Treść orzeczenia II K 258/18 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku

II K 258/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku z 2018-07-05

Sygn. akt II K 258/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2018r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący SSR Anna Jachniewicz

Protokolant Józef Wierzbicki

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Gdańsk-Śródmieście Hanny B.

po rozpoznaniu w dniach 5 czerwca 2018r. i 5 lipca 2018r. na rozprawie sprawy o wydanie wyroku łącznego wobec:

Ł. D., syna K. i I. z domu K., urodzonego (...) w G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Gdańsku z 04 lipca 2003 r. w sprawie IV K 526/03 za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 14 marca 2003 r . . na karę 2 (dwa) lat pozbawienia wolności; kara została wykonana;

II. Sądu Rejonowego w Gdańsk – P. w G. z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie II K 622/05 za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 09 sierpnia 2004 r.. na karę 2 (dwa) lat pozbawienia wolności, oraz za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w marcu 2004 r. na karę 2 (dwa) lat pozbawienia wolności, orzeczono karę łączną 3 (trzy) lat i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana;

III. Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie II K 634/06 za czyn z art. 247 § 1 k.k. popełniony w kwietniu 2003 r. na karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności; kara została wykonana;

IV. Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w sprawie II K 656/07 z dnia 05.12.2007r. połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach IV K 526/03 Sądu Rejonowego w Gdańsku i II K 634/06 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku i wymierzono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności; kara została wykonana;

V. Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku w sprawie II K 1334/12 z dnia 18.04.2013r. za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 21.06.2012r. na karę 1 roku pozbawienia wolności; kara została wykonana;

VI. Sadu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku w sprawie II K 411/15 z dnia 20.10.2015r. na karę łączną 10 (słownie: dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, obejmującą skazanie za:

a) przestępstwo popełnione w dniu 18 lutego 2015 roku kwalifikowane z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 k.k. n akarę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

b) Przestępstwo popełnione w dniu 18 litego 2015 roku z art. 58 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 k.k. na kare 6 miesięcy pozbawienia wolności;

VII. Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie II K 1121/13 za ciąg przestępstw popełnionych w okresie od 24 września 2012 r. do 31 maja 2013 r. kwalifikowanych z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. oraz w dniu 16 stycznia 2013 roku kwalifikowane z art. 13 § 1 k. k. w zw. z art. 279 § 1 k. k. w zw. z art. 64 § 1 k. k. na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 200 (dwustu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

VIII. Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe z dnia 8 grudnia 2016 r. w sprawie II K 1205/16 połączono skazanemu kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach II K 411/15 i II K 1121/13 Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe i wymierzono karę łączną 4 lat pozbawienia wolności; kara podlega wykonaniu;

IX. Wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 11 stycznia 2018 roku w sprawie II K 695/17 za przestępstwo z art. 178 § 1 k.k. popełnione w dniu 29.02.2016r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; kara podlega wykonaniu;

X. Wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 26 lutego 2018r. w sprawie II K 1377/16 na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności obejmującą skazanie za:

a) Ciąg przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionych 6.12.2015r. i 20.04.2016r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

b) Przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione 4.12.2015r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

c) Ciąg przestępstw z art. 178 a § 1 k.k. popełnionych w dniu 4.12.2015r., 6.12.2015r., 7.01.2016r., 20.04.2016r. na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności;

Kara podlega wykonaniu;

I. na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. k.k., art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. łączy kary łączne i jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego w wyrokach:

- Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku w sprawie II K 1205/16

- Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku w sprawie II K 695/17

- Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku w sprawie II K 1377/16

i wymierza w ich miejsce karę łączną 7 (siedmiu) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na mocy art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie I zalicza skazanemu okres pozbawienia wolności od dnia 18 lutego 2015r. do dnia 19 lutego 2015r., od dnia 4 grudnia 2015r. od godz. 13.30 do dnia 5 grudnia 2015r. do godz. 15.35;

III. na mocy art. 572 k.p.k. w pozostałym zakresie postępowanie umarza;

IV. na podstawie art. 626 § 1 k. p. k. w zw. z art. 624 § 1 k. p. k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt: II K 258/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. D. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Gdańsku z 04 lipca 2003 r. w sprawie IV K 526/03 za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 14 marca 2003 r . na karę 2 lat pozbawienia wolności. Kara została wykonana.

II. Sądu Rejonowego w Gdańsk – P. w G. z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie II K 622/05 za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 09 sierpnia 2004 r.. na karę 2 (dwa) lat pozbawienia wolności, oraz za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w marcu 2004 r. na karę 2 (dwa) lat pozbawienia wolności, orzeczono karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara została wykonana.

III. Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie II K 634/06 za czyn z art. 247 § 1 k.k. popełniony w kwietniu 2003 r. na karę roku pozbawienia wolności. Kara została wykonana.

VI. Sadu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku w sprawie II K 411/15 z dnia 20.10.2015r. na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, obejmującą skazanie za:

a) przestępstwo popełnione w dniu 18 lutego 2015 roku kwalifikowane z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

b) Przestępstwo popełnione w dniu 18 litego 2015 roku z art. 58 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 k.k. na kare 6 miesięcy pozbawienia wolności;

X. Wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 26 lutego 2018r. w sprawie II K 1377/16 na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności obejmującą skazanie za:

a) Ciąg przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnionych 6.12.2015r. i 20.04.2016r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

b) Przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione 4.12.2015r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

c) Ciąg przestępstw z art. 178 a § 1 k.k. popełnionych w dniu 4.12.2015r., 6.12.2015r., 7.01.2016r., 20.04.2016r. na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara podlega wykonaniu.

Dowody: odpisy wyroków – k. 17-45, 67-71; karta karna – k. 11-14; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 8-10;

Z-ca Dyrektora Aresztu Śledczego w G. określił zachowanie Ł. D. jako poprawne. W trakcie pobytu w tej jednostce Ł. D. był 20 razy nagradzany, a dwukrotnie był karany dyscyplinarnie. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Jest dobrze przystosowany do warunków izolacji więziennej. W stosunku do przełożonych odnosi się regulaminowo. Ze współosadzonymi żyje zgodnie. Nie sprawia problemów natury wychowawczej. Jest zatrudniony nieodpłatnie jako pracownik gospodarczy. Ze swoich obowiązków wywiązuje się dobrze. W październiku 2017 r. uczestniczył w kursie zawodowym na stanowisko kucharza. 30 sierpnia 2017 r. brał udział w programie Akcja-Reanimacja. Wykazał tam zaangażowanie. Brał czynny udział w ćwiczeniach.

Dowód: opinia o skazanym z AŚ w G. - k. 7v;

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy Sąd oparł w całości na zebranych w aktach sprawy dokumentach w postaci odpisów wyroków, danych o karalności, opinii o skazanym oraz informacji o pobytach (okresach osadzenia). Przedmiotowe dowody to dokumenty urzędowe sporządzone przez uprawnione do tego podmioty w zakresie ich kompetencji i prawem przepisanej formie. Ich autentyczność ani prawdziwość treści nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Dlatego stanowią one obiektywne dowody stwierdzonych nimi okoliczności.

Wskazać na wstępie należy, że w niniejszej sprawie zachodziła konieczność rozważenia, czy zastosowania znajdą przepisy kodeksu karnego o karze łącznej obowiązujące do dnia 30 czerwca 2015 roku czy też od dnia 1 lipca 2015 roku. Zgodnie bowiem z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 396), nowych przepisów o orzekaniu kary łącznej nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Jak słusznie wskazał w postanowieniu z Postanowieniu z dnia 31 maja 2016 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu (II AKz 124/16) „ Zgodnie z art. 19 ust. 1 in fine ustawy nowelizującej z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U. poz. 396) przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu wprowadzonym tą ustawą mogą mieć zastosowanie do kar prawomocnie orzeczonych przed 1 lipca 2015 r. tylko wtedy, gdy +zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po tym dniu+. Ocena czy zachodzi taka potrzeba, powinna zostać dokonana według znowelizowanych przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego . Mimo prawomocnego skazania Ł. D. po wejściu w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015r., należało uznać, że w badanym przypadku nie zachodziła potrzeba połączenia kar wymierzonych w sprawach II K 1205/16,, II K 695/17 i II K 1377/16 z którąkolwiek z kar w sprawach II K 526/03, II K 622/05, II K 634/06, II K II K 1334/12, gdyż każda z kar wymienionych w tej drugiej grupie została już wykonana.

W realiach niniejszej sprawy uzasadnione było zatem jedynie połączenie kary łącznej wymierzonej w wyroku łącznym wydanym w sprawie II K 1205/16 oraz kar wymierzonych w sprawach II K 695/17 i II K 1377/16. Są to bowiem kary tego samego rodzaju, a żadna z nich nie została jak dotąd wykonana (art. 85 § 1 i 2 k.k.).

Zgodnie z art. 85 a k.k. orzekając karę łączną Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przepis ten podkreśla znaczenie dyrektyw prewencyjnych (indywidualnej i ogólnej) przy wymiarze kary łącznej i daje im zdecydowany prymat nad związkiem zachodzącym pomiędzy poszczególnymi przestępstwami. Dyrektywą pomocniczą winna być także liczba przestępstw, jakich dopuścił się skazany.

Zachowanie Ł. D. zostało określone w opinii Z-cy Dyrektora Aresztu Śledczego w G. jako poprawne. W trakcie pobytu w tej jednostce Ł. D. był 20 razy nagradzany, a dwukrotnie był karany dyscyplinarnie. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Jest dobrze przystosowany do warunków izolacji więziennej. W stosunku do przełożonych odnosi się regulaminowo. Ze współosadzonymi żyje zgodnie. Nie sprawia problemów natury wychowawczej. Jest zatrudniony nieodpłatnie jako pracownik gospodarczy. Ze swoich obowiązków wywiązuje się dobrze. W październiku 2017 r. uczestniczył w kursie zawodowym na stanowisko kucharza. 30 sierpnia 2017 r. brał udział w programie Akcja-Reanimacja. Wykazał tam zaangażowanie. Brał czynny udział w ćwiczeniach. Prognoza penitencjarna na dalszy pobyt skazanego w izolacji więziennej jest pozytywna.

Jednocześnie podkreślić należy, że Ł. D. był ośmiokrotnie karany za przestępstwa popełnione w okresie od 2003 roku do 2016 roku. Powyższe potwierdza znaczny stopień demoralizacji skazanego i negatywną prognozę kryminologiczną.

Dalej Sąd zważył, że przy zastosowaniu zasady całkowitej kumulacji kara łączna pozbawienia wolności wyniosłaby 7 lata i 5 miesięcy pozbawienia wolności, a przy zastosowaniu pełnej absorpcji 4 lata pozbawienia wolności. Mając na uwadze wyżej wskazane okoliczności i przesłanki wskazane w art. 85 a k.k. Sąd wymierzył Ł. D. karę łączną 7 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Orzekając w ten sposób Sąd miał z jednej strony na względzie względnie pozytywną opinię o skazanym, z drugiej strony fakt dotychczasowej wielokrotnej karalności skazanego oraz liczbę i rodzaj przestępstw, które popełnił. W ocenie Sądu wymierzenie kary łącznej w niższym wymiarze sprzeciwiałby się społecznemu poczuciu sprawiedliwości i nie uwzględniałby potrzeb w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Szersze zastosowanie absorpcji kar doprowadziłoby do niesprawiedliwego i nieuzasadnionego premiowania wielokrotnego sprawcy występków o charakterze umyślnym, z których duża część popełniona była w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Sąd zaliczył także skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy pozbawienia wolności w poszczególnych sprawach, umarzając postępowanie w pozostałym zakresie. Sąd jednocześnie zwolnił skazanego od kosztów sądowych w sprawie, z uwagi na jego pobyt w izolacji penitencjarnej.

Dodano: 20 września 2018, Opublikował(a): Roksana Wojciechowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku
Data wytworzenia informacji: 5 lipca 2018