowo wiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia K. M. (1). Oskarżona wielokrotnie zmieniała wyjaśnienia, ostatecznie jednak przyznała się do wypisywania zaświadczeń o zatrudnieniu w danych firmach i wskazała, że nie przyznaje się „do reszty”. Sąd dał wiarę oskarżonej, że jej rola w popełnieniu w przeważającej części zarzucanych jej czynów była „jedynie” służebna, co oznacza, że wypisując fałszywe zaświadczenia o zatrudnieniu pomogła szczegółowo wskazanym w stanie faktycznym osobom popełnić przestępstwa wyłudzeń kredytów czy usług telekomunikacyjnych. Niemniej jednak zebrany w toku postępowania materiał dowodowy jednoznacznie dawał podstawy do przyjęcia, że jeśli chodzi o czyny popełnione przez B. S. (1) (poprzednio G.), R. J. (1), B. W. (1), J. K. (1), A. T. i H. H. (1), to K. M. (1) brała czynny udział w ich popełnieniu. Wymienieni to tzw. „słupy”, pomiędzy nimi a oskarżoną zaistniało porozumienie co do popełniania przestępstw, ponadto K. M. (1), która zainicjowała popełnienie tych czynów, czerpała też korzyści z oszustw popełnianych wspólnie z tymi osobami, zabierając za każdym razem sprzęt RTV i AGD czy też telefony komórkowe, które osoby te wyłudziły, podpisując umowy na nazwiska swoje lub innych osób. Zaprzeczanie takiemu stanowi rzeczy przez oskarżoną wynikało jedynie z przyjętej linii obrony, bądź też z niepamięci powodowanej ogromną ilością popełnionych przez K. M. (1) przestępstw i ich odległości czasowej

Wiary odmówić należało wyjaśnieniom H. H. (1), który całkowicie kwestionował swoją winę w przypisanych mu niniejszym postępowaniem czynach. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków, opinii z zakresu badania pisma ręcznego czy dokumentów jednoznacznie potwierdza sprawstwo H. H. (1). Zdaniem Sądu, treść wyjaśnień oskarżonego była motywowana jedynie chęcią uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwa.

Sąd oparł się na opiniach biegłych z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego oraz opinii sądowo – psychiatrycznej odnośnie oskarżonej K. M. (1), gdyż brak było podstaw do kwestionowania ich rzetelności. Zostały one wydane przez osoby posiadające niezbędne kwalifikacje i doświadczenie zawodowe we wskazanej dziedzinie nauki. Są przejrzyste, spójne i pełne. Formułują jasne odpowiedzi na pytania postawione w postanowieniach o dopuszczeniu tych dowodów. Nie były również kwestionowane przez żadną ze stron.

Za wiarygodne Sąd uznał zebrane w toku sprawy dokumenty urzędowe i prywatne. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, w zakresie ich kompetencji i w prawem przepisanej formie. Ich autentyczność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Stanowią one obiektywne dowody zaświadczonych nimi okoliczności.

Sąd oparł się na przedłożonej przez przedstawicieli banków dokumentacji kredytowej oraz dokumentacji związanej z zawarciem umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, gdyż w świetle zebranych dowodów brak było wątpliwości co do tego, że przedmiotowe umowy zostały zawarte przez osoby wskazane w opisach poszczególnych czynów bądź przez osoby podszywające się pod osoby wskazane jako kontrahenci tych umów. Bez wątpienia jednak umowy te są dowodami na to, że zobowiązania zostały zaciągnięte. Dowodowe zaświadczenia o zarobkach przedłożone w oddziałach banków, sklepach, salonach sieci telefonii komórkowej sporządzone przez K. M. (1) stwarzały pozory autentycznych, przy czym nie odzwierciedlały rzeczywistego stanu rzeczy. Nie ulega zatem wątpliwości, że były to dokumenty podrobione. Dokumenty te są dowodem na to, że zostały rzeczywiście wystawione. Są to dowody, które same przez się potwierdzają popełnienie przestępstwa. Tak samo ocenić należało znajdujące się w aktach sprawy falsyfikaty dokumentów wystawionych na nazwisko W. J. (1), którymi posługiwał się H. H. (1) przy popełnieniu przypisanych mu oszustw.

Co do oskarżonej K. M. (1)

Ustalony stan faktyczny stanowił podstawę do przypisania oskarżonej K. M. (1) wszystkich zarzucanych jej aktem oskarżenia w sprawie 3 Ds. 44/14 Prokuratury Rejonowej G. w G. oraz w sprawie 3 Ds. 102/14 Prokuratury Rejonowej G. – Ś. w G. czynów, przy czym odnośnie większości przypisanych czynów Sąd poczynił własne ustalenia, skutkujące koniecznością zmiany kwalifikacji tychże czynów.

I tak odnośnie czynu zarzucanego K. M. (1) w punkcie XI. aktu oskarżenia, kwalifikowanego z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. 11 § 2 k. k., Sąd przyjął za Prokuratorem, że dokonując tego czynu K. M. (1) działała w warunkach współsprawstwa, a nie pomocnictwa, o czym Sąd rozstrzygnął w punkcie X. wyroku. Pomiędzy K. M. (1) a B. S. (1) (poprzednio G.) zaistniało porozumienie co do wspólnej realizacji znamion czynów z art. 286 § 1 k.k., 297 § 1 k.k. i 270 § 1 k.k. Kobiety wspólnie poszły do sklepu, gdzie K. M. (1) wybrała sprzęt AGD, który B. S. (1) nabyła, zawierając umowę kredytu gotówkowego i przedkładając podrobione wcześniej przez K. M. (1) dokumenty. B. S. (1) następnie przekazała nabyty sprzęt K. M. (1), za co otrzymała zapłatę. Każda z nich aprobowała zatem podjęte działanie przestępne jako całość. Wspólnym celem kobiet było doprowadzenie (...) Bank (obecnie Bank (...) S. A. w G.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez zawarcie umowy kredytu gotówkowego. Warto w tym miejscu zauważyć, że sporządzając akt oskarżenia, Prokurator dopuścił się niekonsekwencji, wskazując, że oskarżona K. M. (1) dopuściła się tego czynu wspólnie i w porozumieniu (tj. w warunkach współsprawstwa), a mimo to kwalifikacje prawną uzupełnił o art. 18 § 3 k. k. (pomocnictwo). Analogicznie sprawa się miała odnośnie czynu zarzucanego K. M. (1) w punkcie XXI. aktu oskarżenia oraz XXVI. aktu oskarżenia, o czym Sąd rozstrzygnął odpowiednio w punkcie XX. wyroku i XXV. wyroku. Sąd uznał, że pomiędzy K. M. (1) i R. J. (1) (czyn opisany w pkt XXI. a/o) oraz pomiędzy K. M. (1) a B. W. (1) (czyn opisany w pkt XXVI. a/o) zaistniało porozumienie, a sytuacja miała się niemal identycznie jak w przypadku B. R. J. i B. W. (1) na prośbę K. M. (1) wybrali się wraz z nią do sklepu, zawarli umowy kredytu na zakup wybranego przez K. M. (1) sprzętu, przedkładając podrobione przez nią zaświadczenia o zatrudnieniu, czego mieli pełną świadomość. Następnie przekazali zakupiony sprzęt K. M. (1), za co otrzymali pieniądze. Doprowadzenie pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem było wspólnym celem oskarżonej i obu ww. osób.

Odnośnie czynów zarzucanych K. M. (1) w punkach XII. – XX., XXII. – XXV., XVII.- XIX. aktu oskarżenia, Sąd uznał, że K. M. (1) dopuściła się ich popełnienia w formie zjawiskowej pomocnictwa (art. 18 § 3 k. k.). Sąd miał na uwadze, że konstruując akt oskarżenia, Prokurator - tak jak w poprzednim przypadku - dopuścił się niekonsekwencji, wskazując, że oskarżona dopuściła się czynów wskazanych w punktach XII., XIV., XVI., XVII., XX. – XXVIII. aktu oskarżenia wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi bądź nieustalonymi osobami, zaś kwalifikacje prawną uzupełnił o przepis art. 18 § 3 k. k. (pomocnictwo). Wobec powyższego, w punktach XI., XIII.-XIX., XXI.-XXIV., XXVI.-XXVIII. sentencji wyroku, uznając K. M. (1) winną czynów wskazanych w punkach XII. – XX., XXII. – XXV., XVII.- XIX. aktu oskarżenia, Sąd dokonał ustaleń, że oskarżona działała w zamiarze, aby wskazane w opisach ww. czynów osoby dokonały czynu zabronionego oraz działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, swoim zachowaniem ułatwiła tym osobom popełnienie ww. czynów, w ten sposób, że podrobiła w celu użycia za autentyczne zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w różnych firmach.

W przypadku czynów przypisanych K. M. (1) w punktach X., XX. i XXV. sentencji wyroku, Sąd w punkcie XXIX. sentencji wyroku uznał, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.

Brak jest bowiem jakichkolwiek wątpliwości co do tego, że zachowanie K. M. (1) wypełniło wszystkie znamiona opisane w art. 286 § 1 k. k., art. 297 § 1 k. k. i art. 270 § 1 k. k. Oskarżona wspólnie i w porozumieniu ze wskazanymi w opisach ww. czynów osobami wprowadziła pracowników banków w błąd co do faktu posiadania stałego zatrudnienia i osiągania stałego dochodu, a w rezultacie doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez te banki.

Za każdym razem oskarżona przekazała swoim wspólnikom (B. S. (1), R. J. (1), B. W. (1)) nierzetelne, tj. sfałszowane i stwierdzające nieprawdę, dokumenty w postaci zaświadczeń o zatrudnieniu i zarobkach tych osób. Następnie osoby te przedłożyły powyższe zaświadczenia przy zawieraniu umów z bankami i w ten sposób u pracowników banków wywołane zostało mylne przeświadczenie co do tego, że dysponują oni możliwością spłaty kredytów (a zatem posiadają zdolność kredytową, która jest warunkiem wydania pozytywnej decyzji w tym przedmiocie). Oczywiste jest przy tym, że osoby te nie miały zamiaru wywiązania się z zawartych umów kredytowych, albowiem były świadome faktu nieposiadania zdolności kredytowej i nie rozpoczęły nawet regulacji zaciągniętych zobowiązań.

Powyższe czyny popełnione zostały w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, zanim zapadł pierwszy wyrok co do którekolwiek z tych przestępstw. Ponadto, każdy z nich wypełnia znamiona tego samego przepisu ustawy karnej. Sąd uznał zatem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k. k. (w brzmieniu obowiązującym w czasie ich popełnienia, tj. przed 1 lipca 2015 roku).

W punkcie XXX. wyroku Sąd uznał zaś, że czyny przypisane K. M. (1) w punktach XI., XIX., XXVI. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.

W punkcie XXXI. wyroku Sąd uznał, że czyny przypisane K. M. (1) w punktach XXI.- XXIV. oraz XXVII. sentencji wyroku także stanowią ciąg przestępstw z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. Przestępstw tych nie można było „połączyć” w jeden ciąg z uwagi na duże odstępy czasowe pierwszej i drugiej grupy przestępstw. Przestępstwa stanowiące ciąg przestępstw wskazany w punkcie XXX. sentencji wyroku popełnione były w roku 2002 i na początku 2003 roku, a stanowiące ciąg przestępstw wskazany w punkcie XXXI. sentencji wyroku - w 2004 roku.

Niemniej jednak, zdaniem Sądu, we wszystkich ww. przypadkach rola K. M. (1) w akcji przestępnej była jedynie służebna. Oskarżona co prawda miała świadomość, że podrabiane przez nią zaświadczenia o zatrudnieniu ww. czynów osób posłużą tym osobom do wyłudzeń kredytów, jednak poprzez swoje zachowanie nie doprowadziła do wypełnienia wszystkich znamion badanych czynów. W szczególności nie była ona obecna w sklepach, bankach czy salonach, w który osoby te składały wnioski kredytowe bądź dokonywały zakupu na raty i osobiście nie wykonała żadnej czynności mającej na celu wprowadzenie pracowników banku/sklepu/salonu z telefonami w błąd. Wszelkie czynności zostały wykonane przez te osoby, które udawały się do sklepów, gdzie zawierały umowy, przedkładając w celu ich zawarcia nierzetelne (podrobione) dokumenty. W szczególności nie sposób ustalić, czy oskarżona miała wiedzę, gdzie konkretnie zostaną przedłożone podrobione przez nią dokumenty i w celu wyłudzenia, jakich przedmiotów bądź usług.

Zdaniem Sądu zatem, K. M. (1) chciała, by osoby te popełniły przestępstwo, jednak przez swoje zachowanie „jedynie” umożliwiła tym osobom dokonanie czynów zabronionych, przekazując im (często za pośrednictwem innych osób) sfałszowane przez siebie dokumenty. Na tym jednak jej rola się kończyła, gdyż realizacja znamion czynu zależała wyłącznie od tych osób. W związku z tym, wszystkie ww. czyny należało zakwalifikować jak wyżej.

W punkcie XXXII. sentencji wyroku Sąd uznał, ze czyny przypisane K. M. (1) w punktach XIII., XV., XVI. i XXVIII. wyroku stanowią ciąg przestępstw z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.

W ocenie Sądu, tak jak i w ww. przypadkach, rola K. M. (1) w popełnieniu przestępstwa była służebna, gdyż „jedynie” umożliwiła tym osobom dokonanie czynów zabronionych, przekazując im sfałszowane przez siebie dokumenty. Zachowanie jednak osób wskazanych w opisach czynach przypisanych K. M. (1) w punktach XIII., XV., XVI. i XXVIII. sentencji wyroku , tj. A. T., H. H. (1) oraz nieustalonej osoby, tym różniło się od zachowania osób wcześniej opisanych, że zawierając umowę kredytu na zakup różnych artykułów osoby te posługiwały się dokumentami (dowodami osobistymi, prawem jazdy) stwierdzającymi tożsamość innej osoby. Nie budzi wątpliwości, że przedmiotowe falsyfikaty zostały użyte jako autentyczne, gdyż zostały przedłożone przez ww. osoby w bankach, które podjęły decyzje kredytowe. Oczywiste jest przy tym, że osoby te nie miały zamiaru wywiązania się z zawartych umów kredytowych, albowiem były świadome faktu nieposiadania zdolności kredytowej i nie rozpoczęły nawet regulacji zaciągniętych zobowiązań.

W punkcie XXXIII. wyroku Sąd uznał, ze czyny przypisane K. M. (1) w punktach XIV., XVII. i XVIII. sentencji wyroku stanowią ciąg przestępstw z art. 18 § 3 k. k. w zw. z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zb. z art. 270 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. Odnośnie ww. przestępstw, tu różnica pomiędzy ciągiem przestępstw przypisanym K. M. (1) w punkcie XXXII. sentencji wyroku polegała jedynie na tym, że osoby wskazane w opisie ww. czynów, tj. A. T. i H. H. (1), posługiwali się podrobionymi dokumentami w celu zawarcia umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Przedmiotowe falsyfikaty zostały zatem przedłożone jako autentyczne przez ww. osoby w salonach sieci telefonii komórkowej, nie zaś w bankach lub jednostkach organizacyjnych prowadzących podobną działalność gospodarczą, w związku z czym nie doszło do wypełnienia znamion czynu z art. 297 § 1 k. k.

W czasie popełnienia przez oskarżoną K. M. (1) przypisanych jej czynów, nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca ich kryminalną bezprawność. Nie zachodziły również żadne okoliczności wyłączające winę oskarżonej Nie była ona w szczególności ograniczona w możliwości rozpoznania znaczenia i konsekwencji swoich czynów przez chorobę psychiczną, niedorozwój umysłowy lub czasowe zaburzenie czynności psychicznych. K. M. (1) jest i już w trakcie popełnienia czynów była osobą dorosłą. W inkryminowanym czasie nie zaszła także czasowa niepoczytalność oskarżonej.

Stopień szkodliwości społecznej przypisanych oskarżonej czynów był znaczny. Nie ulega wątpliwości, że K. M. (1) za każdym razem działała z premedytacją, z chęci łatwego zysku i dopuściła się zamachów na mienie o stosunkowo wysokiej wartości. Trzeba bowiem mieć na uwadze, że przeszło 15 lat temu siła nabywcza złotówki była dużo wyższa niż obecnie, w związku z czym kwoty rzędu 2 – 3 tys. złotych to niebagatelne szkody majątkowe. W przypadku wszystkich przypisanych K. M. (1) czynów, oskarżona wykazała się rażącym lekceważeniem dla porządku prawnego, czyniąc sobie z popełniania przestępstw sposób na życie i źródło utrzymania.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, w punktach XII. i od XXIX. do XXXIII. sentencji wyroku za przypisane K. M. (1) przestępstwa i ciągi przestępstw, Sąd wymierzył oskarżonej następujące kary :

⚫

8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 10 złotych każda (punkt XII. sentencji wyroku) – za czyn przypisany w punkcie XII. sentencji wyroku;

⚫

1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 10 złotych każda (punkt XXIX. sentencji wyroku) - za ciąg przestępstw przypisanych oskarżonej K. M. (1) w punktach X., XX. i XXV. sentencji wyroku;

⚫

1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 10 złotych każda (punkt XXX. sentencji wyroku) – za ciąg przestępstw przypisanych oskarżonej K. M. (1) w punktach XI., XIX. i XXVI sentencji wyroku;

⚫

1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda (punkt XXXI. sentencji wyroku) - za ciąg przestępstw przypisanych oskarżonej K. M. (1) w punktach XXI. – XXIV. oraz XXVII. sentencji wyroku;

⚫

1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 140 stawek dziennych po 10 złotych każda (punkt XXXII. sentencji wyroku) - za ciąg przestępstw przypisanych oskarżonej K. M. (1) w punktach XIII., XV., XVI. i XXVIII. sentencji wyroku;

⚫

1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 120 stawek dziennych po 10 złotych każda (punkt XXXIII. sentencji wyroku) - za ciąg przestępstw przypisanych oskarżonej K. M. (1) w punktach XIV., XVII. i XVIII. sentencji wyroku.

Na niekorzyść K. M. (1) przemawiają okoliczności wpływające na ocenę szkodliwości społecznej jej czynów (opisane powyżej), tj. postać zamiaru, okoliczności i sposób popełnienia czynów, działanie wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Na korzyść oskarżonej Sąd poczytał jej uprzednią niekaralności oraz fakt, że częściowo przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Sąd miał na uwadze znaczny okres czasu, jaki upłynął od popełnienia przestępstw przypisanych oskarżonej.

W punkcie XXXIV. sentencji wyroku Sąd połączył kary orzeczone za 5 ciągów przestępstw i jedno przestępstwo, wymierzając karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Należy nadmienić, że uwzględniając wysokość orzeczonych kar jednostkowych, Sąd mógł wymierzyć K. M. (1) karę łączną od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 7 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze od 150 stawek dziennych po 10 złotych każda do 700 stawek dziennych po 10 złotych każda stawka.

Za częściowym zastosowaniem absorpcji kar przemawiał fakt, że przypisane oskarżonej czyny popełnione zostały z wykorzystaniem tej samej sposobności, w takim samym zamiarze, związek czasowy wszystkich czynów było dość bliski, albowiem czyny popełnione zostały w latach od 2002 – 2004. Za częściową kumulacją kar przemawiał natomiast fakt, że oskarżona dopuściła się czynów na szkodę kilku pokrzywdzonych, a ponadto wzgląd na cele kary. W ocenie Sądu, niewychowawczym posunięciem byłoby niejako premiowanie oskarżonej łagodniejszym wymiarem kary z tego tylko powodu, że dopuściła się ona kilku czynów cechujących się znacznym stopniem zawinienia w krótkich odstępach czasowych.

Sąd uznał, że jedynie orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności pozwoli na osiągnięcie względem K. M. (1) wychowawczych celów kary i przyczyni się do zaspokojenia społecznego poczucia sprawiedliwości. W pierwszej kolejności wskazać należy, że - mając na uwadze wysokość orzeczonej względem K. M. (1) kary łącznej, tj. 3 lat pozbawienia wolności - nie było możliwe zastosowanie względem oskarżonej dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia tejże kary. W myśl bowiem nawet korzystniejszego dla oskarżonej brzmienia przepisu art. 69 § 1 k. k. (tj. z daty popełnienia czynów), możliwe było warunkowe zawieszenie wykonania kary nieprzekraczającej 2 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu, okoliczność popełnienia przez K. M. (1) tak dużej ilości czynów zabronionych, świadczy o tym, że jest ona osobą zdemoralizowaną, albowiem popełnianie przestępstw nie tylko przychodziło jej z ogromną łatwością, ale wręcz można odnieść wrażenie, że była to dla niej forma pracy. Zamiast podjąć legalne zatrudnienie, K. M. (1) postanowiła parać się fałszerstwem dokumentów, namawianiem znajomych, a nawet przypadkowo poznanych osób, do popełniania oszustw, udzielając im aktywnej pomocy w tych oszustwach. Wobec takich osób konieczne jest konsekwentne karanie nawet za stosunkowo drobne przestępstwa. Co więcej, zachowanie oskarżonej nie wskazuje na to, żeby szczerze żałowała popełnionych czynów. Sąd miał na uwadze, że przypisane niniejszym wyrokiem przestępstwa oskarżona popełniła ponad 15 lat temu. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę przede wszystkim właśnie postawę oskarżonej, a także charakter przestępstw oraz konieczność zaspokojenia społecznego poczucia sprawiedliwości, w ocenie Sądu w toku sprawy nie ujawniły się okoliczności, dla jakich K. M. (1) miałaby nie ponosić należytych konsekwencji swoich czynów. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że w warunkach izolacji oskarżona gruntownie (...) swoje postępowanie, zrozumie jego naganność i zda sobie sprawę z nieopłacalności kroczenia przestępczą ścieżką i że odwiedzie ją to od popełniania jakichkolwiek czynów zabronionych w przyszłości.

Ponadto, jako, iż czyny oskarżonej popełnione były w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, na podstawie art. 33 § 1,2 i 3 k. k. Sąd orzekł względem K. M. (1) karę grzywny. Liczba stawek dziennych grzywny odpowiada wadze okoliczności obciążających. Natomiast wysokość stawki dziennej Sąd ustalił uwzględniając dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

W punkcie XXXVI. sentencji wyroku Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonej wynagrodzenie tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Przyznana kwota jest adekwatna do nakładu pracy obrońcy.

Sąd uznał również, iż zasadne będzie zasądzenie od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa opłaty w wysokości 1000 zł, zwalniając ją w pozostałym zakresie od kosztów sądowych i przejmując je na Skarb Państwa, o czym orzeczono w punkcie XLI. wyroku.

Co do oskarżonego H. H. (1)

Ustalony stan faktyczny stanowił podstawę do przypisania oskarżonemu H. H. (1) wszystkich zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów.

W punkcie VII. sentencji wyroku Sąd uznał H. H. (1) winnym ciągu przestępstw zarzucanych mu w punktach VII. i VIII. aktu oskarżenia, kwalifikowanych z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. 297 § 1 k. k. w zb. z art. art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.

Sąd poczynił jednak własne ustalenia, a mianowicie uznał, że H. H. (1) przypisanych mu czynów dokonał sam, a nie wspólnie z K. M. (1). Postępowanie dowodowe nie wykazało bowiem, by pomiędzy oskarżonymi w zakresie tych czynów istniało porozumienie. Innymi słowy, H. H. (1) dokonał przypisanych mu oszustw w pojedynkę, a K. M. (1) „jedynie” mu w tym pomogła, dostarczając podrobione zaświadczenia o zatrudnieniu. W aktach sprawy brak jest jednak dowodów na to, by K. M. (1) uczestniczyła w podpisywaniu przez oskarżonego umów kredytu.

Brak jest natomiast wątpliwości, że zachowanie H. H. (1) wypełniło wszystkie znamiona opisane w art. 286 § 1 k. k., art. 297 § 1 k. k., art. 270 § 1 k. k., art. 275 § 1 k. k.

Oskarżony wprowadził pracowników banków w błąd co do faktu posiadania stałego zatrudnienia i osiągania stałego dochodu, a w rezultacie doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez te banki.

Za każdym razem H. H. (1) przedkładał nierzetelne, tj. sfałszowane i stwierdzające nieprawdę dokumenty, w postaci zaświadczeń o zatrudnieniu, zawierając umowy kredytu na zakup różnych artykułów, a także dokumenty stwierdzające tożsamość innej osoby, tj. dowód osobisty i prawo jazdy. Jasne jest, że przedmiotowe falsyfikaty zostały użyte jako autentyczne, gdyż zostały przedłożone przez H. H. (1) w bankach, które podjęły decyzje kredytowe. Oskarżony przedłożył powyższe zaświadczenia i dokumenty przy zawieraniu umów z bankami i nie ma wątpliwości, że w ten sposób u pracowników banków wywołał mylne przeświadczenie co do tego, że dysponuje on możliwością spłaty kredytów (a zatem posiada zdolność kredytową, która jest warunkiem wydania pozytywnej decyzji w tym przedmiocie).

Powyższe czyny popełnione zostały w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, zanim zapadł pierwszy wyrok co do którekolwiek z tych przestępstw. Ponadto, każdy z nich wypełnia znamiona tego samego przepisu ustawy karnej. Sąd uznał zatem, że czyny te stanowią ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k. k. (w brzmieniu obowiązującym w czasie ich popełnienia, tj. przed 1 lipca 2015 roku).

W punkcie VIII. sentencji wyroku Sąd uznał H. H. (1) winnym ciągu przestępstw zarzucanych mu w punktach IX. i X. aktu oskarżenia, kwalifikowanych z art. 286 § 1 k. k. w zb. z art. art. 270 § 1 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k.

Odnośnie ww. przestępstw, tu różnica pomiędzy ciągiem przestępstw przypisanym H. H. (1) w punkcie VII. sentencji wyroku polegała jedynie na tym, że w czasie popełnienia tych czynów H. H. (1) posługiwał się podrobionymi dokumentami w celu zawarcia umowy o usługi telekomunikacyjne. Przedmiotowe falsyfikaty zostały zatem przedłożone jako autentyczne przez H. H. (1) w salonów sieci telefonii komórkowej, nie zaś w bankach lub jednostkach organizacyjnych prowadzących podobną działalność gospodarczą, w związku z czym nie doszło do wypełnienia znamion czynu z art. 297 § 1 k. k.

W czasie popełnienia przez oskarżonego H. H. (1) przypisanych mu czynów nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca ich kryminalną bezprawność. Nie zachodziły również żadne okoliczności wyłączające winę oskarżonego. Nie był on w szczególności ograniczony w możliwości rozpoznania znaczenia i konsekwencji swoich czynów przez chorobę psychiczną, niedorozwój umysłowy lub czasowe zaburzenie czynności psychicznych. H. H. (1) jest i już w trakcie popełnienia czynów był osobą dorosłą. W inkryminowanym czasie nie zaszła także czasowa niepoczytalność oskarżonego.

Stopień szkodliwości społecznej przypisanych oskarżonemu czynów był znaczny. Oskarżony działał z premedytacją, z chęci łatwego zysku, dopuszczając się zamachu na mienie o stosunkowo wysokiej wartości. Swoim zachowaniem przysporzył nadto problemów osobom, pod które się podszywał, gdyż w następstwie jego działania, pokrzywdzeni początkowo skierowali przeciwko tym osobom postępowania windykacyjne.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, w punktach VII. i VIII. sentencji wyroku za przypisane H. H. (1) ciągi przestępstw Sąd wymierzył mu następujące kary :

⚫

1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych każda - za ciąg przestępstw zarzucanych oskarżonemu H. H. (1) w punktach VII. i VIII. aktu oskarżenia,

⚫

1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 złotych każda - za ciąg przestępstw zarzucanych oskarżonemu H. H. (1) w punktach IX. i X. aktu oskarżenia.

Na niekorzyść H. H. (3) przemawiają okoliczności wpływające na ocenę szkodliwości społecznej jego czynów (opisane powyżej), tj. postać zamiaru, okoliczności i sposób popełnienia czynów, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a także zachowanie po popełnieniu przypisanych niniejszym wyrokiem przestępstw, tj. wielokrotna karalność oskarżonego za przestępstwa podobne ( z art. 270 § 1 k. k. i art. 286 § 1 k. k.).

Sąd nie znalazł okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego.

W punkcie IX. sentencji wyroku Sąd połączył kary orzeczone za 2 ciągi przestępstw, wymierzając karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Należy nadmienić, że uwzględniając wysokość orzeczonych kar jednostkowych, Sąd mógł wymierzyć H. H. (1) karę łączną od 1 roku pozbawienia wolności do 2 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze od 100 stawek dziennych po 10 złotych każda do 200 stawek dziennych po 10 złotych każda stawka.

Za częściowym zastosowaniem absorpcji kar przemawiał fakt, że przypisane oskarżonemu czyny popełnione zostały z wykorzystaniem tej samej sposobności, w takim samym zamiarze, związek czasowy wszystkich czynów było dość bliski, albowiem czyny popełnione zostały w 2004 roku. Za częściową kumulacją kar przemawiał natomiast fakt, że oskarżony dopuścił się czynów na szkodę kilku pokrzywdzonych, a ponadto wzgląd na cele kary. W ocenie Sądu, niewychowawczym posunięciem byłoby niejako premiowanie oskarżonego łagodniejszym wymiarem kary z tego tylko powodu, że dopuścił się on kilku czynów odznaczających się znacznym stopniem zawinienia, w krótkich odstępach czasowych.

Sąd uznał, że jedynie orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności pozwoli na osiągnięcie względem H. H. (1) wychowawczych celów kary i przyczyni się do zaspokojenia społecznego poczucia sprawiedliwości. Zachowanie oskarżonego nie wskazuje na to, żeby żałował tego, co zrobił. Należy ponadto podkreślić, iż oskarżony był uprzednio kilkakrotnie karany (za przestępstwa podobne), co - w ocenie Sąd - świadczy o tym, że jest on sprawcą zdemoralizowanym i odpornym na resocjalizację, a popełnianie przestępstw przychodzi mu z łatwością. Wobec takich osób konieczne jest konsekwentne karanie nawet za stosunkowo drobne przestępstwa. Brak zarówno woli, jak i umiejętności przeprowadzenia należytej krytycznej oraz efektywnej oceny swojego postępowania, pozwalają przyjąć, iż brak jest przesłanek dających nadzieję na to, iż pozostając na wolności oskarżony będzie przestrzegał obowiązującego porządku prawnego, a tym bardziej, że nie popełni kolejnego przestępstwa. W świetle powyższych okoliczności można postawić tezę o negatywnej prognozie kryminologicznej wobec H. H. (1).

Ponadto, jako iż czyny oskarżonego popełnione były przez niego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, na podstawie art. 33 § 1,2 i 3 k. k. Sąd orzekł karę grzywny. Liczba stawek dziennych grzywny odpowiada wadze okoliczności obciążających. Natomiast wysokość stawki dziennej Sąd ustalił, uwzględniając dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

W punkcie XXXVII. sentencji wyroku Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego wynagrodzenie tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Przyznana kwota jest adekwatna do nakładu pracy obrońcy.

W punkcie XLI. sentencji wyroku, mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego, Sąd zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i opłaty w całości.