Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2015 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk - Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant Roksana Grabowska

przy udziale Prokuratora Zbigniewa Lemke

po rozpoznaniu w dniach 07.11.2013 r., 14.04.2014 r., 23.07.2014 r., 03.09.2014 r., 06.11.2014 r., 08.12.2014 r., 19.02.2015 r., 15.04.2015 r., 02.09.2015 r., 15.10.2015 r. sprawy:

B. K. , urodzonego (...) w S.,

syna T. i D. z domu K.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 11 grudnia 2011 r. do 12 grudnia 2011 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. N. w kwocie 2 640 zł w ten sposób, że sprzedał komputer typu laptop A. (...), a po wpłacie pieniędzy przez M. N. na wskazane przez sprzedającego konto nie wydał komputera ani nie zwrócił pieniędzy wpłaconych przez nabywcę,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k. k.

I.  oskarżonego B. K. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r., nr 123, poz. 1058 z późniejszymi zmianami) oraz § 1, 2, 14 ust. 2 pkt 3, 16, 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz. 1348 z późniejszymi zmianami) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. F. B. kwotę 516,60 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

III.  na podstawie art. 632 pkt 2 k. p. k. kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 651/13

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. K. w okresie od dnia 13 lipca 2011 r. do końca sierpnia 2011 r. przebywał w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S., na oddziale V. W rzeczonej jednostce przebywali również M. D. (1) (w okresie od 18 lipca 2011 r. do 01 sierpnia 2011 r.), M. K. (w okresie od 20 lipca 2011 r. do 16 sierpnia 2011 r.), M. P. (w okresie od 20 lipca 2011 r. do 27 lipca 2011 r. – przeniesiony na oddział XX), M. M. (1) (w okresie od 12 lipca 2011 r.). W okresie od 20 lipca 2011 r. do 16 sierpnia 2011 r. do wskazanej wyżej jednostki zostali również przyjęci M. D. (2) oraz M. J.. Pacjenci tego szpitala byli uprawnieni do korzystania ze swoich komputerów. Placówka nie posiadała ogólnodostępnego dostępu do Internetu. Uzyskanie dostępu do tej usługi leżało w gestii danego pacjenta. Personel medyczny tej placówki nie przypominał sobie, aby oskarżony B. K. – w czasie swojego pobytu w tym szpitalu – korzystał z komputera, czy Internetu.

W czasie pobytu w szpitalu oskarżony B. K. poznał M. D. (2). M. D. (2) – na prośbę B. K. – pomógł mu założyć za pośrednictwem Internetu konto bankowe, prowadzone w mBanku. Oskarżony na czas około godziny przekazał M. D. (2) swój dowód osobisty, po czym otrzymał go z powrotem. Dane stosownego formularza zostały wypełnione przez M. D. (2), na podstawie informacji pochodzących z dowodu osobistego B. K..

Oskarżony B. K. na czas przepustek zostawiał swoje prywatne rzeczy na przechowanie M. D. (2). B. K. pakował swoje rzeczy do torby. Podczas nieobecności oskarżonego w szpitalu, torba z jego rzeczami była przechowywana w szafie w pokoju zajmowanym przez M. D. (2) i M. K..

W dniu 9 sierpnia 2011 r., w związku ze złożonym zgłoszeniem, do przedmiotowej placówki przyjechał kurier z dokumentami bankowymi, w tym z umową o prowadzenie bankowych rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych i umową o korzystanie z kart płatniczych mBanku oraz formularzem weryfikacyjnym danych osobowych. Tego dnia oskarżony B. K. podpisał rzeczoną umowę i formularz. Jakiś czas po otrzymaniu dokumentacji bankowej związanej z założeniem konta, oskarżony B. K. otrzymał zezwolenie na opuszczenie przedmiotowego szpitala. Przed wyjściem z placówki, oskarżony przekazał swoje rzeczy, w tym dokumentację bankową, M. D. (2). Dokumenty bankowe oskarżonego zostały odłożone nad drzwi - w okienko oraz do szafy. Nie zostały one w żaden sposób zabezpieczone, każdy miał do nich dostęp. Po powrocie z przepustki, oskarżony zauważył, iż M. D. (2) nie przebywa już w tej placówce. B. K. nie odzyskał swojej dokumentacji bankowej.

Posiadaczem rachunku o pełnym numerze (...), prowadzonym przez (...) Bank S.A. z siedzibą W. był B. K., urodzony w dniu (...), legitymujący się dowodem osobistym seria i numer (...). Przedmiotowy rachunek został otwarty w dniu 8 sierpnia 2011 r. w (...) Bank Spółka Akcyjna – mBank. Nie przewidziano pełnomocników do korzystania z tego rachunku bankowego.

Dowód: pismo (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 82-92), pismo Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S. z dnia 21 sierpnia 2012 r. (k. 103), zeznania świadka M. K. (k. 129v-130, k. 328, k. 388), pismo Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S. z dnia 14 grudnia 2012 r. (k. 148a), zeznania świadka M. D. (2) (k. 199v-200, k. 638-640), zeznania świadka Ł. B. (k. 548), zeznania świadka B. P. (k. 548-549), zeznania świadka M. W. (k. 610), wyjaśnienia oskarżonego B. K. (k. 188)

Pokrzywdzony M. N. był użytkownikiem serwisu internetowego (aukcyjnego) Allegro.pl, gdzie posługiwał się nazwą użytkownika : „mchnawrocki”. W dniu 11 grudnia 2011 r., będąc w domu przy ulicy (...) w W., przeglądał na swoim stacjonarnym komputerze oferty umieszczone na wyżej wymienionym portalu. Był on zainteresowany kupnem notebooka z 17 - calowym monitorem marki A. MacBook pro 17. Pokrzywdzony znalazł interesującą go ofertę, wystawioną na aukcji przez użytkownika allegro o nazwie „ (...)”, który oferował ten zestaw za kwotę 3.000,00 zł powiększoną o koszty wysyłki. Warunki tej oferty przewidywały, iż zakup komputera możliwy był do realizacji tylko za potwierdzonym przelewem bankowym. M. N. skontaktował się ze sprzedającym, za pośrednictwem podanego adresu e-mail o nazwie (...)@wp.pl. (...) zwrócił się z zapytaniem, czy aukcja jest nadal aktualna, gdyż konto użytkownika o nazwie „ (...)” było zablokowane. M. N. otrzymał wiadomość, iż oferta jest nadal aktualna. W związku z tym, pokrzywdzony zwrócił się o podanie szczegółowych informacji na temat tego sprzętu. W trakcie wymiany wiadomości e-mail, osoba korzystająca z konta „ (...)” uwiarygodniała ofertę oraz podała swój telefon kontaktowy – o numerze: 889-590-629. Po uzyskaniu tego numeru, pokrzywdzony skontaktował się ze sprzedającym i w trakcie rozmowy strony ustaliły cenę za sprzęt na kwotę 2.600,00 zł powiększoną o 40,00 zł tytułem kosztów przesyłki. Sprzedający nie chciał się zgodzić na przesyłkę za pobraniem. Oświadczył pokrzywdzonemu, iż jeżeli ten nie jest zainteresowany, to sprzeda rzecz komuś innemu. W trakcie rozmowy telefonicznej, strony umówiły się na sprzedaż przedmiotu poza serwisem allegro.pl, gdyż aukcja była już zamknięta. W trakcie wymiany wiadomości e-mail, sprzedający przedstawił się jako „B. K., ul. (...), (...)-(...) B.”. Na żądanie pokrzywdzonego, sprzedający podał również numer dowodu osobistego – (...).

W dniu 12 grudnia 2011 r. M. N. za pośrednictwem banku (...) dokonał wpłaty kwoty 2.6400,00 zł na rachunek bankowy o numerze (...) tytułem „przedpłata za komputer A. (...) pro 17 zgodnie z oświadczeniem”. Jednocześnie podał adres do wysyłki. Tego samego dnia, M. N. otrzymał potwierdzenie z banku, że przesłane pieniądze znalazły się już na koncie odbiorcy oraz że zostały wypłacone. W związku z tym, w dniach 12-13 grudnia 2011 r. oczekiwał na przesłanie numeru nadawczego przesyłki. Z uwagi na brak jakiegokolwiek odzewu ze strony sprzedającego, pokrzywdzony podjął próby nawiązania kontaktu. Wysyłane przez M. N. wiadomości e-mail pozostały bez odpowiedzi, zaś podany mu uprzednio numer telefonu kontaktowego był wyłączony. Sprzedający posiadał 100 % pozytywnych komentarzy, co czyniło go wiarygodnym kontrahentem. Poprzednie aukcje dotyczyły jednak przedmiotów o małej wartości. Pokrzywdzony nie otrzymał informacji zwrotnej, numeru wysyłki ani zakupionego towaru. Po nieudanych próbach skontaktowania się ze sprzedającym, pokrzywdzony założył inne konto e-mail i nawiązał kontakt z mężczyzną, który w trakcie odbytych rozmów poinformował M. N. o chęci sprzedania tego samego komputera.

Dowód: zeznania świadka M. N. (k. 2, k. 11v, k. 531), potwierdzenie wykonania przelewu (k. 3), wydruk korespondencji e-mailowej (k.4-5v), pismo (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 82-92)

Pokrzywdzony M. N., w dniu 14 grudnia 2011 r., z uwagi na nieotrzymanie zakupionego towaru, założył dwa fikcyjne konta e-mail. Jedno z tych kont: tomek.szczepanski@o2.pl zostało założone dla aukcji na portalu swistak.pl, gdzie M. N. posłużył się nazwą użytkownika „pantom”. Na portalu swistak.pl pokrzywdzony odnalazł ofertę sprzedaży komputera marki A. MacBook pro 17, charakteryzującą się tymi samymi zdjęciami i danymi technicznymi, jak w opisie aukcji na portalu allegro.pl. (...), która wystawiła rzeczony przedmiot na portalu swistak.pl, posługiwała się nazwą użytkownika „ (...)”. Wspomniany użytkownik wystawił również na sprzedaż dwa tunery satelitarne Canal+ marki P. (...). M. N. w historii aukcji portalu allegro.pl odnalazł po charakterystycznych zdjęciach tego tunera, iż przedmiot ten był wystawiony przez użytkownika o nazwie „. (...)”.

Dowód: zeznania świadka M. N. (k. 2, k. 11v, k. 531), wydruk ze strony internetowej swistak.pl (k.14-19), wydruk ze strony internetowej allegro.pl (k. 20-23)

Konto użytkownika serwisu internetowego (aukcyjnego) Allegro.pl o nazwie „ (...)” zostało założone w dniu 10 września 2011 r. W momencie rejestracji jako dane użytkownika wskazano : imię – B., nazwisko – K., adres – S. 2m6, kod – 83-200, miejscowość – S., email – (...)@wp.pl, telefon – (...). Pierwsze logowanie nastąpiło w dniu 10 września 2011 r. o godzinie 09:18:12 z urządzenia, któremu przypisano numer IP 188.33.13.158 w sieci w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.). Numer publiczny IP 188.33.13.158 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...). Wymienione logowanie nastąpiło z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...) oraz numerze (...): (...). Dane osobowe abonenta tego numeru nie były znane, gdyż numer ten był oparty o usługę karty pre-paid. Przypisana do tego numeru karta SIM była aktywna od 22 lipca 2008 roku, pierwsze połączenie zostało zaś wykonane w dniu 11 grudnia 2008 r.

Konto użytkownika portalu allegro.pl o nazwie „ (...)” aktywowano za pomocą systemu platnosci.pl. (...) aktywująca rzeczone konto przelała środki z rachunku bankowego o numerze (...) (mTransfer – mBank). Dane ujawnionego właściciela konta wskazywały zaś na „B. K., ulica (...), (...)-(...) S.”. Do dnia 10 grudnia 2011 r. dane użytkownika rzeczonego konta portalu allegro.pl w zakresie adresu i telefonu były kilkukrotnie zmieniane. Ostatecznie, na dzień 10 grudnia 2011 r. dane tego użytkownika wskazywały na : imię – B., nazwisko – K., adres – P. 23, kod – 96-230, miejscowość – B., email – (...)@wp.pl, telefon – (...).

Komputer (...) 17 był oferowany do sprzedaży w portalu allegro.pl w okresie od dnia 10 grudnia 2011 r., godz. 18:52:49 do dnia 11 grudnia 2011 r. godz. 00:44.59.

Zapisy systemowe portalu allegro.pl wskazywały na występowanie powiązań pomiędzy następującymi kontami użytkowników tego serwisu: „ (...)”, „K._serw”, „ (...)”, „seblubsemburg”, „seblubsemburg1”. Istniało prawdopodobieństwo, że z wymienionych kont korzystała ta sama osoba, bądź kilka osób w porozumieniu ze sobą. Grupa kont została wytypowana na podstawie różnych analogii danych: zbieżności adresów, danych osobowych, podobieństw haseł, wspólnych logowań, wzajemnych interakcji, rachunków bankowych, asortymentu sprzedaży, schematu budowy, loginu, maila.

W dniu 10 października 2011 r. o godzinie 11:52:40, z urządzenia któremu przypisano numer IP 109.243.86.142 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.), zalogowano się na profil użytkownika portalu allegro : „ (...)”. Wymienione logowanie nastąpiło z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...).

W dniu 16 października 2011 r. o godzinie 17:21:08, z urządzenia któremu przypisano numer IP 46.113.228.209 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.) zalogowano się na profil użytkownika portalu allegro : „ (...)”. Wymienione logowanie nastąpiło z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...).

W dniu 5 listopada 2011 r. o godzinie 18:34:50, z urządzenia któremu przypisano numer IP 109.243.218.95 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.) zalogowano się na profil użytkownika portalu allegro : „ (...)”. Wymienione logowanie nastąpiło z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...). Tego samego dnia, o godzinie 18:41:54, z urządzenia któremu przypisano numer IP 109.243.218.95 w sieci w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.) zalogowano się na profil użytkownika portalu allegro : „ (...)”. Oba wymienione logowania nastąpiły z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...). Dane osobowe abonenta tego numeru nie były znane, gdyż numer ten był oparty o usługę karty pre-paid.

Podane logowania z dnia 10 października 2011 r., 16 października 2011 r. oraz 05 listopada 2011 r. wykonane zostały z urządzenia o numerze (...): (...).

W dniu 11 grudnia 2011 r. o godzinie 17:05:36, z urządzenia któremu przypisano numer IP 46.113.44.26 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.) zalogowano się na profil użytkownika portalu allegro : „ (...)”. Tego samego dnia, o godzinie 17:06:14, z urządzenia któremu przypisano numer IP 46.113.44.26 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.) zalogowano się na profil użytkownika portalu allegro : „ (...)”. Oba wymienione logowania nastąpiły z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...). Dane osobowe abonenta tego numeru nie były znane, gdyż numer ten był oparty o usługę karty pre-paid. Oba logowania zostały wykonane z urządzenia o numerze (...).

Dowód: pismo Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 02 stycznia 2012 r. (k. 26-32v), wydruki ze strony internetowej (k. 50-64), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 03 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 76-78).

Numer (...) został aktywowany w systemie przedpłatowym. Operator nie dysponował danymi klienta. Rzeczony numer został aktywowany w dniu 17 lutego 2011 r.

Dowód: pismo (...) S.A. z dnia 28 lutego 2012 r. (k. 43), pismo (...) S.A. z dnia 27 marca 2012 r. wraz z załącznikiem (k. 74-75).

Konto poczty elektronicznej (...)@wp.pl zostało założone w dniu 10 września 2011 r. Jako dane użytkownika podano między innymi : imię – B., nazwisko – K., data urodzenia 1989-09-27, telefon – (...). Powyższe dane wprowadzono w dniu 10 września 2011 r. o godzinie 08:46:39, z urządzenia któremu przypisano numer IP 188.33.13.158 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.). Numer publiczny IP 188.33.13.158 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...). Wymienione logowanie nastąpiło z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...). Dane osobowe abonenta tego numeru nie były znane, gdyż numer ten był oparty o usługę karty pre-paid. Podane logowanie z dnia 10 września 2011 r. wykonane zostało z urządzenia o numerze (...): (...).

Dowód: wydruki ze strony internetowej (k. 50-64), pismo (...) S.A. z dnia 23 marca 2012 r. wraz z załącznikami (k. 69-71), pismo P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 03 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 76-78).

W okresie od 9 grudnia 2011 r. do 25 grudnia 2011 r. nastąpiło wielokrotnie logowanie na koncie użytkownika numer (...), przypisanego do rachunku bankowego o numerze (...), prowadzonego przez (...) Bank S.A. z siedzibą w W. – mBank. I tak, w dniu 9 grudnia 2011 r. o godzinie 16:07:12 logowano się z urządzenia, któremu przypisano numer IP 109.243.49.147 w sieci play-internet.pl. (...) publiczny IP 109.243.49.147 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...). W dniu 12 grudnia 2011 r. o godzinie 13:12:24 logowano się z urządzenia, któremu przypisano numer IP 188.33.218.136 w sieci play-internet.pl. (...) publiczny IP 188.33.218.136 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...). W dniu 14 grudnia 2011 r. roku, logowano się z urządzenia, któremu przypisano numer IP 164.126.74.79 w sieci play-internet.pl. (...) publiczny IP 164.126.74.79 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...). W dniu 15 grudnia 2011 r. logowano się z urządzenia, któremu przypisano numer IP 46.112.142.197 w sieci play-internet.pl. (...) publiczny IP 46.112.142.197 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...).

Wymienione logowania, następowały z urządzeń o następujących numerach abonenta sieci komórkowe (nr (...)): (...) (logowanie z dnia 14 grudnia 2011 r.), (...) (logowanie z dnia 12 grudnia 2011 r.), (...) (logowanie z dnia 15 grudnia 2011 r.), (...) (logowanie z dnia 09 grudnia 2011 r.). Dane osobowe abonenta (abonentów) poszczególnych numerów nie były znane, gdyż numery te były oparte o usługę karty pre-paid.

W okresie od 11 grudnia 2011 r. do 12 grudnia 2011 r. na przedmiotowym rachunku bankowym odnotowano szereg wpłat, związanych z transakcjami handlowymi.

Dowód: pismo (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 82-92), wydruki ze strony internetowej (k. 113-123), wydruki zawierające dane udostępnione przez P4 Sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 135-139), zeznania świadka M. D. (2) (k. 199v-200, k. 638-640), wyjaśnienia oskarżonego B. K. (k. 188)

W dniu 12 grudnia 2011 r. z rachunku o numerze (...), za pośrednictwem bankomatu (...) G. dokonano wypłaty kwoty 3.900,00 zł. W dniu 13 grudnia 2011 r. za pośrednictwem bankomatu (...) S.A./G. dokonano zaś wypłaty kwoty 840,00 zł.

Dowód: pismo (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 82-92).

B. K. nie mieszkał pod adresem – ulica (...), (...)-(...) B.. Mieszkańcy tej ulicy nie znali osoby o danych B. K.. Nie stwierdzono, aby powyższa osoba była zameldowana pod wskazanym adresem, a także na terenie B..

Dowód: pismo Komendanta Komisariatu Policji w B. l.dz. KP-II- (...) (k. 42).

W okresie, gdy oskarżony nie przebywał w szpitalu, mieszkał ze swoją matką – D. K. (1) oraz siostrą – P. K.. Oskarżony nie posiadał własnego komputera. W domu rodziny K. znajdował się laptop należący do P. K.. Był on przechowywany w pokoju siostry oskarżonego. Pokój ten był zamykany na klucz przez P. K. na czas jej nieobecności w domu. Oskarżony nie miał dostępu do tego komputera, nie był on mu udostępniany. Oskarżony nie znał się na obsłudze komputerów. Członkowie rodziny oskarżonego nie wiedzieli, aby oskarżony miał założone konto na portalu allegro.pl. (...) nie miał technologicznie zaawansowanych telefonów. Posługiwał się telefonem „z klawiszami”. Oskarżony sam osobiście nie byłby w stanie przeprowadzić transakcji na portalu allegro. W przeszłości zdarzyło się, że B. L. pomógł oskarżonemu w założeniu konta na portalu nasza-klasa, gdyż B. K. nie znał się na tym. Oskarżony nie potrafił również ustawić kanałów w telewizorze, po podłączeniu telewizji kablowej.

Dowód: zeznania świadka D. K. (1) (k. 502), zeznania świadka D. K. (2) (k. 503), zeznania świadka B. L. (k. 549), zeznania świadka M. W. (k. 610), zeznania świadka J. B. (k. 714-715)

Oskarżony B. K. współpracował z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P., w ramach umowy o dzieło, w miesiącu grudniu 2011 roku, w nienormowanym przez zamawiającego czasie pracy - a jedynie w zakresie dat określonych w umowie, to jest od 1 grudnia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. W ramach tej umowy wykonawca wykonywał sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowości D. w gminie S..

Dowód: pismo (...) sp. z o.o. z dnia 03 marca 2015 r. (k. 628).

Oskarżony B. K. przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego w dniu 26 lutego 2013 r. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu oraz złożył wyjaśnienia. Wskazał, iż od dwóch lat przebywa w szpitalu w S.. Był na kuchni, dostawał różne tabletki. Zaprzyjaźnił się z dwoma osobami. Mieli tam różne laptopy i komórki. Wskazał, iż zablokowano mu konto w banku. Musiał płacić odsetki, bo z niego nie korzystał. Wyjaśnił, iż osoba o imieniu M. zaproponowała mu otworzenie konta. Podał, że początkowo nie był zainteresowany, ale w końcu przekazał tej osobie swój dowód. W odpowiedzi usłyszał, że zostanie to załatwione w godzinę – przez komputer. Stwierdził, że po godzinie otrzymał dowód z powrotem. Dowiedział się, że kurier przyjedzie za dwa-trzy dni. Przyznał, iż jak przyjechał kurier, to podszedł do bramy i podpisał papiery. Stwierdził, iż dał te dokumenty na przechowanie osobie o imieniu M.. Przekazał jej również kartę i (...). Powiedział jej, że jak wyjdzie na przepustkę, to weźmie te dokumenty. Stwierdził, iż w czerwcu/lipcu 2011 r. dostał przepustkę. Wziął szybko przepustkę i zapomniał o tych dokumentach. Wyjaśnił, iż jak wrócił z przepustki, to tej osoby już nie było. Stwierdził, iż myślał wówczas, iż bez PINu nie można nic zrobić. Podał, iż pół roku później zaczęły się wezwania. Pierwsze było w 2012 r. – w lutym lub marcu. Stwierdził, iż były jakieś komórki i laptopy. Były jakieś konfrontacje. Oświadczył, iż pił trzy tygodnie - dzień i noc. Wyjaśnił, iż nie zna osoby o nazwisku M. N.. Wskazał, iż osoba o imieniu M. ma jego dokumenty z banku, oprócz karty. Wskazał, iż nie oferował na sprzedaż żadnych komputerów. Nigdy nie sprzedawał za pośrednictwem Internetu. Stwierdził, iż nie zna się na tym.

wyjaśnienia oskarżonego B. K. (k. 188)

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony został poddany badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów, którzy w wydanej opinii sądowo – psychiatrycznej zgodnie stwierdzili, że nie jest on chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Rozpoznano u niego uzależnienie mieszane (od alkoholu i leków uspokajających) oraz padaczkę. Intelekt B. K. mieści się w normie. Prowadzone przez oskarżonego leczenie psychiatryczne związane było z drażliwością oraz uzależnieniem od alkoholu i leków uspokajających. W czasie popełnienia zarzucanego mu czynu miał on zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą warunki przewidziane w art. 31 § 1 i 2 k. k.

Dowód: opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 18 marca 2013 r. (k. 195-196)

Oskarżony B. K. był uprzednio dwukrotnie karany przez Sąd:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim z dnia 13 sierpnia 2013 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 497/13 za przestępstwa z art. 226 § 1 k. k. i z art. 190 § 1 k. k.;

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygnaturze akt II K 217/13 za przestępstwo z art. 207 § 1 k. k.

Dowód: informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k. 664-666)

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego sprawy Sąd oparł na całokształcie zebranego materiału dowodowego, którego dogłębna analiza nie pozostawia wątpliwości, iż oskarżony B. K. nie dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. Sąd ustaleń w tym zakresie, jak i w zakresie stanu faktycznego, dokonał w oparciu o wiarygodny materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w szczególności w postaci zeznań świadków, opinii biegłych, a przede wszystkim zebranej dokumentacji oraz wyjaśnień oskarżonego - w zakresie, w jakim dano im wiarę.

Dokument w postaci informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego to dokument urzędowy, sporządzony przez uprawniony do tego podmiot w zakresie jego kompetencji i w prawem przepisanej formie. Jego autentyczność ani prawdziwość treści nie była przez strony kwestionowana. Dlatego stanowi on obiektywny dowód stwierdzonych nim okoliczności.

Zasadniczo za wiarygodne należało uznać zgromadzone w aktach sprawy dokumenty prywatne.

I tak, pismo (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 82-92) stanowi informację o posiadaczu rachunku bankowego numer (...), jego danych osobowych oraz adresowych. Wspomniane dane wskazywały na oskarżonego B. K.. Nadto, z przedłożonych załączników wynika, iż w dniu 9 sierpnia 2011 r. została podpisana umowa o prowadzenie bankowych rachunków oszczędniościowo-rozliczeniowych i umowa o korzystanie z kart płatniczych mBank, a także wypełniony został formularz weryfikacji danych osobowych (imienia i nazwiska, numeru PESEL, serii i numeru dowodu osobistego oraz adresu zamieszkania i adresu do korespondencji). Fakt zawarcia przedmiotowej umowy został potwierdzony przez oskarżonego B. K.. Przyznał on również, iż otrzymał z banku dokumentację związaną z otwarciem rachunku bankowego.

Na uwzględnienie zasługiwał również załącznik przedłożony do powyższego pisma – stanowiący historię operacji na przedmiotowym rachunku w okresie od 11 grudnia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. Bezspornie, dane zawarte w tym dokumencie obrazują rzeczywiście dokonane operacje. Zważyć należało, iż w dniu 12 grudnia 2012 r. odnotowano wpływ kwoty 2.640,00 zł – przelanej przez pokrzywdzonego M. N.. Jednocześnie istotne znaczenie należało przypisać operacjom wypłaty gotówki z bankomatów, które miały miejsce w dniach 12 grudnia 2011 r. oraz 13 grudnia 2011 r. Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy nie pozwolił jednak na uznanie, iż to oskarżony B. K. dokonał przedmiotowych wypłat. Zważyć należało, iż wypłaty nastąpiły za pośrednictwem bankomatów znajdujących się w G., podczas gdy ośrodkiem życiowym oskarżonego był S.. Nadto, nie mogło ujść uwadze Sądu, iż wypłaty z bankomatu nastąpiły w zasadzie niezwłocznie po odnotowaniu na przedmiotowym koncie przelewów bankowych. Powyższe wskazywało na zaplanowane działanie – oparte na wiedzy w przedmiocie operacji dokonywanych na tym koncie bankowym. Brak możliwości posiadania takiej wiedzy przez oskarżonego zostanie natomiast omówiony w dalszej części uzasadnienia.

Odnosząc się do ostatniego z przedłożonych załączników – wykazu logowań – stwierdzić należało, iż treść w nim zawarta nie budziła wątpliwości Sądu. W toku postępowania, na podstawie informacji uzyskanych od operatora telekomunikacyjnego, ustalono okoliczności związane z kilkoma logowaniami. Otrzymane dane pozwalały ustalić, iż logowanie z dnia 9 grudnia 2011 r. o godzinie 16:07:12, z dnia 12 grudnia 2011 r. o godzinie 13:12:24, z dnia 14 grudnia 2011 r. roku oraz z dnia 15 grudnia 2011 r. nastąpiło w okolicy stacji (...) znajdującej się w G., przy ulicy (...), przy czym posłużono się urządzeniami o następujących numerach abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...) (logowanie z dnia 14 grudnia 2011 r.), (...) (logowanie z dnia 12 grudnia 2011 r.), (...) (logowanie z dnia 15 grudnia 2011 r.), (...) (logowanie z dnia 09 grudnia 2011 r.). Dane osobowe abonenta (abonentów) poszczególnych numerów nie były znane, gdyż numery te były oparte o usługę karty pre-paid. Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy nie pozwalał na przyjęcie, iż to oskarżony B. K. logował się na przedmiotowe konto użytkownika. W pierwszej kolejności wskazać należy, z zeznań świadków – członków rodziny oskarżonego oraz jego znajomych – wynika, że B. K. nie był biegły w obsłudze komputera, nie posiadał technicznie zaawansowanego telefonu komórkowego. Co więcej, oskarżony wskazał, iż nie znał danych niezbędnych do zalogowania się do internetowego konta bankowego.

W całości na przymiot wiarygodności zasługiwało pismo Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S. z dnia 21 sierpnia 2012 r. (k. 103). Pismo stanowi wydruk faksu, niemniej nie budziła wątpliwości autentyczność tego dokumentu i treść w nim zawarta. Dokument ten potwierdza, iż oskarżony B. K. przebywał w ten jednostce w okresie od dnia 13 lipca 2011 r. do końca sierpnia. Powyższe znalazło odzwierciedlenie w treści wyjaśnień oskarżonego. Analogicznie należało ocenić pismo Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S. z dnia 14 grudnia 2012 r. (k. 148a). Uzupełniająco należy wskazać, iż M. D. (2) w treści swoich zeznań również potwierdził fakt przebywania w tym szpitalu.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały dokumenty przedłożone przez pokrzywdzonego M. N.. Potwierdzenie wykonania przelewu (k. 3), wskazuje na fakt przelania przez wskazaną wyżej osobę w dniu 12 grudnia 2011 r. kwoty 2.640,00 zł na rachunek bankowy (...) – w związku z zakupem komputera A. (...). Dokument ten koresponduje z przedłożoną przez bank historią operacji na rzeczonym rachunku bankowym, gdzie odnotowano wpływ tej kwoty (k. 88).

Co do zasady nie budził wątpliwości wydruk korespondencji e-mailowej (k.4-5v). Należało uznać, iż stanowi on wierne odzwierciedlenie treści wiadomości przesyłanych przez M. N. oraz osobę posługującą się adresem (...)@wp.pl. (...) całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego nie pozwoliła jednak na uznanie, iż tą osobą był oskarżony B. K.. Oskarżony zaprzeczył, aby miał był użytkownikiem tego adresu e-mail. Nie można było również tracić z pola widzenia, iż rzeczone konto mailowe zostało utworzone w dniu w dniu 10 września 2011 r. Jako dane użytkownika podano między innymi : imię – B., nazwisko – K., data urodzenia 1989-09-27, telefon – (...). W tym miejscu należy podkreślić, iż podana data urodzenia jest błędna – wszak B. K. urodził się w dniu (...). Nadto, powyższe dane wprowadzono w dniu 10 września 2011 r. o godzinie 08:46:39 z urządzenia, któremu przypisano numer IP 188.33.13.158 w sieci P. (P4 sp. z o.o. z siedzibą w W.). Numer publiczny IP 188.33.13.158 z tego dnia i godziny obsługiwany był przez stację (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...). Wymienione logowanie nastąpiło zaś z urządzenia o numerze abonenta sieci komórkowej (nr (...)): (...). Wskazany numer był zaś powiązany:

-

z logowaniem w dniu 10 września 2011 r. o godzinie 09:18:12 - kiedy to założono konto użytkownika portalu allegro.pl o nazwie „ (...)” ;

-

z logowaniem w dniu 10 października 2011 r. o godzinie 11:52:40 na koncie użytkownika portalu allegro.pl o nazwie „ (...)” ;

-

z logowaniem w dniu 16 października 2011 r. o godzinie 17:21:08 na koncie użytkownika portalu allegro.pl o nazwie : „ (...)”

-

z logowaniem w dniu 05 listopada 2011 r. o godzinie 18:34:50 na koncie użytkownika portalu allegro.pl o nazwie : „ (...)”;

-

z logowaniem w dniu 05 listopada 2011 r. o godzinie 18:41:54 na koncie użytkownika portalu allegro.pl o nazwie: „ (...)”.

Powyższe wynika z treści dokumentacji przedłożonej przez operatora telekomunikacyjnego (k. 76-78) oraz treści pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 2 stycznia 2012 r. (k. 26-32v). Omawiany wycinek wskazuje na powiązanie w zakresie korzystania z konta poczty elektronicznej (...)@wp.pl, konta użytkownika allegro.pl o nazwie „ (...)” oraz konta użytkownika allegro.pl o nazwie „. (...)”. Jakkolwiek powiązanie dwóch pierwszy elementów nie mogłoby budzić wątpliwości - wszak wzajemnie ze sobą korespondują, to wystąpienie w tym układzie kolejnego ogniwa (odmiennego konta użytkownika allegro.pl) – wskazywało na pewien podejrzany proceder. Co więcej, na jego zaistnienie wskazywała również dalsza dokumentacja przedłożona przez pokrzywdzonego, a dotycząca ujawnionych przez niego informacji z portalu swistak.pl oraz historii aukcji z serwisu allegro.pl. (...) to na uwadze, należało ocenić, czy oskarżony B. K. mógł brać udział w tym procederze. Analiza całokształtu zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego nie pozwoliła jednak na uznanie, aby oskarżony był w to zaangażowany. Z relacji bliskich i znajomych oskarżonego, wynika, że B. K. jawił się jako osoba nieporadna w kwestii obsługi urządzeń komputerowych (komunikacyjnych). Oskarżony nie posiadał własnego komputera (laptopa). Świadek J. B. zeznał, iż oskarżony posiadał zwykły telefon komórkowy – „na klawisze”. Stwierdził, iż B. K. nie miał telefonów z ekranem dotykowym. W związku z tym, nie sposób było uznać, aby to oskarżony B. K. założył konto poczty elektronicznej (...)@wp.pl. (...) było również podstaw do przypisania mu zachowania w postaci wymiany w dniu 12 grudnia 2011 r. wiadomości e-mail z pokrzywdzonym M. N..

W całości na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci wydruków ze strony internetowej swistak.pl (k.14-19) oraz wydruków ze strony internetowej allegro.pl (k. 20-23). W obiektywny sposób wskazują one na treść informacji zawartych na tych portalach. Nie budziła wątpliwości Sądu autentyczność tych dokumentów. Wspomniane wydruki nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania. Treść w nich zawarta była o tyle istotna, iż pozwoliła na ustalenie powiązania pomiędzy ofertą wystawioną na portalu swistak.pl – dotyczącą komputera marki A. MacBook pro 17 – z ofertą ujawnioną przez pokrzywdzonego na portalu allegro, związaną z użytkownikiem (...). Jednocześnie, ustalono na tej podstawie, iż istniało powiązanie pomiędzy użytkownikiem portalu swistak.pl o nazwie „ (...)” a użytkownikiem portalu allegro.pl o nazwie „. (...)”.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwał dokument w postaci pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 02 stycznia 2012 r. (k. 26-32v). Sąd dał mu wiarę w zakresie, w jakim potwierdza sam fakt odnotowania w systemie tego portalu danych o określonej treści – przy tym prawdziwość i rzetelność tych treści podlegać musiała odrębnej ocenie. Niewiarygodna okazała się treść wskazująca, iż to oskarżony B. K. miał być użytkownikiem konta o nazwie „ (...)”. Okoliczności przedmiotowej sprawy wskazywały bowiem, iż przy tworzeniu tego profilu – oraz jego późniejszych edycjach – posłużono się danymi osobowymi i adresowymi B. K.. Oskarżony nie założył jednak tego konta, ani się nim nie posługiwał. Powyższe wynika z treści zeznań jego rodziny oraz znajomych, jak również z wiarygodnych w tej części wyjaśnień samego oskarżonego. W pozostałym zakresie treść zawarta w powołanym dokumencie nie budziła wątpliwości Sądu. Kluczowe znaczenie należało przypisać informacjom wskazującym na okoliczności związane z założeniem tego konta, w tym wskazanie numeru IP, z którego nastąpiło pierwsze logowanie. Powyższe, odczytywane w zestawieniu z informacjami otrzymanymi od operatora telekomunikacyjnego, pozwoliło na ustalenie, iż konto tego użytkownika było ogniwem pewnego procederu. Na zaistnienie tego powiązania wskazuje również sama treść tego pisma (odczytywana w powiązaniu z danymi otrzymanymi od operatora telekomunikacyjnymi) – w szczególności informacja o logowaniach tego samego dnia w krótkich odstępach czasu, na dwóch różnych kontach, przy użyciu tego samego numeru IP, tego samego numeru abonenta sieci komórkowej oraz tego samego numeru (...) urządzenia – jak również informacja o logowaniach w różnych dniach, na dwa różne konta, przy użyciu różnych numerów IP, ale przy użyciu tego samego numeru konta abonenta i numeru (...) urządzenia.

W całości na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci wydruków ze strony internetowej (k. 50-64). Treść w nich zawarta dotyczy podmiotu, któremu został przydzielony konkretny numer IP. Informacja o tych numerach IP wynikała zaś z treści pisma Grupy (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. z dnia 2 stycznia 2012 r. (k. 26-32v). Dokonane na tej podstawie ustalenia, stanowiły następnie podstawę do wystąpienia do właściwego operatora telekomunikacyjnego z żądaniem nadesłania stosownych informacji. Powyższe koresponduje ostatecznie z treścią pisma P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 03 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 76-78).

Za wiarygodny w całości należało uznać dokument w postaci pisma P4 sp. z o.o. z siedzibą w W. z dnia 03 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 76-78). Stanowi on wyczerpującą odpowiedź na skierowane żądanie nadesłania informacji o wybranych numerach IP. Treść zawarta w załącznikach do tego pisma nie budziła wątpliwości Sądu. Wskazano na techniczne informacje związane z poszczególnymi logowaniami, w tym daty i godziny sesji, numery abonenta sieci komórkowej (nr (...)), numery IP, adres stacji (...) oraz numery (...) urządzeń. Rzeczony dokument pozwolił na ustalenie okoliczności związanych z założeniem konta użytkownika portalu allegro.pl o nazwie „ (...)”, późniejszych logowań na to konto, a przede wszystkim powiązania użytkownika tego konta z kontem użytkownika allegro.pl o nazwie „. (...)”. Drugi z przedłożonych załączników – dane teleadresowe abonenta – wskazywał zaś na skorzystanie z użytkownika (użytkowników) poszczególnych numerów abonenta z usługi karty pre-paid.

W całości na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci pisma (...) S.A. z dnia 28 lutego 2012 r. (k. 43) oraz pisma (...) S.A. z dnia 27 marca 2012 r. wraz z załącznikiem (k. 74-75). Pierwsze z wymienionych pism wskazywało, że numer (...) – a więc numer, z którego odbywał się kontakt pomiędzy pokrzywdzonym a osobą podającą się za B. K. – został aktywowany w systemie przedpłatowym. W związku z tym, operator nie dysponował danymi klienta. Drugie pismo (wraz z załącznikiem) stanowiło zaś uzupełnienie pierwotnych informacji – podano bowiem, iż aktywacja tego numeru nastąpiła w dniu 17 lutego 2011 r.

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwało pismo (...) S.A. z dnia 23 marca 2012 r. wraz z załącznikami (k. 69-71). Sąd dał mu wiarę w zakresie, w jakim potwierdza sam fakt odnotowania w systemie tego portalu danych o określonej treści – przy tym prawdziwość i rzetelność tych treści podlegać musiała odrębnej ocenie. Niewiarygodna okazała się treść wskazująca, iż to oskarżony B. K. miał być użytkownikiem konta pocztowego o nazwie bartexico1@wp.pl. (...) przedmiotowej sprawy wskazywały bowiem, iż przy tworzeniu tego profilu posłużono się danymi osobowymi i adresowymi B. K.. Ponownie należy wskazać, iż podano w nim nieprawdziwą datę urodzenia B. K. (27 września 1989), podczas gdy oskarżony urodził się w dniu (...) Oskarżony nie założył tego konta, ani się nim nie posługiwał. Celem uniknięcia powtórzeń, należy w tym miejscu odwołać się do rozważań w części dotyczącej oceny dowodu w postaci wydruku korespondencji e-mailowej (k.4-5v). W pozostałym zakresie treść zawarta w powołanym dokumencie nie budziła wątpliwości Sądu i zasługiwała na uwzględnienie.

W całości na uwzględnienie zasługiwały dokumenty w postaci wydruków ze strony internetowej (k. 113-123). Treść w nich zawarta dotyczy podmiotu, któremu został przydzielony konkretny numer IP. Informacja o tych numerach IP wynikała z treści pisma (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. wraz z załącznikami (k. 82-92). Dokonane na tej podstawie ustalenia, stanowiły następnie podstawę do wystąpienia do właściwego operatora telekomunikacyjnego z żądaniem nadesłania stosownych informacji. Powyższe koresponduje ostatecznie z treścią wydruków zawierających dane udostępnione przez P4 Sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 135-139).

Na uwzględnienie w całości zasługiwał dokument w postaci wydruków zawierających dane udostępnione przez P4 Sp. z o.o. z siedzibą w W. (k. 135-139). Stanowią one wyczerpującą odpowiedź na skierowane żądanie nadesłania informacji o wybranych numerach IP. Treść zawarta w załącznikach do tego pisma nie budziła wątpliwości Sądu. Wskazano na techniczne informacje związane z poszczególnymi logowaniami, w tym daty i godziny sesji, numery abonenta sieci komórkowej (nr (...)), numery IP, adres stacji (...).

Brak było podstaw do odmówienia wiarygodności dokumentowi w postaci pisma Komendanta Komisariatu Policji w B. l.dz. KP-II- (...) (k. 42). Stanowi on wprawdzie wydruk faksu, niemniej autentyczność jego treści nie budziła wątpliwości Sądu. Dokument ten nie był kwestionowany przez żadną ze stron.

W całości na uwzględnienie zasługiwał dokument - pismo (...) sp. z o.o. z dnia 03 marca 2015 r. (k. 628). Z dokumentu tego wynika, że osoba, która się na nim podpisała, złożyła oświadczenia określonej treści. Nie budzi przy tym wątpliwości rzetelność i autentyczność tego dokumentu oraz treść w nim zawarta. Nadto nie był on kwestionowany przez żadną ze stron.

Na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka M. K. (k. 129v-130, k. 328, k. 388). Niemniej, w zasadniczej części nie miały one istotnego znaczenia, albowiem dotyczyły jego własnej osoby. Świadek podał jednak, iż w szpitalu w S. poznał B. K.. Zwrócił uwagę, iż w tej placówce można było mieć komputery i telefony komórkowe. Zeznania świadka korespondują z relacją Ł. B. oraz B. P..

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka M. D. (2) (k. 199v-200, k. 638-640). Świadek przyznał, iż przebywając wspólnie z oskarżonym B. K. w szpitalu w S. pomógł mu w założeniu konta bankowego. Przyznał ostatecznie, iż zostały mu przekazane dokumenty bankowe B. K. – związane z założeniem przedmiotowego konta. Podał, iż znajdowały się one nad drzwiami w okienku oraz w szafie. Zeznał, iż dane niezbędne do założenia konta spisał z dowodu osobistego B. K.. Zwrócił uwagę, iż każdy mógł wziąć te dokumenty. W powyższym zakresie zeznania świadka korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego.

W całości za wiarygodne uznano zeznania świadka Ł. B. (k. 548). Świadek pracował w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S., gdzie poznał oskarżonego B. K.. Opisał, iż dostęp do komputera i Internetu leżał w gestii danego pacjenta. W pozostałym zakresie, z uwagi na liczbę pacjentów, świadek nie był w stanie odnieść się konkretnie do osoby B. K.. Zeznania świadka korespondowały z relacją B. P..

Brak było podstaw do odmówienia wiarygodności zeznaniom B. P. (k. 548-549). Świadek kojarzyła oskarżonego jako pacjenta Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie (...) im. S. K. w S.. Świadek nie przypominał sobie, aby oskarżony miał dostęp do komputera i Internetu czy też, aby z nich korzystał. Świadek wskazała, iż dostęp do komputera i Internetu leżał w gestii danego pacjenta. Zeznania B. P. korespondowały z zeznaniami Ł. B..

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom D. K. (1) – matki oskarżonego (k. 502). Na wstępie należy wskazać, iż Sąd miał na względzie, iż stopień pokrewieństwa mógł wskazywać, iż świadek będzie w sprawie zeznawać w sposób korzystny dla oskarżonego – niemniej należało zważyć, iż oskarżony był uprzednio karany między innymi za przestępstwo z art. 207 § 1 k. k. Mając powyższe na uwadze, pomimo bliskiego stopnia pokrewieństwa – Sąd uznał, iż świadek szczerze przedstawiła obraz rzeczywistości. Świadek podała, iż oskarżony w okresie, gdy nie przebywał w szpitalu, mieszkał z matką i siostrą. D. K. (1) zwróciła uwagę, iż oskarżony nie posiadał swojego komputera. Jedyne tego typu urządzenie stanowiło własność jego siostry, przy tym nie udostępniała go ona nikomu. Podała, iż oskarżony nie zna się na obsłudze komputera. Nic jej nie wiadomo, aby B. K. miał mieć konto na portalu allegro.pl. (...) świadka koresponduje z zeznaniami D. K. (2), zeznaniami znajomych oskarżonego - B. L., M. W. i J. B. oraz wyjaśnieniami oskarżonego.

Podobnie należało odnieść się do zeznań D. K. (2) – brata oskarżonego (k. 503). Świadek podał, że oskarżony nie posiadał komputera, nie znał się na jego obsłudze. Dodał, iż słabo znał się na telefonie. Wskazał, iż nie zdarzyło się, żeby oskarżony skorzystał z komputera swojej siostry. Świadkowi nic nie wiadomo, aby oskarżony miał mieć konto na portalu allegro.pl. (...) świadka koresponduje z zeznaniami D. K. (1), zeznaniami znajomych oskarżonego - B. L., M. W. i J. B. oraz wyjaśnieniami oskarżonego.

Brak było podstaw do odmówienia wiarygodności zeznaniom B. L. (k. 549). Świadek wskazał, iż nie widział, aby oskarżony miał komputer. Wskazał, iż w przeszłości zdarzyło się, że pomagał oskarżonemu w założeniu konta na portalu nasza-klasa, gdyż oskarżony nie znał się na tym. Zeznał, iż pomógł matce oskarżonego w ustawieniu kanałów telewizji kablowej, gdyż oskarżony nie potrafił tego zrobić. Podany opis znajduje potwierdzenie w relacji pozostałych świadków - D. K. (1), D. K. (2), jak również M. W. oraz J. B..

Na uwzględnienie zasługiwały również zeznania M. W. (k. 610). Świadek wskazał, iż w wakacje 2011 roku odwiedził oskarżonego w szpitalu w K.. Zeznał, iż B. K. wspomniał mu, że zginęły mu dokumenty z danymi. Świadek zwrócił uwagę, iż oskarżony nie miał w szpitalu komputera. W swoim rodzinnym domu oskarżony również nie korzystał z tego urządzenia. Świadek zwrócił uwagę, iż oskarżony raczej nie umie korzystać z komputera. Zeznania świadka korespondują z relacją D. K. (2), D. K. (1), B. L. oraz wyjaśnieniami oskarżonego.

Na uwzględnienie w całości zasługiwały zeznania świadka J. B. (k. 714-715). Świadek był kolegą oskarżonego i znał go od wielu lat. Podał, że B. K. nie potrafił korzystać z komputera ani Internetu. Dodał, iż oskarżony nigdy nie miał komputera. Wskazał, iż miał on nawet problemy z obsługą telefonu. Zwrócił uwagę, iż oskarżonemu udzielona została pomoc w założeniu konta bankowego. Stwierdził, iż nowe konto było mu potrzebne z uwagi na zadłużenie oskarżonego i problemy z komornikiem. Wskazał, iż oskarżony zwierzył mu się ze swoich problemów, spowodowanych utratą dokumentacji bankowej. Zeznał, iż oskarżony miał zwykły telefon „na klawisze”. Nie miał telefonów „dotykowych”. Wskazał, iż oskarżony sam osobiście nie byłby w stanie przeprowadzić transakcji na portalu allegro. Zeznania świadka są spójne, logiczne i konsekwentne. Korespondują one z relacją podaną przez członków rodziny oskarżonego oraz jego innych znajomych - M. W. i B. L..

Zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały zeznania świadka M. N. . Pokrzywdzony w szczegółowy i wyczerpujący sposób zrelacjonował okoliczności związane z nieudanym zakupem komputera marki A. MacBook pro 17. Opisał, jak odbywał się kontakt ze sprzedającym. Zwrócił uwagę na jego dane osobowe i kontaktowe. Zeznania świadka zostały poparte przedłożonymi przez niego dokumentami – wydrukami wiadomości e-mail oraz potwierdzeniem przelewu. Niemniej, mając na uwadze przedstawione już wcześniej rozważania, nie sposób było uznać, aby osobą, z którą kontaktował się M. N., był oskarżony B. K.. Również oskarżony zaprzeczył znajomości z osobą o danych M. N..

Znaczenie należało również przypisać zeznaniom pokrzywdzonego w zakresie, w jakim dotyczą one jego prywatnych przedsięwzięć dokonanych na innym portalu – swistak.pl. (...) świadka korespondowały z przedłożoną przez niego dokumentacją. Co więcej, ustalony przez niego użytkownik portalu allegro.pl – „ (...)” – został powiązany z osobą, która korzystała z konta użytkownika tego portalu o nazwie „ (...)”. Rzeczone powiązanie zostało już wcześniej szczegółowo omówione.

Podstawą ustaleń stanu faktycznego przedmiotowej sprawy nie były zeznania świadka A. N. (k. 712-713). Świadek zeznawał na okoliczność przebiegu pobytu oskarżonego w szpitalu w S.. Nie potrafił jednak sprecyzować, w jakim czasie miały miejsce opisywane przez niego zdarzenia. W rezultacie, nie sposób było uznać, czy świadek opisuje okres od dnia 13 lipca 2011 r. do końca sierpnia 2011 r. Zważyć należało, iż zgodnie z treścią pism nadesłanych z tej placówki, w tym czasie w rzeczonej jednostce przebywali M. D. (1), M. K., M. P. oraz M. M. (1). W okresie od 20 lipca 2011 r. do 16 sierpnia 2011 r. do wskazanej wyżej jednostki zostali również przyjęci M. D. (2) oraz M. J.. Nie wskazano zatem na obecność A. N..

Nie miały znaczenia dla istoty sprawy zeznania świadka M. D. (1) (k. 126v, k. 328, k. 419v). W zasadniczej części zeznania świadka dotyczyły jego własnej osoby. Co do pobytu świadka w szpitalu w S., nie był on w stanie odnieść się do kwestii związanych z oskarżonym B. K.. Podał wprost, iż nie zna osoby o takich danych. Analogicznie należało ocenić zeznania M. M. (1) (k. 131v, k. 371v).

Sporządzona w sprawie opinia biegłych - to jest opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 18 marca 2013 r. (k. 195-196) była obiektywna oraz rzetelna. Została ona bowiem sporządzona przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z racji stosownego wykształcenia i doświadczenia zawodowego. Opinia była jasna – żaden ze zwrotów użytych przez biegłych zarówno w zakresie wnioskowania, jak również w części opisowej, nie nasuwał zastrzeżeń co do komunikatywności. Opinia była też pełna, gdyż odnosiła się do wszystkich okoliczności relewantnych z punktu widzenia sprawy. Zastosowana metodyka oraz wyciągnięte wnioski były spójne i logiczne. Wspomniana wyżej opinia biegłych oparta została na aktualnej wiedzy i prawidłowych spostrzeżeniach. Wnioski opinii biegłych zostały należycie umotywowane, a stanowiska biegłych zawierają zgodne z wiedzą fachową i precyzyjne konkluzje, znajdujące oparcie w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym. Wspomniana opinia nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze powyższe, zasadniczo na uwzględnienie zasługiwały wyjaśnienia oskarżonego B. K. . Poza sporem jest fakt, iż oskarżony przebywał w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie (...) w S.. Powyższe wynika wprost z treści pisma przesłanego przez wspomnianą placówkę. Wiarygodne okazały się również wyjaśnienia, iż inna osoba – M. D. (2) – na prośbę oskarżonego pomogła mu w założeniu konta bankowego. Okoliczność, co stało za chęcią założenia tego konta – czy było to zablokowanie poprzedniego konta (jak wskazał oskarżony), czy też zadłużenie i wynikające z tego postępowanie egzekucyjne (jak wskazał świadek J. B.), pozostawała bez znaczenia dla istoty sprawy. Okoliczność, iż to oskarżony B. K. był posiadaczem konta bankowego o rachunku (...) była bezsporna. Ocenie podlegało natomiast, czy to oskarżony w istocie posługiwał się tym kontem. Analiza zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego nie pozwoliła jednak na przyjęcie wersji, aby to oskarżony faktycznie korzystał z tego rachunku bankowego. Zauważyć należało, iż w okresie 11-12 grudnia 2011 r. na rzeczonym rachunku odnotowano szereg wpłat związanych z transakcjami handlowymi. W toku postępowania nie wykazano natomiast, aby oskarżony miał zajmować się sprzedażą towaru za pośrednictwem portalu allegro. Co więcej, oskarżony podał, iż nie posiadał dokumentacji niezbędnej do korzystania z internetowego serwisu tego konta.

Wiarygodne okazały się również wyjaśnienia oskarżonego, iż na czas przepustki przekazał M. D. (2) swoją dokumentację bankową. Niewiarygodne okazały się twierdzenia, iż miało to miejsce w czerwcu/lipcu 2011 r. Zgromadzone w aktach sprawy dokumenty wskazywały bowiem, iż umowa z bankiem została podpisana dopiero w dniu 9 sierpnia 2011 r. Stąd przekazanie otrzymanej dokumentacji bankowej musiało nastąpić w późniejszym okresie.

W tym miejscu należy podkreślić, iż doświadczenie życiowe wskazuje, iż dokumentacja otrzymywana z banku nie zawiera jedynie egzemplarza umowy. Wszak klientowi banku przekazywane są również dane niezbędne do korzystania z konta internetowego, w szczególności nazwa (numer) użytkownika oraz hasło dostępu. Zważywszy, iż w przedmiotowej sprawie osoba korzystająca z konta bankowego o rachunku (...) posługiwała się również dostępem elektronicznym do tego rachunku - na co wskazywały logowania internetowe - uznać należało, iż przekazana oskarżonemu dokumentacja (która została następnie utracona) zawierała stosowne klucze dostępu do tego systemu.

Za wiarygodne należało również uznać wyjaśnienia oskarżonego, iż nie zna osoby o nazwisku M. N.. Podobnie, na uwzględnienie zasługiwały twierdzenia oskarżonego, że nie oferował na sprzedaż żadnych komputerów, nigdy nie sprzedawał za pośrednictwem Internetu – jak i że nie zna się na tych sprawach. W powyższym zakresie relacja oskarżonego pozostawała w zgodzie z zeznaniami świadków J. B. M. W., B. L., D. K. (2) oraz D. K. (1). Nie można było tracić z pola widzenia, iż ustalenia stanu faktycznego sprawy prowadziły do wniosku, iż konto portalu allegro o nazwie „ (...)” powiązane było z kontem użytkownika o nazwie „. (...)”. To ostatnie było zaś związane z kontem na innym portalu aukcyjnym (swistak.pl) – o nazwie „ (...)” . Podkreślenia również wymaga, iż założenie konta pocztowego (...)@wp.pl zostało dokonane w dnia 10 września 2011 r. z urządzenia o numerze (...): (...). Ten sam numer urządzenia był zaś ujawniony w logowaniach na wspomniane wyżej konta użytkowników allegro o nazwach „ (...)” oraz „ (...)”. Zważywszy, iż oskarżony jawił się jako osoba nieporadna w kwestiach technicznych, nie sposób było przypisać mu dokonania tych wszystkich czynności. Materiał dowodowy nie potwierdził również, aby to oskarżony B. K. kontaktował się z pokrzywdzonym za pośrednictwem numeru (...). W toku postępowania nie udało się ustalić abonenta tego numeru.

Zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy stanowił zatem o niepopełnieniu czynu przez oskarżonego B. K. (art. 17 § 1 pkt 1 k. p. k.).

W art. 17 § 1 pkt 1 k. p. k. ujęta została przesłanka materialnoprawna. Użyty w pkt 1 zwrot "czynu nie popełniono" należy rozumieć zarówno w tym sensie, że dane zdarzenie w ogóle nie miało miejsca, jak i że czynu nie popełniła dana osoba. Jak się wydaje, sformułowanie "brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia" ustawa odnosi do zwrotu "czynu nie popełniono" i z tego względu drugi człon art. 17 § 1 pkt 1 k. p. k. odnosi się do sytuacji, gdy nie zebrano dostatecznych dowodów na potwierdzenie zaistnienia czynu (tak też: R.A. Stefański (w:) Z. Gostyński i in., Kodeks..., 2004, t. II, s. 408), a nie, gdy nie ma dostatecznego prawdopodobieństwa, że czyn popełniła osoba, którą się o to podejrzewa (tak: S. W., Proces..., 2008, s. 462). Natomiast zarówno brak dostatecznych danych do przyjęcia zaistnienia czynu, jak i sprawstwa oskarżonego przyjmuje T. G., Kodeks..., 2008, s. 110-111 (Paprzycki Lech Krzysztof (red.), Komentarz aktualizowany do art. 1-424 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego LEX/el., 2015).

Stwierdzenie tej okoliczności dopiero na rozprawie po rozpoczęciu przewodu sądowego prowadzi – co do zasady (poza niepoczytalnością) – do wydania wyroku uniewinniającego (art. 414 § 1 k. p. k.).

B. K. stanął pod zarzutem tego, że w okresie od 11 grudnia 2011 r. do 12 grudnia 2011 r. w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. N. w kwocie 2 640 zł w ten sposób, że sprzedał komputer typu laptop A. (...), a po wpłacie pieniędzy przez M. N. na wskazane przez sprzedającego konto nie wydał komputera ani nie zwrócił pieniędzy wpłaconych przez nabywcę, tj. o czyn z art. 286 § 1 k. k.

W ustaleniach stanu faktycznego sprawy nie można było jednak pominąć okresu poprzedzającego zdarzenie z dnia 11 – 12 grudnia 2011 r.

Nie można było bowiem pominąć, iż oskarżony utracił dokumentację bankową związaną z założonym rachunkiem o numerze (...). Istotne było również przekazanie przez oskarżonego innej osobie swojego dowodu osobistego. Zważywszy, iż oskarżony powierzył innej osobie swoje dokumenty, a na czas jego nieobecności nie zostały one należycie zabezpieczone i w zasadzie każdy miał do nich dostęp, uznać należało, iż nieustalona osoba zapoznała się z ich treścią – a następnie pozbawiła oskarżonego władztwa nad tą dokumentacją. Oskarżony podał bowiem, iż po powrocie z przepustki nie odzyskał już tych dokumentów. W konsekwencji, nieustalona osoba posłużyła się danymi osobowymi oskarżonego – założyła konto poczty elektronicznej oraz konto na portalu allegro o nazwie „ (...)”. Prowadziła na tej podstawie handel za pośrednictwem portalu aukcyjnego. Znamienne jest, iż pokrzywdzony M. N. zauważył, iż uprzednio przeprowadzone aukcje na tym koncie dotyczyły przedmiotów o małej wartości. Wszyscy poprzedni kontrahenci byli zadowoleni z transakcji, wystawili pozytywne komentarze. Zdaniem Sądu, mechanizm ten miał na celu zbudowanie zaufania wokół konta użytkownika o nazwie „ (...)” celem późniejszego działania przestępczego.

Nie sposób jednak uznać, aby to oskarżony B. K. był odpowiedzialny za założenie i korzystanie z konta poczty elektronicznej (...)@wp.pl oraz za założenie i korzystanie z konta użytkownika portalu allegro o nazwie „ (...)”. Nie można było tracić z pola widzenia, iż spójne zeznania świadków wskazywały na brak umiejętności oskarżonego w zakresie posługiwania się komputerem. Nadto oskarżony nie posiadał zaawansowanego telefonu komórkowego. W rezultacie, jawił się jako osoba, która nie była zdolna do założenia i prowadzenia kont za pośrednictwem Internetu. Co więcej, nie byłby on w stanie prowadzić handlu za pośrednictwem portali internetowych. W konsekwencji nie sposób było również uznać, aby to oskarżony kontaktował się telefonicznie z pokrzywdzonym, korzystając z telefonu o numerze 889-590-629.

Oskarżony wskazał wprost, iż nie posiadał dokumentacji niezbędnej do korzystania z internetowego konta bankowego, którego był formalnym właścicielem. W toku postępowania wykazano, iż B. K. utracił stosowną dokumentację. Brak było zatem podstaw do uznania, aby to oskarżony logował się na internetowym koncie tego użytkownika.

Niezależnie od tego, podkreślenia wymaga, iż wykazane zostało powiązanie pomiędzy kontem użytkownika allegro o nazwie „ (...)” z kontem użytkownika o nazwie „. (...)” – jak i powiązanie tego ostatniego z kontem użytkownika innego serwisu aukcyjnego. Zważywszy na podane ułomności oskarżonego (w zakresie korzystania z urządzeń elektronicznych), nie sposób było uznać, aby to B. K. brał udział w tak zorganizowanym procederze.

Nie można było również zapominać, iż ustalone miejsce poszczególnych logowań (stacja (...) znajdującą się w G., przy ulicy (...)) odbiegało od miejsca zamieszkania oskarżonego, jakim był S.. W okresie od 1 grudnia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. oskarżony był związany umową z (...) sp. z o.o., w ramach której wykonywał sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowości D. w gminie S.. Powyższe dało podstawę do przyjęcia, iż to nie oskarżony wypłacił pieniądze z bankomatów umieszczonych w G.. Istotny w tym zakresie był również fakt, iż wypłata w dniu 12 grudnia 2011 r. kwoty 3.900.00 zł, nastąpiła w zasadzie niezwłocznie po odnotowaniu przelewów ze strony pokrzywdzonego oraz kilku innych osób. Zdaniem Sądu, nieprawdopodobne byłoby założenie, iż oskarżony nie brał udziału w transakcji z pokrzywdzonym, a miałby tylko wypłacić pieniądze z bankomatu. Wszak skąd mógłby on wiedzieć, iż akurat tego dnia na rzeczonym koncie znalazła się taka kwota. Zbieżność czasowa tych dwóch zdarzeń wskazuje na zaplanowane działanie, oparte na pełnej wiedzy co do operacji bankowych dokonywanych na tym koncie (wpłat pieniężnych).

Pamiętać należy, iż sformułowana w art. 2 § 2 k. p. k. zasada prawdy materialnej wprowadza wprawdzie w procesie karnym wymóg opierania wszelkich rozstrzygnięć na zgodnych z prawdą ustaleniach faktycznych, rozumie się jednak przez nie ustalenia udowodnione, a więc takie, gdy w świetle przeprowadzonych dowodów fakt przeciwny dowodzeniu jest niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. Obowiązek udowodnienia odnosić należy jednak tylko do ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego, jako że on sam korzysta z domniemania niewinności (art. 5 § 1 k. p. k.), a wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. (art. 5 § 2 k. p. k.). Podkreślić jednocześnie należy, iż związana ściśle z domniemaniem niewinności zasada in dubio pro reo, oznacza, że udowodnienie winy musi być całkowite, pewne, wolne od wątpliwości. Z tych względów wydanie wyroku uniewinniającego jest konieczne nie tylko wówczas, gdy wykazano niewinność oskarżonego, lecz również wtedy, gdy nie udowodniono mu, że jest winny popełnienia zarzuconego mu przestępstwa. W tym ostatnim wypadku wystarczy zatem, że twierdzenia oskarżonego, negującego tezy aktu oskarżenia, zostaną uprawdopodobnione.

W rezultacie, wobec stwierdzenia, iż oskarżony B. K. nie popełnił zarzucanego mu czynu, Sąd wydał wyrok uniewinniający.

W punkcie II. wyroku, na podstawie powołanych tam przepisów, Sąd orzekł o nieuiszczonych kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu. Sąd wziął pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy obrońcy w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Zważywszy, iż ustanowiony w sprawie obrońca jest płatnikiem podatku VAT, Sąd podwyższył wynagrodzenie o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

W punkcie III. wyroku, wobec uniewinnienia oskarżonego, na podstawie art. 632 pkt 2 k. p. k., kosztami procesu obciążono Skarb Państwa.